Zum Inhalt springen

Brot-Dessous

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Brot-Dessous
S Wappe vo Brot-Dessous
S Wappe vo Brot-Dessous
Basisdatä
Staat: Schwiiz
Kanton: Nöieburg (NE)
Bezirk: w
Gmeind Rochefort
PLZ 2149
Koordinate: 547479 / 200884Koordinate: 46° 57′ 25″ N, 6° 44′ 55″ O; CH1903: 547479 / 200884
Höchi: 857 m ü. M.
Flächi: 4,95 km²
Iiwohner: 105 (31. Dezember 2013)[1]
Website -
d Pont du Saut iber d Areuse
d Pont du Saut iber d Areuse

d Pont du Saut iber d Areuse

Charte
BEMERKUNG_KARTE=ww
d Gemeind, wie si vor der Fusion am 1. Januar 2016 gsi isch

Brot-Dessous (frankoprovenzalisch [a brɔ dzɔ]) isch e Dorf i dr Gmai Rochefort vom Kanton Nöieburg.

Brot-Dessous lyt im Jura, im Tal vo dr Areuse, wo dört dur en töiffi und wildi Schlucht lauft. Derzue ghere au no d Wyler Fretereules (844 m ü. M.) un Champ-du-Moulin-Dessus (701 m ü. M.) am Sidhang vum Solmon. Es het vil Wald i der Bärglandschaft. Dr Dorfbann umfasst 12,5 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 80 Prozänt Wald, 7 Prozänt Sidligsflechi und Infrastruktur un 1,5 Prozänt sunschtigi Flechi.

Brot-Dessous isch zum erschte Mol gnännt wore anne 998 as Broch. Bis 1888 het au no s Dorf Brot-Dessus zue dr Gmai ghert, wu hite Dail vu Brot-Plamboz isch. Von 1524 bis 1730 het Brot-Dessous scho mol zue dr Gmai Rochefort ghert.

Syt 1648 isch Nöieburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon I. abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöieburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöieburg blibe.

Uf de 1. Jänner 2016 het Brot-Dessous mit dr Gmai Rochefort fusioniert, zu dere si scho im 16. un 17. Johrhundert ghert het.

Bis Änds 2017 het s Gebiet zum Bezirk Boudry ghört. Dänn het der Kanton Nöieburg sini Bezirk ufghobe, und d Gmeinde – i däm Fall also Rochefort – sind jetz die einzige Verwaltigseinheite vom Kanton.

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]

Johr 1850 1860 1870 1880 1888 1900 1910 1920
Yywohner 251 255 273 284 328 343 310 226
Johr 1930 1941 1950 1960 1970 1980 1990 2000
Yywohner 229 198 242 184 155 144 127 95

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 19,5 Prozänt gläge.

39,5 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 34,3 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 2,0 %, CVP 4,4 %, FDP 35,6 %, Grüeni 10,0 %, PdA 1,4 %, SP 23,6 %, SVP 18,4 %.

S wichtigschte Gwärb isch s Puure. Früener het’s bi Brot-Dessous e Schteibruch ggää, wo me Chalch abbout het.

Sproch un Dialäkt

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 95 Yywohner 86,4 Prozänt Franzesisch as Hauptsproch aagee, 4,5 Prozänt Dytsch, 2,7 Prozänt Italienisch un 6,3 Prozänt anderi Sproche.

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn.[3][4]

 Commons: Brot-Dessous – Sammlig vo Multimediadateie
  1. Bilanz der ständigen Wohnbevölkerung nach Bezirken und Gemeinden uf bfs.admin.ch (Bundesamt för Statistik)
  2. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
  3. Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
  4. Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176