Engollon
| Engollon | |
|---|---|
 | |
| Basisdatä | |
| Staat: | Schwiiz |
| Kanton: | Nöieburg (NE) |
| Region: | Val-de-Ruz |
| Bezirk: | Val-de-Ruz (bis Ende 2012) |
| Gmeind | Val-de-Ruz |
| PLZ | 2063 |
| Koordinate: | 560753 / 209892 |
| Höchi: | 727 m ü. M. |
| Flächi: | 2,62 km² |
| Iiwohner: | 105 (31. Dezämber 2012)[1] |
 d Chilche Saint-Pierre | |
| Charte | |
 | |
Engollon (frankoprovenzalisch [ɛgɔˈlɔ̃]) isch en Ortschaft i dr Gmai Val-de-Ruz im Kanton Nöieburg.
Geografi[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Engollon lyt am Stade vum Fluss Seyon. Dr Bann vu dr ehmolige Gmai hät öpe 82 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 12 % Wald und 6 % Sidligsflechi umfasst. Nochbergmaine vu Engollon sin früener Fontaines, Cernier, Chézard-Saint-Martin, Savagnier un Fenin-Vilars-Saules gsi.
Gschicht[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Engollon isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1228 as Engolun.
Syt 1648 isch Nöueburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon I. abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöueburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöueburg blibe.
Es isch en eigeti bolitischi Gmai gsii bis am 1. Jänner 2013, wo si mit dr Gmaine Boudevilliers, Cernier, Chézard-Saint-Martin, Coffrane, Dombresson, Fenin-Vilars-Saules, Fontainemelon, Fontaines, Les Geneveys-sur-Coffrane, Les Hauts-Geneveys, Montmollin, Le Pâquier, Savagnier un Villiers zue dr neie Gmai Val-de-Ruz fusioniert het.
Bevelkerig[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[2]
| Johr | 1850 | 1860 | 1870 | 1880 | 1888 | 1900 | 1910 | 1920 | 1930 |
| Yywohner | 135 | 158 | 147 | 142 | 129 | 104 | 104 | 90 | 74 |
| Johr | 1941 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 | 2010 | 2012 |
| Yywohner | 75 | 88 | 73 | 62 | 60 | 77 | 74 | 99 | 105 |
Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 6,6 % gläge.
Religion[ändere | Quälltäxt bearbeite]
60,8 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 17,8 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).
Bolitik[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 0,3 %, CVP 2,2 %, FDP 30,4 %, Grüeni 12,2 %, PdA 0,0 %, SP 17,7 %, SVP 28,2 %.
Wirtschaft[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Engollon isch bis hüt mehrheitlech es Puuredorf blibe. D Arbetslosigkait isch anne 2011 bi 2,0 % gläge.
Sproch un Dialäkt[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 74 Yywohner 94,9 Prozänt Franzesisch as Hauptsproch aagee, 2,9 Prozänt Dytsch, 0,8 Prozänt Italienisch un 1,4 Prozänt anderi Sproche.
Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn.[3][4]
Böuwärch[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- Reformierti Pfaarchilche Saint-Pierre; der Chor isch us em 13. Jorhundert, s Schiff us em 17. Johrhundert; der Durm isch anne 1803 bout worde. I der chilche het’s Wandmolereie us em 14. un 15. Johrhundert.
Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- Maurice Evard: Engollon. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Engollon – Sammlig vo MultimediadateieFueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- ↑ Bilanz der ständigen Wohnbevölkerung nach Bezirken und Gemeinden uf bfs.admin.ch (Bundesamt för Statistik)
- ↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) , Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) )
- ↑ Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
- ↑ Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176
