Savagnier

Savagnier
S Wappe vo Savagnier
Basisdatä
Staat:	Schwiiz
Kanton:	Nöieburg (NE)
Bezirk:	w
Gmeind	Val-de-Ruz
PLZ	2065
Koordinate:	563400 / 21111047.0500076.956955750Koordinate: 47° 3′ 0″ N, 6° 57′ 25″ O; CH1903: 563400 / 211110
Höchi:	750 m ü. M.
Flächi:	8,53 km²
Iiwohner:	1220 (31. Dezämber 2012)^[1]
Charte
BEMERKUNG_KARTE=w w w

Savagnier (frankoprovenzalisch [savaˈɲi / savaˈɲiː]) isch es Dorf im Kanton Nöieburg.

Früener isch Savagnier an eigeni Gmeind gsi. Si het zum ehemolige Bezirk Val-de-Ruz ghört. Zum 1. Jänner 2013 het si mit dr Gmaine Boudevilliers, Cernier, Chézard-Saint-Martin, Coffrane, Dombresson, Engollon, Fenin-Vilars-Saules, Fontainemelon, Fontaines, Les Geneveys-sur-Coffrane, Les Hauts-Geneveys, Montmollin, Le Pâquier un Villiers zue dr neie Gmai Val-de-Ruz fusioniert.

Geografi

Savagnier lyt am Fluss Seyon und uf der Nordsyte vom Bärg Chaumont (1270 m).

Savagnier bstoht us dr baide Derfer Petit Savagnier (737 m ü. M.) un Grand Savagnier (769 m ü. M.). Dr Bann umfasst 50 Prozänt landwirtschaftligi Flechi, 44 Prozänt Wald un 6 Prozänt Sidligsflechi.

D Nochbergmaine vu Savagnier sin Chézard-Saint-Martin, Engollon, Fenin-Vilars-Saules, Neueburg, Enges, Villiers un Dombresson gsii.

Gschicht

Savagnier isch zum erschte Mol gnännt wore anne 1143 as Savaigner.

S Gmeindwappe zeigt en Löi, wo en Schilt mit em Nöieburger Wappe het.

Syt 1648 isch Nöueburg Firschtetum un ab 1707 dur Personalunion mit em Chenigrych Preuße verbunde gsii. Anne 1806 isch s Biet an Frankrych unter em Napoleon I. abdrätte wore. Im Zug vum Wiener Kongress isch s anne 1815 an d Schwyz chuu, doderby sin d Chenig vu Preuße aber bis zum Nöueburgerhandel 1857 au Firschte vu Nöueburg blibe.

Bevelkerig

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005^[2]

Johr	1850	1860	1870	1880	1888	1900	1910	1920
Yywohner	624	691	739	759	701	599	608	547
Johr	1930	1941	1950	1960	1970	1980	1990	2000
Yywohner	533	484	517	463	451	568	703	903

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 22 Prozänt gläge.

Religion

44 Prozänt vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 27 Prozänt sin römisch-katholisch (Stand 2000).

Bolitik

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee: BDP 1,1 %, CVP 3,3 %, FDP 29,7 %, Grüeni 13,9 %, PdA 0,3 %, SP 23,0 %, SVP 21,3 %.

Wirtschaft

Savagnier isch tradizionell es Puuredorf gsi. Im 20. Joorhundert isch es als wie meh es Wohndorf worde für Lüüt, wo usswärts schaffe.

Sproch un Dialäkt

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 903 Yywohner 87 Prozänt Franzesisch as Hauptsproch aagee, 3,5 Prozänt Dytsch, 2,5 Prozänt Italienisch un 7 % anderi Sproche.

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns Ändi 19./Aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn.^[3]^[4].

Literatur

Maurice Evard: Savagnier. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
L. Perrin: La commune de Savagnier. In: Musée Nuchüatelois, 1900, 1901.

Weblink

Commons: Savagnier – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote

↑ Bilanz der ständigen Wohnbevölkerung nach Bezirken und Gemeinden uf bfs.admin.ch (Bundesamt för Statistik)
↑ Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
↑ Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
↑ Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176

[1] Bilanz der ständigen Wohnbevölkerung nach Bezirken und Gemeinden uf bfs.admin.ch (Bundesamt för Statistik)

[2] Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)

[3] Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114

[4] Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176

[1]

[2]

[3]

[4]