Noville VD

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
S VD im Lemma isch s offiziell Chürzel vom Kanton Waadt und wird bruucht, zum Verwächslige mit Yträäg vom Name Noville vermyde, wo öppis anders meined.
Noville
Wappe vo Noville
Wappe vo Noville
Basisdate
Staat: Schwiiz
Kanton: Waadt (VD)
Bezirk: Aiglew
BFS-Nr.: 5408i1f3f4
Poschtleitzahl: 1845
Koordinate: 558559 / 136750Koordinate: 46° 22′ 51″ N, 6° 54′ 0″ O; CH1903: 558559 / 136750
Höchi: 378 m ü. M.
Flächi: 10.32 km²
Iiwohner: 1172 (31. Dezämber 2021)[1]
Website: www.noville.ch

Charte
Charte vo NovilleGenferseeLac de l’HongrinFrankreichKanton BernKanton FreiburgKanton WallisBezirk Lavaux-OronBezirk Riviera-Pays-d’EnhautAigle VDBexChesselCorbeyrierGryonLavey-MorclesLeysinNoville VDOllonOrmont-DessousOrmont-DessusRennazRoche VDVilleneuve VDYvorne
Charte vo Noville
w

Noville (frankoprovenzalisch [nuˈvəla]) isch e bolitischi Gmai im Bezirk Aigle im Kanton Waadt, Schwyz.

Geografi[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Noville lyt uf eme Buckel am rächte Stade vum Rottu. Zue dr Gmai ghere s glychnamig Dorf un dr Crebelley. D Gmaiflechi umfasst 42,5 % landwirtschaftligi Flechi, 37,1 % Wald, 7,8 % Sidligsflechi un 12,6 % sunschtigi Flechi.[2]

Gschicht[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Noville isch zum erschte Mol gnännt wore anne 903 as Nova villa (1162/1173 Nouila).

Bevelkerig[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Quälle: Bundesamt für Statistik 2005[3]

Johr 1850 1860 1870 1880 1888 1900 1910 1920
Yywohner 376 437 411 340 384 415 406 452
Johr 1930 1941 1950 1960 1970 1980 1990 2000
Yywohner 427 438 467 459 460 427 504 647

Dr Uusländeraadail isch 2010 bi 14,4 % gläge.[2]

Religion[ändere | Quälltäxt bearbeite]

59,4 % vo dr Yywooner sin evangelisch-reformiert, 26 % sin römisch-katholisch (Stand 2000).[2]

Bolitik[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bi dr Nationalrootswahle 2011 het s des Ergebnis gee:[2] BDP 0,4 %, CVP 1,4 %, FDP 14,2 %, GLP 3,0 %, GP 6,1 %, SP 23,2 %, SVP 39,5 %, Sunschtigi 0,4 %.

Dr Burgermaischter vu Noville isch dr Pierre Alain Karlen (Stand Merz 2014).

Wirtschaft[ändere | Quälltäxt bearbeite]

D Arbetslosigkait isch anne 2011 bi 2,2 % gläge.[2]

Sproch un Dialäkt[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Bi dr Volkszellig 2000 hän vu dr 647 Yywohner 89,5 % Franzesisch as Hauptsproch aagee, 4,9 % Dytsch, 2,6 % Italienisch un 3 % anderi Sproche.[2]

Dr alt frankoprovenzalisch Patois isch wahrschyns aafangs 20. Jh. uusgstorbe. Ergebnis us dr Volkszellige vu 1990 un 2000, wu zum Dail Lyt Patois as Sproch aagchryzlet hän, gälte in dr Sprochwisseschaft as Artefakt un hän ihre Ursprung ender in statistische Fähler oder ass d Lyt unter „Patois“ ihr Regionalfranzesisch verstehn[4][5]

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Noville, Switzerland – Sammlig vo Multimediadateie

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2021. Bei späteren Gemeindefusionen Einwohnerzahlen aufgrund Stand 2021 zusammengefasst. Abruf am 13. März 2023
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Bundesamt für Statistik: Regionalporträts 2012: Kennzahlen aller Gemeinden (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[1] [2] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Mai 2012
  3. Bundesamt für Statistik: Eidgenössische Volkszählung 2000: Bevölkerungsentwicklung der Gemeinden 1850–2000. Bern 2005 (Online uf bfs.admin.ch (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[3] [4] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch, Date im Aahang (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)[5] [6] Vorlage:Toter Link/www.bfs.admin.ch)
  4. Andres Kristol: Que reste-t-il des dialectes gallo-romans de Suisse romande?. In: Jean-Michel Eloy (Hg.).: Evaluer la vitalité. Variétés d’oïl et autres langues. Université de Picardie / Centre d’Etudes Picardes, Amiens 1998, S. 101–114
  5. Pierre Knecht: Die französischsprachige Schweiz. In: Hans Bickel, Robert Schläpfer (Hg.): Die viersprachige Schweiz. Sauerländer, Aarau/Frankfurt/Salzburg 2000, S. 139–176