S Riechedoor

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
S Riechedoor vo ussen us gseh. Linggs im Hindergrund isch d Theodorschille (Aquarell, um 1840/1850)
Dialäkt: Baseldütsch
Uf dere Charte vo 1642 isch s Riechedoor d Nummere 3 unde lings im Chläibaasel

S Riechedoor (au "Riechemerthor") isch en ehemoligs Stadtdoor vo dr Stadt Basel und emol Bestandteil vo dr Basler Stadtmuure gsi. Es isch näben em Bläsidoor s zweite Stadtdoor im Chleibasel gsi.

S Riechedoor isch 1265, e baar Johr spöter as s Bläsidoor, urkundlig erwähnt worde. Es het au s «oobere Door» gheisse, s St. Theodorsdoor oder s Heiligchrüzdoor, noch em Heilige Chrüz vor em Door, wo mä 1403 drnäbe d Eländchrüzkapälle baut het.[1] Noch em Isteiner Chrieg het mä Steiblöck vo dr gschleifte Isteiner Burg brucht, zum s Door usbaue. Bis zur Basler Reformation isch usse nooche e Bild vom Johannes und dr Maria ufghänggt gsi, wo dr Doorwächter iine gnoh het, wenn s Wätter schlächt gsi isch. Sit mindestens 1443 hets vor em Grabe e Vorwärk gha, im 17. Johrhundert het mä non e Schanze drzue do.[2]

1840 isch s Door no umbaut worde. Mä het s Dach über em Vorwärk abgrisse, en Uhr, die ersti im obere Chleibasel, iibaut und dr Zinnechranz mit eme Stuefegiibel ersetzt.[2]

Es het näbem Spaaledoor as schönsts Basler Door gulte, isch aber fümf Johr noch dr Verabschiidig vom Basler Stadterwiiterigsgsetz vo 1859, im Juni 1864, doch abgrisse worde.

Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Fuessnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Johann Karl Franz Bruno Lindau, Geschichte der Stadt Basel, Band 2, Teil 2, Helbing & Lichtenhahn, 1968, S. 760
  2. 2,0 2,1 Bläsitor und Riehentor uf altbasel.ch


Koordinate: 47° 33′ 35,5″ N, 7° 35′ 48,1″ O; CH1903: 611898 / 267694