Saint-Brice-Courcelles
| Saint-Brice-Courcelles dewiki | ||
|---|---|---|
| ||
| Region | Grand Est | |
| Département | Marne | |
| Arrondissement | Reims | |
| Kanton | Reims-5 | |
| Kommünàlverbànd | Grand Reims | |
| Koordinàte | 49° 16′ N, 3° 59′ O | |
| Heche | 71–88 m | |
| Flech | 4,16 km2 | |
| Iiwohner | 3.392 (1. Jänner 2020) | |
| Bevelkerungsdicht | 815 Iiw./km2 | |
| Code Postal | 51370 | |
| INSEE-Code | 51474 | |
| Website | https://www.st-brice-courcelles.com/ | |
| Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch |
Saint-Brice-Courcelles 
[sɛ̃ bʁis kuʁsɛl](info) ìsch a frànzeescha Gmainda ìm Nordoschta vum Lànd mìt 3392 Iiwoohner (Schtànd: 1. Januar 2020). ’S befìndet sìch ìm Département Marne ìn dr Regioon Grand Est. Saint-Brice-Courcelles gheert zem Arrondissement Reims un ìsch Tail vum Kàntoon Reims-5. D’ Iiwoohner nännt m’r Bricocorcelliennes (fìr d’ Fràuija) un Bricocorcelliens (fìr d’ Manner) uff Frànzeesch.[1]
wu ’s lììgt
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
s’ Gmaindagebiat vu Saint-Brice-Courcelles
Saint-Brice-Courcelles ìsch a Vorort àm nordwäschtliga Rànd vu Reims. D’ wäschtliga Granz vu dr Gmainda bìldet dr Vesle, d’ ääschtliga Granz dr Aisne-Marne-Kànààl. Umgaa wìrd Saint-Brice-Courcelles vu da Nochbergmainda Saint-Thierry ìm Norda, Reims ìm Oschta, Tinqueux ìm Süüda, Champigny ìm Wäschta so wia Merfy ìm Nordwäschta.[2] D’ Gmainda ìsch mìt Reims dur a Brucka-n-ìwwer’m Kànààl verbunda, wo ànna 1848 iigwäijt worra-n-ìsch.[3]
Dur d’ Gmainda fiahra d’ Otoschtrooss A4 un d’ Otoschtrooss A26.[2]
wia d’ Beväälkerung äntwìckelt hàt
[ändere | Quälltäxt bearbeite]| Joohr | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2011 | 2018 |
| Iiwoohner | 1531 | 1553 | 1773 | 2425 | 3356 | 3527 | 3375 | 3414 | 3442 |
wàs doo z’ sah ìsch
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- s’ näiklàssischa Schloss Courcelles mìt’ma Pàrk. ’S ìsch ànna 1920 vollschtandig räschtoriart worra, un zitter 1999 ìsch ’s àls Histoorisch Dankmol vu regionààler Bediitung iig’schtuuft;[4]
- s’ Schloss La Malle, wo dur a Fiir ànna 1975 vollschtandig zärschteert worra-n-ìsch[5]
- d’ reemisch-kàthoolischa Kìrìch Saint-Brice üss’m 12. Joohrhundert. Wahrem Äärschta Waltkriag ìsch sa b’schaadigt worra.[6] Ìn dr Bùmbàrdiarung ìsch a Kìrchafanschter üss’m 16. Joohrhundert zärschteert worra; s’ Fanschter ìsch vorhaar àls Histoorisch Dankmol vu nàzionààler Bediitung klàssifiziart gsìì.[7]
- s’ Kriagsdankmool, fìr d’ militäärischa un ziwiila-n-Opfer vum Äärschta Waltkriag eehra. ’S ìsch àm 13. Mai 1923 iigwäijt worra.[8]
-
s’ Schloss Courcelles -
s’ Müüsikfascht (Flâneries musicales) vor’m Schloss Courcelles -
a Tüüwaschlààg uff’m Schloss Courcelles -
s’ Schloss La Malle -
s’ Roothüüs -
s’ Kriagsdankmool -
d’ Kìrìch Saint-Brice -
ìm Kìrchaschìff -
Àltààr zem hl. Brictius ìn dr Nordkàpall -
Àltààr zem Hailigschta Harz Jesu
Lüag àui
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Lìteràtüür
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- François-Xavier Tassel: Quand les habitants créent leur quartier. La ZAC du Mont Hermé. J.J. Lecrocq, Merfy 1987 (französisch).
- Chantal Ravier: La filature Routhier-Levarlet, de Courcelles-Saint-Brice. In: Gracia Dorel-Ferré (Hrsg.): Les mémoires de l’industrie en Champagne-Ardenne. Éditions Lieux dits, 2016, ISBN 978-2-36219-141-1, S. 63–65 (französisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- Émile Schmit: Statue en bronze du dieu Mars découverte en 1806 à Saint-Brice-Courcelles. In: Bulletin de la société archéologique champenoise. Band 19, 1925, S. 118 (französisch).
- Georges Chenet: Le Mars de Saint-Brice. In: Bulletin de la Société archéologique champenoise. Band 21, 1927 (französisch).
- Victor Tramolay: Saint-Brice-Courcelles pendant la Première Guerre mondiale. Hrsg.: M. Guillaume. Université de Reims (französisch, 23 S., Lizanzàrwet àn dr Üniwärsiteet Reims).
- Charles Cerf: Charles-Louis-Joseph Destable, né à Reims, curé de Saint-Brice, chanoine d'Auxerre [1728 + 1788]. In: Travaux de l’académie de Reims. Band I/87. Académie de Reims, 1889, S. 271 (französisch).
- Jean-Louis Legay: Regards sur Raymond Potaufeux. In: Entre deux terroirs, pages d'histoire du massif de Saint-Thierry. Nr. 71, März 2012, S. 31 (französisch).
Weblìnks
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Saint-Brice-Courcelles – Sammlig vo Multimediadateie- Offiziälla Websitta vu dr Gmainda (frànzeesch)
- Schtàtistik ìwwer d’ Gmainda Saint-Brice-Courcelles biim INSEE (frànzeesch)
Ainzelnoohwiisa
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Saint-Brice-Courcelles. In: habitants.fr. Archiviert vom Original am 4. Juni 2023; abgruefen am 15. Dezember 2024 (französisch).
- ↑ 2,0 2,1 Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Saint-Brice-Courcelles ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ Hier/aujourd’hui à Reims : le pont de Courcelles sur le canal de 1913 à nos jours. In: L’Union. 25. September 2020, abgruefen am 30. Januar 2024 (französisch).
- ↑ Château de Courcelles ìn dr Base Mérimée vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Hier-aujourd’hui : le château de La Malle, à Saint-Brice-Courcelles, de 1906 à nos jours. In: L’Union. 17. Mai 2019, abgruefen am 30. Januar 2024 (französisch).
- ↑ Véronique Valette: L’Église de Saint-Brice-Courcelles. 29. Juli 2020, archiviert vom Original am 21. September 2023; abgruefen am 30. Januar 2024 (französisch).
- ↑ verrière : Ecce Homo, saint Brice et le donateur (L') ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Saint-Brice-Courcelles. In: Dictionnaire des monuments aux morts. 27. Dezember 2007, archiviert vom Original am 20. Dezember 2018; abgruefen am 30. Januar 2024 (französisch).
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Saint-Brice-Courcelles“ vu de hochdütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |