Bernard Tissier de Mallerais
| Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch |
Dr Bernard Tissier de Mallerais 
[bɛʁnaʁ tisje də mal(ə)ʁɛ](info) (* 14. Septamber 1945 z’ Sallanches, Département Haute-Savoie; † 8. Oktoower 2024 z’ Sitta, Kàntoon Wallis) ìsch a frànzeescher kàthoolischer Theoloog un Bischoof vu dr tràdizionàlìschta Priaschterbriaderschàft St. Pius X. (FSSPX) gsìì. Ar ìsch ànna 1988 illegààl vum Arzbischoof Marcel Lefebvre zem Bischoof gwäiht worra un ìsch domìt üss dr reemisch-kàthoolischa Kìrìch üssgschlossa worra. D’ Üssschliassung hàt dr Pàpscht Benedikt XVI. ànna 2009 loo äntheewa.
sii Laawa
[ändere | Quälltäxt bearbeite]siina Jugend
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Bernard Tissier de Mallerais schtàmmt vun’ra reemisch-kàthoolischa Fàmìlia. Sii Groossvàtter vàttersitts ìsch Ààhanger vum Charles Maurras un Mìtglììd vu dr rachtsextreema Beweegung Action française gsìì.[1]
Dr Tissier de Mallerais hàt Biologii gschtudiart un hàt a Maischterpriafung bschtànda. Ìn siinera Jugend ìsch’r Mìtglììd ìn’ra Pfààdfìnderbeweegung gsìì. Noh-n-em Schtüdia ìsch’r ìm Oktoower 1969 ìns Priaschterseminààri St. Pius X. z’ Friiburg ìm Üechtlànd gànga. Ar ìsch ainer bii da äärschta Seminàrìschta gsìì, wo vollschtandig vum Arzbischoof Marcel Lefebvre gebìlda worra sìnn.[2] Dr Lefebvre hàt’na àm 29. Jüüni 1975 z’ Écône zem Priaschter gwäijt[3] un hàt’na harzlig biim Vornàmma g’nännt (abbé Bernard).[2] Dr Tissier de Mallerais ìsch schpeeter Lehrer, Unterdirakter un Dirakter vum Seminààri vu da Piusbriader z’ Écône worra. Ar ìsch d’rnooh Generààlsekretäär vu dr Piusbriaderschàft worra.
äärschta Joohra-n-àls Bischoof
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Àm 30. Jüüni 1988 ìsch dr Tissier de Mallerais zamma mìt dräi àndra Priaschter z’ Écône vum Marcel Lefebvre zem Bischoof gwäijt worra, oohna Ärlàuibniss vum Pàpscht Johànnis Pool II. Àm 1. Jüüli 1988 hàt dr Kàrdinààl Bernardin Gantin, Prefäkt vu dr Kongregàzioon fìr d’ Bischeef, àlla Mìtmàcher àn dana Wäihjaa-n-àls exkommuniziart ärkläärt — àlso dr Lefebvre salbscht, dr Mìtkonsekràtoor Antônio de Castro Mayer, un d’ viar näija Bischeef, drunter dr Tissier de Mallerais. A pààr Taag noh da Wäihja hàt jedoch dr Tissier de Mallerais illegààl näija Priaschter gwäiht, wo trotz dr Litürgiireform d’ tridentiinischa Mass witter zelebriart hann.[4] Wu d’ Àbtai Le Barroux ìm Süüdfrànkrììch sìch ànna 1988 mìt Rom verseehnt hàt, hàt dr Mallerais gsajt: „D’ Mäncha vu Le Barroux düan uns ìn Kriagszitt fààraloo. M’r sìnn Wàffabriader gsìì, un ìn dr Hìtza vum Gefacht düan sa sìch mìt’m fììndliga Lààger verainiga.“[5] Zeehn Joohr noh da illegààla Bischoofswäihja, uff’ma Sümpoosium vu da Piusbriader àm Pàriiser Maison de la Mutualité àm 21. Jüüni 1998, hàt dr Tissier de Mallerais gsajt: „Naawa dana unglàuiwiga Bischeef, naawa Rom, wo durs’ seelischa-n-AIDS glähmt ìsch [...], bììni a Üsshìlfsbischoof.“[6]
Ànna 1991 hàt dr Mallerais dr Bràsiliàner Licínio Rangel zem Bischoof gwäiht, fìr àss’r àls Noohfolger vum Castro Mayer d’ Priaschterunioon St. Johànn Mària Vianney kààt laita. Àm 23. Jüüli 1991 hàt dr Tissier de Mallerais ìn dr Pàriiser Kìrìch Saint-Nicolas-du-Chardonnet a Mass ààlasslig em 40. Joohrestààg vum Tood vum Màrschàll Pétain zelebriart. Wahrem Preedig hàt’r ìn da Glàuiwiga-n-ämpfoohla, „witter z’ schàffa fìr d’ Eehra vu dam groossa Soldààt wììderharschtälla“, un „dur ìhra Gebat un ìhra Àkzioon d’ äffentliga Sìnda-n-àbbiassa, wo siina Rìchter veriawt hann.“[7]
Dr Tissier de Mallerais ìsch bis 1996 Generààlsekretäär vu dr Piusbriaderschàft blììwa. Àn dara Schtälla hàt’r a grooss Büach ìwwers’ Laawa vum Lefebvre verfàsst, wo ànna 2002 ärschììna ìsch — d’rfìr hàt’r mehrera Joohra làng ìn da Àrkiiva vu dr Briaderschàft gforscht. Ànna 1991 ìsch’r Laiter worra vu dr Kànoonischa-n-Üssschuss Saint-Charles-Borromée — dàs ìsch a Grìchtbezirk vu dr Briaderschàft, wo d’ offiziälla Kìrchagrìchta-n-ärsätzt, fìr d’ Schtàtüssverfààhra vu da Glàuiwiga-n-üssschpraacha. Dr Tissier de Mallerais hàt sogààr behàuipta, àss dr Üssschuss a Äntschaidung vu’ma bìschtìmmliga Grìcht därft ruckgàngig màcha.[8]
Ìn dara Zitt hàt dr Tissier de Mallerais ìm Seminààri vun Écône gwohnt. Ànna 2012 hàt’r sìch ìm Prior Unsra Liawa Fràui Unbeflackta (Our Lady Immaculate Priory) z’ Chicago nììdergloo.
Ärneecherungsverfààhra zwìscha da Piusbriader un Rom
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Ìn da 2000er Joohra-n-ìsch a Ärneecherungsverfààhra zwìscha dr Piusbriaderschàft un da Beheerda vu dr reemischa Kìrìch gsìì, wo dr FSSPX-Bischoof Bernard Fellay glaita hàt. Ìn’ma Zittungsàrtìkel vu Dezamber 2008 hàt dr Tissier de Mallerais dr Pàpscht Benedikt XVI. àls „Hereetiker“ un „Modernischt“ bezaichnet un hàt jeeda Verseehnung mìt’m „bsätzta Rom“ àbglehnt.[9] Àm 1. Hornung 2009 hàt’r geega-n-ìwwer d’ itàliaanischa Zittung La Stampa ìwwer d’ Ainigung mìt dr reemisch-kàthoolischa Kìrìch gsajt: „M’r andra unsra Posizioona nìt, àwwer m’r hann’s vor, Rom z’ bekehra, dàs haisst, Rom zu unsra Posizioona z’ fiahra.“[10]
Àm 21. Janner 2009 ìsch d’ religiöösa-n-Üssschliassung vu da viar Piusbischeef änthoowa worra — dr Ààlàss hàt dr Kàrdinààl Giovanni Battista Re, Prefäkt vu dr Kongregàzioon fìr d’ Bischeef, unterschrììwa. D’ Piusbriaderschàft schteht àwwer noch nìt ìn voller Kommunioon mìt dr reemischa Kìrìch.[11] Ìm Septamber 2010 hàt dr Tissier de Mallerais sii Büach L’étrange théologie de Benoît XVI („ìm Benedikt XVI. siina koomischa Gotteslehr“) veräffentligt, wu-n-’r d’ Theologii vum Pàpscht haftig kritisiart hàt — ìm Vàtikààn ìsch dàs Büach àls a Hìnderniss zär Verainigung ààglüagt worra.[12]
Ìm Làuif vum Ärneecherungsverfààhra mìt da reemischa Beheerda sìnn Schtraita zwìscha da Piusbischeef gsìì. Zamma mìt da FSSPX-Bischeef Alfonso de Galarreta un Richard Williamson hàt dr Tissier de Mallerais ànna 2012 ìm Fellay a Briaf gschrììwa, wu-n-’r em uffgrüaft hann, „d’ Briaderschàft nìt uff dr Waag vun’ra rain pràktischa-n-Àbschtìmmung z’ sätza“, dänn d’ „offiziälla Kìrchabeheerda [häjga] sìch vu dr kàthoolischa Woohrhait getrännt“.[13][14]
Tood un Begrabniss
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Àm Morga vum 28. Septamber 2024 ìsch dr Bernard Tissier de Mallerais ìm Schtaaga vum Priaschterseminààri vun Écône käijt un ìsch àm Schaadel un G’hìrn schwaar verlätzt worra. Noh a pààr Taaga ìm kìnschtliga Koma ìsch’r àm 8. Oktoower 2024 mìt 79 Joohra ìm Schpitààl z’ Sitta g’schtoorwa.[2][15] Ar ìsch àm 18. Oktoower 2024 àm Seminààri vun Écône beardigt worra.[16][17] S’ Begrabniss hàt dr FSSPX-Bischoof Alfonso de Galaretta ìn dr Härz-Mària-Kìrìch vum Seminààri g’fiirt; d’ Preedig uff Frànzeesch hàt dr Genrààloowerer vu dr Piüsbriaderschàft Don Davide Pagliarani gaa.[18][19] D’rbii sìnn äbba 190 tràdizionàlìschta Priaschter, 135 Briader un Seminàrìschta un äbba 2.000 Glàuiwiga kumma. Dr FSSPX-Bischoof Bernard Fellay ìsch nàdììrlig àui d’rbii gsìì un hàt vor’m Sàrg d’ viarta-n-Àbsoluzioon gaa.[20] Noh siim Tood sìnn ìnnerhàlb vu dr Piüsbriaderschàft numma zwai Bischeef, wo noch àm Laawa sìnn.[21][22]
sunschtigs
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Ìm Oktoower 2019 hàt dr Tissier de Mallerais z’ Friiburg ìm Üechtlànd dr 50. Joohrestààg vu dr Grìndung vu dr Piusbriaderschàft gfiihrt. Äbba 500 Ààhanger vu dr Briaderschàft sìnn ìn da Schtroossa vu dr Schtàdt gloffa. Ìm Preedig ìn dr Moritzkìrìch hàt dr Tissier de Mallerais dr „fàlscha Religioonabund“ verpaitscht, „wo unzeehliga Seela vergìftet“.[23]
Dr Tissier de Mallerais hàt Frànzeesch, Anglisch[24] Diitsch[25] un Schpàànisch g’rädd.[26]
a pààr vu siina Mainunga
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Ìn’ma Interview ìn da 1990er Joohra hàt dr Tissier de Mallerais gsajt, àss dr rachtsextreema Schrìftschtäller Charles Maurras a bsundera Iifluss uff siina politischa-n-Ààschàuijung ghàà hàt. D’ Verurtailung vu dr Action française dur dr Pàpscht Pius XI. ànna 1926 lüagt’r àls a „Beurtailungsfaahler“ àà.[27]
Ànna 2008 hàt’r geega-n-ìwwer d’ àmerikànischa Zittschrìft The Angelus gsajt, àss ìn Wäschtiropà mehrera „islààmischa Repüblika“ grìnda wara, un àss z’ Rom a „Àpostasii“ schtàttgfunda hàt, wo „zamma mìt dr jìddischa Religioon orgànisiart worra-n-ìsch“.[28] Ar hàt àui wittera àntijìddischa Mainunga-n-üssgedruckt:
„The church for its part has at all times forbidden and condemned the killing of Jews, even when “their grave defects rendered them odious to the nations among which they were established.” … All this makes us think that the Jews are the most active artisans for the coming of Antichrist.“
„Ìhrersitts hàt d’ Kìrìch ìmmer d’ Teetung vu Juuda verurtailt, àui wänn sa waaga-n-ìhra schwaara Faahler vu da Nàzioona […] verhàsst wara. […] Wagadam maina m’r, àss d’ Juuda-n-àm Àktiivschta fìrs Ààkumma vum Àntikrìschtüs düan schàffa.“[29][30]
Ànna 2006 hàt’r ìn’ma Interview mìt dr tràdizionàlìschta Zittung The Remnant ìwwer d’ geegawartiga Lààg ìn dr Kìrìch behàuipta:
„My great surprise is that the crisis in the Church has been so long. We had prayed that the good Lord would send us a truly Catholic Pope, a holy Catholic Pope, just a few years after my consecration, and here we are, 19 years, and it is the same. It is a great disappointment. The crisis lags, and we have to continue to fight. That is the great difficulty – not for me, but for the faithful especially. The faithful have to be heartened, they must be encouraged not to be fatigued, to be tired. We must continue to fight.“
„Ìch bìì d’rvu sehr ìwwerràscht, àss d’ Kriisa ìn dr Kìrìch soo làng düürt. M’r hann gebatta ghàà, fìr àss dr Härgott uns a pààr Joohra noh miim Bischoofswäih a acht kàthoolischer Pàpscht, a hailiger kàthoolischer Pàpscht sandet, un doo sìnn m’r nooh 19 Joohra, un ’s ìsch grààd so wia vor. ’S ìsch a groossa Änttöischung. D’ Kriisa düürt, un m’r mian witter kampfa. Dàs ìsch d’ grossa Schwiarigkait — nìt fìr mìch, àwwer bsunderscht fìr d’ Glàuiwiga. Ìn da Glàuiwiga mian m’r Müat gaa, fìr àss sa nìt miat wara. M’r mian witter kampfa.“[31]
a pààr Bìlder vun em
[ändere | Quälltäxt bearbeite]-
dr Bischoof Tissier de Mallerais z’ Lourdes ànna 2008 -
bii’ma Preedig ìn Àmerikà ànna 2008 -
ànna 2010 -
dr Bischoof Tissier de Mallerais bii’ra tridentinischa Mass ìn dr Jàkobuskàpall z’ Madrid ìm Nowamber 2023 -
z’ Madrid ànna 2023
.jpg)
.jpg)
siina Veräffentligunga
[ändere | Quälltäxt bearbeite]siina Biacher
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- zamma mìt’m Basilio Meramo: Les hérésies de la gnose du professeur Jean Borella. Éditions Les Amis de saint François de Sales, 1996, ISBN 978-3-905519-13-6 (französisch, 42 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de). — ìwwer d’ Lehr vum kàthoolischa Filosof un Lehrer Jean Borella, wo àls „Ìrrtummslehr“ kritisiart wìrd
- Marcel Lefebvre : une vie. Éditions Clovis, Étampes 2002, ISBN 2-912642-82-5 (französisch, 736 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de). — ìwwers’ Laawa vum Bischoof Marcel Lefebvre
- ìns Diitscha-n-ìwwersätzt: Marcel Lefebvre. Eine Biographie. Sarto-Verlag, 2012, ISBN 978-3-943858-05-1 (757 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de – Erstausgabe: 2009).
- ìns Anglischa-n-ìwwersätzt: Marcel Lefebvre: The Biography. Angelus Press, 2004, ISBN 978-1-892331-24-3 (amerikanisches Englisch, 670 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- ìns Itàliaanischa-n-ìwwersätzt: Mons. Marcel Lefebvre: una vita. Tabula Fati, 2005, ISBN 978-88-7475-082-5 (italienisch, 747 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- L’étrange théologie de Benoît XVI. Éditions du Sel, Avrillé 2012, ISBN 978-2-36143-024-5 (französisch, 178 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de). — a Kritik vu dr Gotteslehr vum Pàpscht Benedikt XVI.
- The Rest of the Story: A Summary of the Life and Times of Archbishop Marcel Lefebvre. Angelus Press, 2021, ISBN 978-1-949124-77-4 (amerikanisches Englisch, 215 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- Marcel Lefebvre raconté par ses proches. Éditions Clovis, 2022, ISBN 978-2-38425-006-6 (französisch, 300 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de). — ìwwers’ Laawa vum Bischoof Marcel Lefebvre
- ìns Diitscha-n-ìwwersätzt: Marcel Lefebvre. Ein Leben für die Kirche. Sarto-Verlag, 2022, ISBN 978-3-96406-056-3 (246 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
siina Zittschrìftsàrtìkel (Üsswàhl)
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Le Nouvel Évangile de Jean-Paul II. In: Le Sel de la Terre. Nr. 13. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, ISSN 1168-4763 (französisch).
- La Tradition vivante et combattante. In: Le Sel de la Terre. Nr. 30. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, Oktober 1999, ISSN 1168-4763 (französisch).
- Mgr Marcel Lefebvre face à la réforme de la messe. In: Le Sel de la Terre. Nr. 36. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, ISSN 1168-4763 (französisch).
- Mgr Lefebvre et le père Emmanuel. In: Le Sel de la Terre. Nr. 44. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, 2003, ISSN 1168-4763 (französisch).
- Mgr Lefebvre, le sacerdoce et le règne social de N.S. In: Le Sel de la Terre. Nr. 57. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, ISSN 1168-4763 (französisch).
- àui veräffentligt ìm La Couronne de Marie, Prieuré Marie-Reine, Mìlhüüsa, Janner 2006
- Mgr Lefebvre et la très sainte Vierge Marie. In: Le Sel de la Terre. Nr. 65. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, Juli 2008, ISSN 1168-4763 (französisch).
- Le mystère de la rédemption selon Benoît XVI. In: Le Sel de la Terre. Nr. 67. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, ISSN 1168-4763 (französisch).
- La foi au péril de la raison : Herméneutique de Benoît XVI. In: Le Sel de la Terre. Nr. 69. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, ISSN 1168-4763 (französisch).
- ìns Anglischa-n-ìwwersätzt vum C. Wilson, mìt’ma Vorwort vum Dr. Peter Chojnowski: Faith Imperiled by Reason: Benedict XVI’s Hermeneutics. (englisch, archive.org [PDF]).
- Qu’est-ce qu’un concile pastoral ? In: Le Sel de la Terre. Nr. 80. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, April 2012, ISSN 1168-4763 (französisch).
- La liberté religieuse. Étude critique. In: Le Sel de la Terre. Nr. 84. Couvent de la Haye-aux-Bonshommes, ISSN 1168-4763 (französisch).
Weblìnks
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Bernard Tissier de Mallerais – Sammlig vo Multimediadateie- Yytrag zue Bernard Tissier de Mallerais uf catholic-hierarchy.org (englisch)
- dr Bernard Tissier de Mallerais biim Dischtrikt Frànkrììch vu dr Priaschterbriaderschàft St. Pius X. (frànzeesch)
- Literatur vu un iber Bernard Tissier de Mallerais im Katalog vu dr Dütsche Nazionalbibliothek
Ainzelnoohwiisa
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Florian Michel: De l’Action française à l’intégrisme catholique : Réflexions sur le paradoxe d’un antiromanisme ultra-romain. In: Sylvio De Franceschi (Hrsg.): Antiromanisme doctrinal et romanité ecclésiale dans le catholicisme posttridentin (XVIe-XXe siècles) (= Chrétiens et Sociétés. Documents et Mémoires. Band 7). LARHRA, 2009, ISBN 979-1-03654322-7, §23, S. 119–142, doi:10.4000/books.larhra.1455 (französisch, 168 S., openedition.org [abgerufen am 25. Oktober 2023]): Un journaliste lui demande au milieu des années 1990 quels furent ses maîtres spirituels, clercs ou laïcs. Il commence par répondre qu’il avait une mère pieuse et un père intellectuellement et moralement droit.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Abbé Alain Lorans: Mgr Tissier de Mallerais, fils spirituel de Mgr Lefebvre. In: DICI. Nr. 449. Priaschterbriaderschàft St. Pius X., Oktober 2024, S. 2 (französisch, laportelatine.org [abgerufen am 25. Oktober 2024]).
- ↑ lüag ìn dr Dààtabànk Catholic Hierarchy
- ↑ Première ordination de prêtres à Ecône depuis les excommunications. In: Le Monde. 27. September 1988 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 25. Oktober 2023]).
- ↑ Ralliement à Rome du monastère intégriste du Barroux (Vaucluse) Des brèches s'ouvrent dans le mouvement de Mgr Lefebvre. In: Le Monde. 30. August 1988 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 25. Oktober 2023]): Les moines du Barroux nous lâchent en temps de guerre. Nous étions frères d'armes et ils rallient le camp ennemi en plein combat.
- ↑ Frédéric Mounier: Les intégristes persistent et signent. In: La Croix. 25. Juni 1988 (französisch, la-croix.com [abgerufen am 25. Oktober 2023]): « A côté de cet épiscopat infidèle, de Rome paralysée par le sida spirituel (...), je suis un évêque supplétif »
- ↑ La commémoration de la mort du maréchal Pétain. In: Le Monde. 25. Juli 1991 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 25. Oktober 2023]): Dans un message lu à l'assemblée, un évêque traditionaliste, Mgr Bernard Tissier de Mallerais, a appelé les participants “à continuer à oeuvrer pour la restitution de l'honneur outragé de ce grand soldat”, et “à expier par [leur] prière et [leur] action le péché public commis par ses juges”.
- ↑ Laurent Kondratuk: L’usage de la juridiction supplétoire et des facultés déléguées par la Fraternité sacerdotale Saint Pie X. 2002, S. 8–9 (französisch, 14 S., hal.science [PDF; abgerufen am 25. Mai 2023]): Mgr Tissier de Mallerais admettait même que cette dernière commission puisse revenir sur une chose jugée par un tribunal diocésain ou interdiocésain.
- ↑ Piusbruderschaft: Papst ist 'Häretiker' und 'Modernist'. In: kath.net. 11. Dezember 2008, archiviert vom Original am 3. Februar 2019; abgruefen am 25. Oktober 2023.
- ↑ Alain Elkann: Domenica con Bernard Tissier de Mallerais Vescovo lefebvriano, rettore del seminario di Econe “Saremo noi a convertire il Vaticano”. In: La Stampa. 1. Februar 2009, S. 20 (italienisch): No, assolutamente no. Noi non cambiamo le nostre posizioni ma abbiamo intenzione di convertire Roma, cioe’ di portare il Vaticano verso le nostre posizioni.
- ↑ zamma mìt dr AFP: Le Vatican annule l'excommunication de quatre évêques intégristes. In: Le Monde. 24. Januar 2009 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 25. Oktober 2023]).
- ↑ Frédéric Mounier, Nicolas Senèze: Les intégristes à l’heure du choix. In: La Croix. 13. September 2011, archiviert vom Original am 25. Oktober 2023; abgruefen am 25. Oktober 2023 (französisch): „Ainsi la publication, en septembre 2010, de L’Étrange Théologie de Benoît XVI (Le sel de la terre), par Mgr Bernard Tissier de Mallerais, […] n’a pas été perçue à Rome comme un signe d’ouverture au dialogue.“
- ↑ Jean-Marie Guénois: Les quatre évêques Lefebvristes se déchirent. In: Le Figaro. 10. Mai 2012, archiviert vom Original am 14. September 2023; abgruefen am 25. Oktober 2023 (französisch).
- ↑ Nicolas Senèze: Mgr Fellay tance les évêques intégristes. In: La Croix. 10. Mai 2012, archiviert vom Original am 10. Mai 2017; abgruefen am 25. Oktober 2023 (französisch).
- ↑ Matthieu Lasserre: Mort de Bernard Tissier de Mallerais, doyen des évêques de la Fraternité Saint-Pie-X. In: La Croix. 9. Oktober 2024, archiviert vom Original am 9. Oktober 2024; abgruefen am 9. Oktober 2024 (französisch).
- ↑ Todesanzeige. (PDF) Distrikt Diitschlànd vu dr Priaschterbiaderschàft St. Pius X., archiviert vom Original am 9. Oktober 2024; abgruefen am 9. Oktober 2024.
- ↑ Faire-part de décès. In: La Porte latine. Distrikt Frànkrììch vu dr Priaschterbriaderschàft St. Pius X., archiviert vom Original am 9. Oktober 2024; abgruefen am 9. Oktober 2024 (französisch).
- ↑ S’ vollschtandiga Begrabniss mìt dr hailiga Mass kààsch doo lüaga: Séminaire Saint-Pie X — Écône: Funérailles de Mgr Bernard Tissier de Mallerais - Écône - 18 octobre 2024. YouTube, abgruefen am 25. Oktober 2024 (französisch). ’S düürt ìwwer 3 Schtunda
- ↑ Doo kààsch d’ Preedig uff Frànzeesch loosa un laasa: Don Davide Pagliarani: Sermon des Funérailles de Mgr Tissier. In: La Porte latine. Dischtrikt Frànkrììch vu dr Priaschterbriaderschàft St. Pius X., 21. Oktober 2024, abgruefen am 26. Oktober 2024 (französisch).
- ↑ Die Beerdigung von Msgr. Bernard Tissier de Mallerais. In: FSSPX Aktuell. 24. Oktober 2024, abgruefen am 25. Oktober 2024. Àui uff Frànzeesch: Funérailles de Mgr Bernard Tissier de Mallerais - Reportage. In: FSSPX Actualités. Priaschterbriaderschàft St. Pius X., 20. Oktober 2024, abgruefen am 25. Oktober 2024 (französisch).
- ↑ À la Fraternité Saint-Pie X, une mort qui relance les débats sur de nouvelles ordinations d’évêques. In: Famille chrétienne. 10. Oktober 2024, abgruefen am 26. Oktober 2024 (französisch).
- ↑ Didier de Iaco: Ecône: la Fraternité Saint-Pie X perd un de ses trois évêques, nouvelles consécrations en vue? In: Le Nouvelliste. 9. Oktober 2024, abgruefen am 26. Oktober 2024 (französisch).
- ↑ cath.ch/kna: Piusbrüder feiern 50. Jahrestag ihrer Gründung. In: kath.ch. Kàthoolisch Meediazäntrum (Schwiiz), 6. Oktober 2019, archiviert vom Original am 21. September 2023; abgruefen am 25. Oktober 2023 (Schwiizer Hochtüütsch): „In seiner Predigt in der Kirche Saint-Maurice verurteilte Bischof Bernard Tissier de Mallerais einen «falschen Ökumenismus, der unzählige Seelen» vergifte. Doch Gott habe es gefallen, die Priesterbruderschaft «als kleine Armee zum Wiederaufbau der Kirche» ins Leben zu rufen.“
- ↑ St. Thomas Aquinas Seminary Audio: Collected Sermons of His Excellency Bernard Tissier De Mallerais (2003 - 2011). In: Bandcamp. Abgruefen am 27. Oktober 2023 (änglisch).
- ↑ Predigt zu Priester- und Diakonatsweihe 2021 - S.E. Bernard Tissier de Mallerais uf YouTube
- ↑ S.E Monseñor Bernard Tissier de Mallerais.(Entrevista en español) uf YouTube
- ↑ Florian Michel: De l’Action française à l’intégrisme catholique : Réflexions sur le paradoxe d’un antiromanisme ultra-romain. In: Sylvio De Franceschi (Hrsg.): Antiromanisme doctrinal et romanité ecclésiale dans le catholicisme posttridentin (XVIe-XXe siècles) (= Chrétiens et Sociétés. Documents et Mémoires. Band 7). LARHRA, 2009, ISBN 979-1-03654322-7, §23, S. 119–142, doi:10.4000/books.larhra.1455 (französisch, 168 S., openedition.org [abgerufen am 25. Oktober 2023]): C’est assez dire que la condamnation de l’Action française par Pie XI fut, à mon avis, plus qu’une imprudence politique : ce fut une erreur d’appréciation.
- ↑ Frédéric Lenoir: Le pape et les intégristes. In: Le Monde des religions. März 2009 (französisch, fredericlenoir.com [abgerufen am 25. Oktober 2023]): Le même prélat affirmait six mois plus tôt, dans la revue américaine The Angélus, que la priorité de la fraternité Saint-Pie X était « notre persévérance à refuser les erreurs du concile Vatican II » et prédisait l’avènement de « républiques islamiques » en France, en Grande-Bretagne, en Allemagne ou aux Pays-Bas ; et à Rome, la fin du catholicisme, une « apostasie organisée avec la religion juive ».
- ↑ Thomas C. Fox: Lefebvre movement: long, troubled history with Judaism. In: National Catholic Reporter. 26. Januar 2009, archiviert vom Original am 5. April 2023; abgruefen am 25. Mai 2023 (amerikanischs Änglisch).
- ↑ Mark Weitzman: “Artisans … for Antichrist”: Jews, Radical Catholic Traditionalists, and the Extreme Right. In: Charles Asher Small (Hrsg.): Global Antisemitism: A Crisis of Modernity. Brill, 2013, ISBN 978-90-04-26556-1, S. 269, doi:10.1163/9789004265561_025 (amerikanisches Englisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- ↑ Stephen L.M. Heiner: An interview with Bishop Bernard Tissier de Mallerais. In: True Restoration. 30. April 2006, archiviert vom Original am 25. Oktober 2023; abgruefen am 25. Oktober 2023 (amerikanischs Änglisch).
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Bernard_Tissier_de_Mallerais“ vu de französische Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |
