Zum Inhalt springen

(3) Juno

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
(3) Juno ⚵
Eigeschafte vum Orbit (Simulation)
Orbittyp Hauptgürtelasteroid
Grossi Halbax 2,668 AE
Perihel; Aphel 1,979; 3,358 AE
Exzentrizität 0,258
Neigig vu dr Bahnebeni 12,971 °
Siderischi Umlaufzitt 4 a 130 d 23 h
Middleri Bahngschwindigkeit 18,234 km/s
Physikalischi Eigeschafte
Durmesser 290 × 245 km
Masse 2,82×1019 kg
Middleri Dichti 4,2 g/cm3
Rotationsperiode 7 h 13 m
Albedo 0,238
Absoluti Helligkeit 5,33
Spektralklasse S-Typ
Gschichte
Entdecker K. L. Harding
Datum vu dr Entdeckig 1. September 1804
Älderi Bezeichnig
Dialäkt: Markgräflerisch (Ebringe)

D' (3) Juno isch e Asteroid vum Asteroide-Hauptgürtel. Si isch am 1. September 1804 vum Karl Ludwig Harding as dritter Asteroid entdeckt worre, un uf d'Juno, die höchst römisch Götti, daift worre.

D'Juno bewegt sich ime Abstand vu 1,98 (Perihel) un 3,36 (Aphel) AE in 4,36 Johre um d'Sunne. D'Umlaufbahn isch 13,0° gege d'Ekliptik gneigt, d'Bahnexzentrizität betrait 0,258.

D'Juno het e middlere Durchmesser vu öppe 267 km. Ihr Masse isch zue 2,82×1019 Kilogramm bestimmt worre. Si besitzt e relativ helli Oberflächi mit ere Albedo vu 0,238. Während dr Opposition erreicht si e schinbari Helligkeit vu bis zue 7,7 mag, un isch demit ein vu dr hellste Asteroide am Nachthimmel. In rund 7 Stunde un 13 Minute rotiert sie um die eige Ax.

Anno 1996 (Resultate publiziert anno 2003) isch d'Juno mit Hilfe vume 2,5 Meter Spiegelteleskop vum Mount-Wilson-Observatorium un ere adaptive Optik igehend undersuecht worre. Es het sich zeigte, dass d'Juno e uregelmässige Himmelskörper isch, wo d'Gstalt an e Herdepfel erinneret. D'Ufnahme im Infrarotberiich zeige e öppe 100 km grosse Impaktkrater, wo wohrschins vor geologisch churzer Zitt entstande isch.[1] Spektroskopischi Undersuechige len druf schliesse, dass d'Juno dr Ursprungskörper vu gwöhnliche Chondrite si chännt, ere hüffige Gruppe vu Steimeteorite, wo us iisehaldige Silikatverbindige, wie Olivin un Pyroxene ufbaut sin.

Juno isch dr erste Asteroid, bi dem e Sternbedeckig beobachtet worre isch: Am 19. Februar 1958 isch d'Juno gnau vor eme liechtschwache Stern vorbizoge un het säller fer mehreri Sekunde verdunklet. Sither sin noch meh Sternbedeckige vu dr Juno beobachtet worre. D'Grössi vu dr Juno isch us sälle Beobachtige zue 290×245 km bestimmt worre.

  1. Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics Press Release: Release Number 03-18, 6. August 2003: Asteroid Juno Has A Bite Out Of It: Pressemiddeilig uf em Server vum Harvard-Smithsonian Center abruefbar: Archivierte Kopie. Archiviert vom Original am 4. Juli 2008; abgruefen am 10. September 2008.
Konjunktion zue dr Sunne Stationär, no rucklaifig Opposition Entfernig Helligkeit Stationär, no rächtlaifig
24. Februar 2005 2. November 2005 9. Dezember 2005 1,060 AE 7,5 mag 16. Jänner 2006
2. September 2006 19. Februar 2007 10. April 2007 2,133 AE 9,7 mag 5. Juni 2007
14. November 2007 18. April 2008 12. Juni 2008 2,281 AE 10,1 mag 10. August 2008
18. Jänner 2009 15. August 2009 21. September 2009 1,190 AE 7,6 mag 31. Oktober 2009
10. Juli 2010 24. Jänner 2011 13. März 2011 1,782 AE 8,9 mag 1. Mai 2011
23. Oktober 2011 27. März 2012 20. Mai 2012 2,377 AE 10,2 mag 20. Juli 2012
23. Dezember 2012 14. Juni 2013 4. August 2013 1,67506AE 8,9 mag 21. September 2013
13. April 2014 17. Dezember 2014 1. Februar 2015 1,338 AE 8,2 mag 12. März 2015
28. September 2015 7. März 2016 28. April 2016 2,306 AE 10,0 mag 27. Juni 2016
30. November 2016 9. Mai 2017 3. Juli 2017 2,079 AE 9,7 mag 27. August 2017
16. Februar 2018 20. Oktober 2018 22. November 2018 1,033 AE 7,4 mag 31. Dezember 2018
25. August 2019 14. Februar 2020 4. April 2020 2,074 AE 9,6 mag 29. Mai 2020
9. November 2020 14. April 2021 8. Juni 2021 2,314 AE 10,1 mag 6. August 2021

Quelle: dr englisch un dr dytsch Wikipedia-Bitrag zue dem Lemma