Markgräflerland
| Dialäkt: Markgräflerisch (Ebringe) |
S Markgräflerland (dr Namme chummt vum Markgrof vo Bade) isch e Region im Südweschte vo Dütschland z Bade-Würdeberg. S bstoht us Deil vum südliche Schwarzwald un em undere Wiisedal. S grenzt im Süde an d Schwyz, im Weschte an s Elsiss z Frankrich und im Norde an dr Brisgau.
S hüttig Wiibaugebiet Markgräflerland goht vum Grenzacher Horn un Wil am Rhii im Süde bis uf Friburg-Sant-Jerge im Norde un bstoht us dr Vorbergzone zwische dr Rhiiebeni un em Schwarzwald.
Historisch gsää meint s Markgräflerland di ehmolige Bade-Durlemer un demit nooch dr Reformation au evangelische Ortschafte zwische Chlei-Basel im Süde un Friburg, s historisch Gebiet hört im Norde scho bi Heitersche uf, uf Friburg zue sin s numme noch Isprengsel. Im Weschte isch s dur dr Rhii begrenzt un Hochblaue. S Wiisedal un s Chanderdal zälle no dezüe.
Linguistisch ghöört d Mundart vum Markgräflerland, s Markgreflerisch, züem hochalemannische Dialektgebiet z Dütschland zwische dr Rhiebeni un em Südschwarzwald.
Dr gröscht Markgräfler Dichter isch dr Johann Peter Hebel, wo vil Gedicht in dr alemannische Mundart verfasst het.
S Markgräflerland zeichnet sich dur e günschtig Klima us un wird doher au in dr Eigewerbig dütschi Toskana gnennt, was aber scho Aloss fer Spott un Ironi über so vil Selbschtüberschätzig gsi isch (wo isch s Markgräfler Florenz un wo stoht dr schief Turm?)
Dr typische Wii vu dr Region isch dr Güetedel, e Wysswii, wo um 1780 vum Markgraf Karl Friedrich vo Bade us em schwyzerische Vevey ins Markgräflerland brocht wore isch.
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- 550 Jahre Markgräflerland. Jubiläumsband. Rusgee vom Geschichtsverein Markgräflerland e. V. Schopfheim 1994 (= Das Markgräflerland 2/94).
- Vyl über s Markgräflerland het au dr Elmar Vogt gschriibe; lüeg dert sy Publikationsverzaichnis.
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Markgräflerland – Sammlig vo Multimediadateie
