Chnodomar
De Chnodomar (lat. Chnodomarius; altgriech. Χνοδομάριος, Chnodomários; alem. *Hnôdomâri ) isch e Chönig (rex) vo de Alamanne im 4te Jôhrhundert us de Ortenau gsi. Er werd as groos, chräftig und rothöörig bischribe.
De Chnodomar schpilt hauptsachlich im Kontexscht vur Schlacht vo Argentoratum (Schdrôssburi) e Roll. Über syni Familie isch au e weng bekannt; syn Neff Serapio, de Sohn vo sym Brueder Mederich, hät i dr Schlacht mitchampft.
De Chnodomar isch vum Chaiser Constantius II. ermuetigt wore, de Usurpator Magnentius z Galie aazgryfe. De Chnodomar hät mehreri Siig gage de römischi Usurpator erunge; aber noch synim Sieg im Bürgerkrieg hät de Constantius syn Neffe Julian un de Heerführer Barbatio gage de Chnodomar gschiggt. De Chnodomar hät de Barbatio bi Rauracum (Chaiseraugscht) chönne zruggschlo. De Römischi Hischtoriker Ammianus Marcellinus macht e Ufschtand bzw. Plündrigszug vo de Läte un em Barbatio sin Ergeitz für d Niderlag verantwortlig.
De Chnodomar hät de Erfolg chönne nutze zumme Heer, aagführt vo säggs andri alemannische Chönige zammeschtelle. Bi Argentoratum isch de Chnodomar dann im Jôhr 357 bisygt wore un bim Versuech über de Rhii z entchomme, zamme mit zweihundert vo synene Begleiter gfangegnomme wore. Em Chnodomar isch d Schmach inneme Triumphzug vorgführt z were, erschpart blybe. Schtattdesse isch er uf Rom gschiggt wore un dort schpöter an Lethargi gschtorbe.
Quelle
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Ammianus Marcellinus 26,12,1-4; 12,23-35; 12,35; 12,58; 12,65; 12,70.
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Dieter Geuenich: Geschichte der Alemannen, Verlag Kohlhammer, Stuttgart 2004, ISBN 3170182277 / ISBN 3170120956
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]