Ivo Fürer
Dr Jakob Andreas Ivo Fürer (* 20. April 1930 z Gossau; † 12. Juli 2022 ebe dert) isch e Schwyzer Gaischtlige un remisch-kadolische Bischof vu St. Galle gsii.
Lääbe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Ivo Fürer isch e Suhn vum Jakob Fürer gsii, eme Jurischt un Gmaindsammann. No dr Schuel het er Kadolischi Theology an de Universitet Innsbruck un Kanonisch Rächt an dr remische Päpschtlige Universitet Gregoriana studiert. Anne 1957 isch er an dr Gregoriana zum Dr. iur. can. promowiert wore. 1954 het er in dr Stiftschilche St. Galle d Prieschterweie empfange. Vu 1958 bis 1963 isch er Vikar z Herisau un vu 1963 bis 1967 Vikar z Altstätte gsii. As junge Prieschter isch er zäme mit em Bischof Joseph Hasler bi dr Versammlige vum Zweete Vatikanische Konzil (1962–1965) z Rom gsii.[1] Ab 1967 het er as bischeflige Sekreter un ab 1969 as Bischofsvikar z St. Galle amtiert. 1972 isch er Bresidänt vu dr schwyzerische un diözesane Synod wore, vu 1977 bis 1995 isch er Generalsekreter vum Rot vu dr Europäische Bischofskumferänze gsii. 1991 isch er zum Domdekan gwehlt wore.
Am 28. Merz 1995 isch dr Ivo Fürer zum Bischof vu St. Galle gwehlt un am 29. Merz 1995 dur dr Papscht Johannes Paul II. bstetigt wore. D Bischofsweih et em am 5. Juni 1995 sy Amtsvorgänger, dr Bischof Otmar Mäder, gspändet; Mitkonsekratore sin d Bischef Henri Salina, Abt vu Saint-Maurice, un Karl Lehmann, Bischof vu Mainz, gsii. Sy Wahlspruch isch „Dem Volk Gottes dienen“ gsii.
Sy Ruggdrittsgsuech zum 75. Geburtsdag isch am 16. Oktober 2005 vum Papscht Benedikt XVI. aagnuu wore. Sym Noofolger Markus Büchel het är d Bischofswei gspändet.
Am 12. Juli 2022 isch dr Ivo Fürer im Alter vu 92 Johr an dr Folge vun ere Parkinson-Chranket gstorbe.[2]
Wirke
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Fir syni Verdienscht um d Umsetzig vu dr Aalige vum Zwaite Vatikanische Kunzil uf Bischtums-, uf gsamtschwyzerischer un europäischer Ebeni het er anne 2005 d Ehredokterwird vu dr Uniwersitet Fryburg iberchuu.[3] 2007 isch er zum Ehresenator vu dr Uniwersitet St. Galle ernännt wore, wo dodermit «seinen wichtigen Beitrag zur Förderung von Offenheit und Toleranz über die Grenzen von Konfessionen und Kulturen hinweg» gwirdigt het.[4]
Är isch Mitgrinder vu dr Arbetsgmainschaft vu Chrischtlige Chilche in dr Schwyz (AGCK) gsii.[5] Au no syre Emeritierig isch er Mitglid vu dr Schwyzer Bischofskumferänz gsii, wun er noch em Ressort Diakony un Hilfswärch gluegt het. Derzue het er ab 1997 s Sekretariat vum Rot vu dr Europäische Bischofskumferänze mit Sitz z St. Galle glaitet. Vu 1998 bis 2009 isch er Bresidänt vum Stiftigsrot vum Hilfswärch Faschtenopfer gsii.
Noch eme Fall vu sexuällem Missbruuch im Bischtum St. Galle het dr Bischof Ivo Fürer anne 2002 e Fachgremium gege sexuälli Ibergriff gschaffe, wu s hit no git.[6]
Dr Ivo Fürer isch Mitglid vum Schwyzerische Studänteveräin gsii.
Schrifte
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Die Eigentümer der st.-gallischen Bistumsfonds und der aus Kirchengut hervorgegangenen Fonds des kath. Konfessionsteils des Kantons St. Gallen, Menziken, Herisau 1960, OCLC 1035971574 (Dissertation, Pontificia Università Gregoriana 1957).
- Die Bischofskonferenz. Theologischer und juridischer Status, Patmos, Düsseldorf 1989, ISBN 3-491-77774-7, herausgegeben von Hubert Müller und Hermann J. Pottmeyer.
- mit Michael Fuss, Kurt Koch, Franz König und Guido Vergauwen: Neuevangelisierung Europas. Chancen und Versuchungen, St. Paul AG Universitätsverlag, Freiburg im Üechtland 1993, ISBN 3-7228-0318-7
- Die Entwicklung Europas fordert die Kirchen heraus. Die Tätigkeit des Rates der Europäischen Bischofskonferenzen (CCEE) von seiner Gründung 1971 bis 1996. Matthias-Grünewald Verlag, Ostfildern 2018, ISBN 3-7867-3164-0.
- Kirche im Wandel der Zeit. Konzil, Synode 72 und die Zusammenarbeit der Bischöfe Europas. Theologischer Verlag Zürich, Zürich 2018, ISBN 3-290-20168-6.
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Franz Xaver Bischof: Ivo Fürer. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
- Josef Osterwalder: Dem Volk Gottes dienen: Ivo Fürer, Bischof und Weggefährte, Verlag am Klosterhof St. Gallen 2005, ISBN 3-906616-69-X
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Ivo Fürer – Sammlig vo Multimediadateie- Publikatione vo und über Ivo Fürer im Katalog Helveticat vo dr Schwiizerische Nationalbibliothek
- Yytrag zue Ivo Fürer uf catholic-hierarchy.org (englisch)
- Yydrag zue Ivo Fürer uf gcatholic.org (englisch)
- Nachruf Bistum St. Gallen: „Ein Aktivmitglied der Kirchengeschichte“
Fueßnote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ „Bistum St. Gallen trauert um Ivo Fürer“ auf kath.ch vom 13. Juli 2022
- ↑ „Schweiz: Emeritierter Bischof von St. Gallen gestorben“ uf vaticannews.va vum 13. Juli 2022
- ↑ «Die Ehrendoktoren und Ehrendoktorinnen der theologischen Fakultät»
- ↑ «Bischof Ivo Fürer zum Ehrensenator ernannt» (Memento vom 8. Februar 2019 im Internet Archive), Universität St. Gallen, 9. Juni 2007
- ↑ «Sibiu: Bewegend, inspirierend, spannungs- und wortreich» (Memento vom 13. Augschte 2007 im Webarchiv archive.is)
- ↑ Fachgremium gegen sexuelle Übergriffe uf bistum-stgallen.ch
| Vorgänger | Amt | Nachfolger |
|---|---|---|
| Otmar Mäder | Bischof vu St. Galle 1995–2005 | Markus Büchel |
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Ivo_Fürer“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |