Egon Bahr

dr Egon Bahr (2005)

Dr Egon Karl-Heinz Bahr (* 18. Merz 1922 z Treffurt; † 20. Augschte 2015 z Berlin) isch e dytsche Bolitiker (SPD) gsii. Unter em vu ihm bregt Laitgedanke „Wandel dur Aaneecherig“ isch er ain vu dr entschaidende Vordänker un wichtigschte Mitgstalter vu dr Oscht- un Dytschlandbolitik gsii, wu vu dr Regierig unter em Willy Brandt 1969/70 yyglaitet woren isch. Vu 1972 bis 1974 isch er Bundesminischter fir bsunderi Ufgabe gsii un vu 1974 bis 1976 Bundesminischter fir wirtschaftligi Zämmenarbet.

Lääben, Uusbildig un Beruef

Dr Egon Bahr isch im diringische Treffurt as ainzig Chind vum Lehrer Karl Bahr un däm syre Frau Hedwig uf d Wält chuu. Anne 1928 isch d Familie in s sächsisch Torgau zoge. Wel dr Karl Bahr si nit het welle dränne vu syre Frau, wu ne jidischi Mueter ghaa het, isch er 1938 entloo wore. S Bahrs sin derno uf Berlin zoge.

Noch em Abitur am Friedenauer Helmholtz-Gymnasium anne 1941 het dr Egon Bahr zerscht e Lehr zum Induschtrychaufmann bi dr Rheinmetall Borsig AG z Berlin gmacht. Är het welle Musik studiere, isch aber wäg dr Härchumft vu syre Mueter abglähnt wore.

Vu 1942 bis 1944 isch er Soldat im Zweete Wältchrieg gsii, zletscht as Fahnejunker-Unteroffizier an dr Luftchriegsschuel VI z Kitzingen. Wel er zerscht sy jidisch Großmueter verschwige ghaa het, isch er us dr Wehrmacht entloo un derno bi dr Rheinmetall-Borsig dienschtverbflichtet wore. Noch em Chrieg het er as Schurnalischt bi dr Berliner Zeitung gschafft, derno bi dr Allgemeine Zeitung (Berlin) un em Tagesspiegel (Berlin). Vu 1950 bis 1960 isch er Schefkommentator un Laiter vum Bonner Biro vum RIAS gsii. Anne 1959 isch er Prässeattaché vu dr dytsche Botschaft z Ghana wore.

Anne 1945 het er di hochschwanger Sekretäri Dorothea Grob ghyrote. Mit ihre het er zwai Chinder ghaa. Anne 1977 hän si si drännt, sin aber ghyrote blibe. Us ere Beziehig mit dr der Schurnalischti Karena Niehoff (1920–1992) het er no ne Dochter ghaa. Vu 1977 bis 2002 isch d Christiane Leonhardt (* 1941) sy Läbesgefährti gsii. Syter anne 2011 isch er mit dr ehmolige Hochschuellehreri Adelheid Bonnemann-Böhner (* 1935) ghyrote gsii.

Bolitik

dr Egon Bahr, 1978

Dr Egon Bahr isch anne 1956 Mitglid vu dr SPD wore. Vu 1960 bis 1966 isch dr Bahr Laiter vum Prässe- un Informationsamt vum Land Berlin un dodermit Sprächer vum Senat vu Berlin. Regierede Burgermaischter isch um des Zyt dr Willy Brandt gsii. Uf dr Bahr goht s Motto vu dr sozialliberale Oschtbolitik „Wandel dur Aaneecherig“ un d „Bolitik vu dr chlaine Schritt“ zrugg. Wu dr Brandt vu 1966 bis 1969 Usseminischter gsii isch, isch dr Bahr Botschafter un as Minischterialdirigent Laiter vum Blanigsstab vum Uuswärtigen Amt gsii. No dr Bundesdagswahl 1969 isch er Staatssekretär im Bundeschanzleramt un Bevollmächtigte vu dr Bundesregierig z Berlin wore. In däre Funktion het er as Unterhändler z Moskau un z Oscht-Berlin am Moskauer Verdrag mit dr Sowjetunion, am Warschauer Verdrag mit Pole, am Transitabchuu un am Grundlageverdrag mit dr DDR mitgwirkt. Dr Bahr wird wäge däm au „Architäkt vu dr Oschtverdreg“ gnännt un het as ain vu dr wichtigschten un yyflussrychschte Beroter vum Willy Brandt un as sy ängschte Freind gulte.

Vu 1972 bis 1990 isch dr Bahr Mitglid vum Dytsche Bundesdag gsii. Anne 1976 un 1980 isch er as direkt gwehlte Abgordnete vum Wahlchrais Flensburg – Schleswig yyzoge un bi dr andere Wahle iber d Landeslischt Schleswig-Holstein in Bundesdag yyzoge. Noch em Ruggdritt vum Willy Brandt isch au dr Bahr am 7. Mai 1974 zerscht us dr Bundesregierig uusgschide. Am 7. Juli 1974 isch er aber vum Bundeschanzler Helmut Schmidt as Bundesminischter fir wirtschaftligi Zämmenarbet wider in dr Bundesregierig beruefe wore. No dr Bundesdagswahl 1976 isch er am 14. Dezämber 1976 ändgiltig us dr Bundesregierig uusgschide. Vu 1976 bis 1981 isch er Bundesgschäftsfierer vu dr SPD gsii. Ab 1980 isch er Bundesdag Vorsitzer vum Unteruusschuss fir Abrischtig un Rischtigskontroll gsii.

Schrifte

• Zu meiner Zeit. Autobiographie, Blessing, München 1996, ISBN 3-89667-001-8.
• Wolfram Hoppenstedt (Hrsg.): Willy Brandts europäische Außenpolitik. Bundeskanzler Willy Brandt Stiftung, Berlin 1999, ISBN 3-933090-02-4 (= Schriftenreihe der Bundeskanzler-Willy-Brandt-Stiftung, Heft 3).
• Deutsche Interessen: Streitschrift zu Macht, Sicherheit und Außenpolitik. Goldmann, München 2000, ISBN 3-442-75593-X.
• Der deutsche Weg: Selbstverständlich und normal. Blessing, München 2003, ISBN 3-89667-244-4.
• Plädoyer für eine transatlantische Arbeitsteilung. In: Thomas Jäger, Alexander Höse, Kai Oppermann (Hrsg.): Transatlantische Beziehungen. Sicherheit – Wirtschaft – Öffentlichkeit. VS Verlag für Sozialwissenschaften, Wiesbaden 2005, ISBN 3-531-14579-7, S. 489–495.
• Ostwärts und nichts vergessen! Kooperation statt Konfrontation. VSA-Verlag, Hamburg 2012, ISBN 978-3-89965-504-9.
• „Das musst du erzählen“ – Erinnerungen an Willy Brandt. Propyläen, Berlin 2013, ISBN 978-3-549-07422-0.
• Das Prinzip Apfelbaum: 11 Persönlichkeiten zur Frage „Was bleibt?“ herausgegeben von der Initiative "Mein Erbe Tut Gutes. Das Prinzip Apfelbaum". Fotografien von Bettina Flitner. Vergangenheitsverlag, Berlin 2014, ISBN 978-3-86408-182-8.

Literatur

• Andreas Vogtmeier: Egon Bahr und die deutsche Frage. Zur Entwicklung der sozialdemokratischen Ost- und Deutschlandpolitik vom Kriegsende bis zur Vereinigung. (Reihe Politik- und Gesellschaftsgeschichte, Band 44), Bonn 1996.
• Daniel Friedrich Sturm: „Metternich“ in Moskau. Egon Bahrs Wandel durch Annäherung. In: Deutschland Archiv. Jg. 42, Nr. 5, 2009, S. 841–846.

Weblink

 Commons: Egon Bahr – Sammlig vo Multimediadateie

• Irmgard Zündorf: Egon Bahr. Tabellarische Lebeslauf im LeMO (DHM und HdG) (bis 2004)
• Wärch vu un iber Egon Bahr in dr Dytsche Digitale Bibliothek