Die Schneider von Schönau

Wärkdaate
Originalditel:	Die Schneider von Schönau
Form:	Sengschbiil
Originalsprooch:	deitsch
Muusig:	Jan Brandts Buys
Libretto:	Ignaz Michael Welleminsky ond Bruno Warden
Uruffüerig:	1. April 1916
Ort vo dr Uruffüerig:	Dresden
Lengi vo dr Opere:	Zwoi Stond
Ort und Zit vo dr Handlig:	Liibazell om 1830 rom
Persoone
D Veronika Schwälble, a reicha Witwe (Sopran) Dr Chrischdian Folz, Uhrmachrmoischtr ond neabaher Birgrmoischtr vo Liibazell (Bassbuffo) Dr Tobias Kälble, dr Schultes vo Scheenau (Bariton) Drei Schneidr vo Scheenau: Dr Kaschpr Wiigele (Tenorbuffo) Dr Melchior Biigele (Tenorbuffo) Dr Balthasar Ziigele (Bariton) Dr Florian, a Handwerksbursch (Tenor) S Michele, dr Lehrleng vom Kaschpr Wiigele (Soubredde odr Mezzosopran, a Hosaroll) Dr Tonele, dr Lehrleng vom Melchior Biigele (Mezzosopran, nomôl a Hosaroll) S Heinele, dr Lehrleng vom Balthasar Ziigele (Alt, de dridd Hosaroll en dera Opr) Bedenschdede vom Städtle, Birgerenna, Birgr ond jonge Leit vo Liibazell (Chor)

Dialäkt: Schwäbisch

Die Schneider von Schönau isch a Komischa Opr en drei Akt vom hollendischa Kombonischda Jan Brandts-Buys (1868 bis 1933), wo abr et – wia dr Titl vrmuada lôôt – em badischa Scheenau schbiilt, sondrn em wirdabergischa Schwarzwaldstädtle Liibazell. Da Tekscht drzua hend dr Ignaz Michael Welleminsky ond dr Bruno Warden gschriiba. S erscht Môl uf d Bihne komma isch des Werk am 1. April 1916 en dr Hofopr z Dresden, wo heitzodag „Semperoper“ hoißt. Dr Erfolg isch riisagrauß gwäa. Des Werk hot’s zo ibr 1.000 Uffihronga brôcht. Oina dauret so rond zwoi Stond.

Orkeschtr

Firs Orkeschtr braucht ma zwoi Fleeda, genausoviil Oboa, Klarinedda ond Fagodd, viir Herner, zwoi Trombeda, drei Posauna, a middlgrauß Schlagwerk, a Harf, a Orgl ond dreißg Streichr.

Handlong

Dui Opr schbiilt en Liibazell em Schwarzwald so om 1830 rom, dr erscht Ufzug em Uhralada vom Schultes ond Uhrmachrmoischtr Chrischtian Folz, dr zwoit em Gärtle vo dr Veronika Schwälble ond dr dridd uf-em Marktplatz.

Dr Handwerksbursch Florian hot scho lang a Aug uf sei jonga bildscheena Scheffe Veronika Schwälble gwôrfa, wo seit a baar Jôhr Witwe ischt. Er hot sich bisher bloß et traut, ehra zo saga, dass’r se môôg. Drom basst-em’s ibrhaupt et, dass uf oimôl drei Schneidr vo Scheenau bei seim Schwarm ufdauchet ond-em gheerig da Hof machet. Jetzt ibrlegt’r sich, wia-nr dia drei Kerle am beschda austricksa kô.

Dr Veronika gfallet älle drei Werbr gleich guad. Drom will-se em Florian sei Rôôt hera, wia-se sich entscheida soll. Der schlait-ra vôr, se soll doch da sella nemma, wo am schnellschda an Ôzug macha kô. Dô druf machet sich dia Schneider glei an d Arbet ond wend älle mitnandr fertig. Also muaß a andrer Plôô her. Jetzt soll’s halt dô drom ganga, welr Ôzug am beschda sitzt. Abr au dô drbei stellt sich raus, dass älle Ôziig gleich guat basset.

Em Lauf dr Zeit merkt d Veronika emmr meh, was se an ihrem Gsella hot, ond fend emmr meh Gfalla an-em. Dr sell schlait jetzt a Blende-Kua-Schbiil vôr. Dia Schneidr ganget glei druf ei. Solang dia mit vorbondne Auga e dr Gegend romdabbed, goht dr Florian mit dr Veronika ufs Rôthaus ond lôôt sich vom Birgrmoischtr Folz traua. Wia dia Schneidr hentrher merket, dass-se a dr Nas romgfihrt worra send, kriaget-se an Wuatôfall; abr zom Glick isch dr Folz a so gschicktr Môô, dass’r dia drei Gleimde wiidr beruhiga kô.

Quell

Hellmuth Steger / Karl Howe: Opernführer, Fischer Biacherei Frankfurt am Main, 8. Uflag 1961, Daschabuach Nr. 49