Barbara Frey (Regisseurin)

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

D Barbara Frey (* 29. April 1963 z Baasel) isch e Schwyzer Theaterreschiseeri un Intendanti.

Lääbe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Vater vu dr Barbara Frey isch e Jurischt gsii, iri Mueter e Logopeedi.[1] Vu 1984 bis 1987 het si Germanischtik un Filosofy an dr Uniwersiteet Züri studiert. In dr Zyt vum Studium het si Schlaagzyyg in ere Rockband gspiilt un het Liedtäxt gschriibe, au het si as Reschyassischtänti in verschiidene freie Theater-Brodukzioone mitgmacht. Mit em Perkussionischt Fritz Hauser het si syter anne 1986 alli Ränn zämegschafft, unter anderem 1992 bi dr Kasseler Musikdääg/Dokumenta, 1999 in "Stille Nächte", eme Musikbrojäkt mit Chlangschtaiskulptuure vum Arthur Schneiter, un 2001 Reschy bi s Hausers Soolobrogramm Trommel mit Mann im Rame vum Europäische Musikmoonet z Baasel.[2][3]

Anne 1988 isch si zeerscht as Muusikeri bim Frank Baumbauer ans Theater Baasel chuu, het deert aber schon o chuurzer Zyt au as Reschyassischtänti un Schauspiileri gschafft. Vu 1992 bis 1999 het si as Reschiseeri an verschiidene Hyyser im dytschsproochige Ruum gschafft, am Theater Baasel (1993 Ich kann es besonders schön noch em Romaan Die Glasglocke vu dr Sylvia Plath, 1995 Die Trunkenen, e Tango-Collage no dr Biografy vu Scott un Zelda Fitzgerald, 1999 Roberto Zucco vum Koltès), am Nationaltheater Mannheim (1996 Hochzeitsreise vum Vladimir Sorokin, 1997 Das Geheimnis des Lebens – ein Mörderinnenseminar, 1998 I Want to Talk like Lovers Do no Sonett vum William Shakespeare un Ritter, Dene, Voss vum Thomas Bernhard), am Dytsche Schauspiilhuus Hamburg (1995 Das kunstseidene Mädchen vu dr Irmgard Keun) un am Theater am Nöimärt Züri (1998 Uruffierig vu Nachtbuch Zürich vu dr Susanne Hinkelbein). S offeriert Diräkteraat vum Zürcher Theater am Nöimärt het si abgläänt.[4] Dernääbe het si verschiideni Brodukzioone in dr freie Szeene ghaa, dodrunter 1997 Und wenn sie nicht gestorben sind … noch eme Määrli vu dr Brieder Grimm, ufgfiert unter anderem in dr Kulturwerkstatt Kaserne Baasel un im Theaterhuus Gessnerallee Züri.

Vu 1999 bis 2001 isch si Huusreschiseeri vu dr Berliner Schaubühne am Lehniner Platz gsii (Ubu! no Alfred Jarry, Vor langer Zeit im Mai vum Roland Schimmelpfennig, Eine Unbekannte aus der Seine vum Ödön von Horváth, Port Authority vum Conor McPherson).[2]

Ab 2001 het d Frey wider as freii Reschiseeri gschafft, unter anderem am Theater Baasel (2002 Drei Mal Leben vu dr Yasmina Reza, 2003 Amphitryon vum Heinricht von Kleist) un am Bayerische Staatsschauspiil München (2003 Onkel Wanja vum Anton Tschechow, 2004 yyglaade zum Berliner Theaterdräffe). No dr Aasiicht vu dr Barbara Villiger Heilig, dr langjeerige Feuilletonschefi vu dr Ziiri-Zytig, isch dr Frey 2002 mit ire Inszenierig vu Endspiel vum Samuel Beckett am Bayerische Staatsschauspiil München schließli „eine Art Durchbruch“ glunge.[5]

Si het Leerufdreeg ghaa an dr Schauspiel-Akademie Zürich (1994 Inszenierig vu Yvonne, die Burgunderprinzessin vum Gombrowicz), am Konservatorium für Musik und Theater Bern un an dr Hochschule der Künste Berlin.

Die Affäre Rue de Lourcine, Burgtheater 2015

Ab dr Saison 2005/2006 het d Frey bis 2008 e Verdraag am Dytsche Theater Berlin ghaa, het aber um die Zyt au uuswäärtigi Engaschmänt chenne aanee.[2][4] Unter anderem het si doo bi dr Salzburger Feschtspiil un am Burgtheater Wien Stugg inszeniert.

Ab dr Spiilzyt 2009/10 het d Barbara Frey as Intendanti s Schauspiilhuus Züri gfiert, die Funkzioon het si vum Matthias Hartmann ibernuu, wu as Intendant an s Wiener Burgtheater gwägslet isch. 2014 het s Huus dr Verdraag vu dr Frey bis 2019 verlengeret.[6]

Zum 1. Novämber 2020 het d Frey fir drei Joor (Spiilzyte 2021–2023) di chinschtlerisch Laitig vu dr Ruhrtriennale ibernuu, em greeschte Kultuurfeschtiwäl z Nordrhy-Weschtfaale.[7]

Im Joor 2022 isch si mit dr hegschte Uuszaichnig vum Schwyzer Theaterlääbe geert woore, em Hans-Reinhart-Ring (Schweizer Grand Prix Darstellende Künste).[8]

Uusglääseni Inszenierige[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • 1993: Ich kann es besonders schön no dr Sylvia Plath, Theater Baasel
  • 1993: Sala de Espera vu dr Barbara Frey, Theater Baasel
  • 1993: Die Trunkenen vu dr Barbara Frey un dr Desiree Meiser, Theater Baasel
  • 1995: Das kunstseidene Mädchen vu dr Irmgard Keun, Dytschs Schauspiilhuus Hamburg
  • 1996: Hochzeitsreise vum Wladimir Georgijewitsch Sorokin, Nationaltheater Mannheim
  • 1997: Das Geheimnis des Lebens: ein Mörderinnenseminar vu dr Barbara Frey, Nationaltheater Mannheim
  • 1998: Nachtbuch Zürich vu dr Susanne Hinkelbein, Theater am Neumarkt, Züri
  • 1998: Ritter, Dene, Voss vum Thomas Bernhard, Nationaltheater Mannheim
  • 1999: Roberto Zucco vum Bernard-Marie Koltès, Theater Baasel
  • 2000: Ubu noch em Alfred Jarry, Schaubühne am Lehniner Platz, Berlin
  • 2000: Vor langer Zeit im Mai vum Roland Schimmelpfennig, Schaubühne am Lehniner Platz, Berlin
  • 2000: Die Unbekannte aus der Seine vum Ödön von Horváth, Schaubühne am Lehniner Platz, Berlin
  • 2001: Goodbye Billy the Kid vu dr Barbara Frey, Schaubühne am Lehniner Platz, Berlin
  • 2001: Port Authority vum Conor McPherson, Schaubühne am Lehniner Platz, Berlin
  • 2002: Endspiel vum Samuel Beckett, Bayerischs Staatsschauspiil München (Residenztheater)
  • 2002: Drei Mal Leben vu dr Yasmina Reza, Theater Baasel
  • 2003: Die sexuellen Neurosen unserer Eltern vum Lukas Bärfuss, Theater Baasel
  • 2003: Onkel Wanja vum Anton Tschechow, Bayerischs Staatsschauspiil München (Residenztheater)
  • 2003: Amphitryon vum Heinrich von Kleist, Theater Baasel
  • 2004: Die Fledermaus vum Johann Strauss, Theater Baasel
  • 2004: Phädra vum Jean Racine, Bayerischs Staatsschauspiil München (Residenztheater)
  • 2004: Wie es euch gefällt vum William Shakespeare, Theater Baasel
  • 2005: Minna von Barnhelm vum Gotthold Ephraim Lessing, Dytschs Theater Berlin
  • 2005: Geschichten aus dem Wiener Wald vum Ödön von Horváth, Salzburger Landestheater (im Rame vu dr Salzburger Feschtspiil)
  • 2005: John Gabriel Borkman vum Henrik Ibsen, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2006: Winter vum Jon Fosse, Theater Basel
  • 2006: Der Kirschgarten vum Anton Tschechow, Dytschs Theater Berlin
  • 2006: Arsen und Spitzenhäubchen vum Joseph Kesselring, Burgtheater Wien (Akademietheater)
  • 2006: Medea vum Euripides, Dytschs Theater Berlin
  • 2007: Quartett vum Heiner Müller (im Rame vu dr Salzburger Feschtspiil)
  • 2007: Reigen vum Arthur Schnitzler, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2007: Sturm vum William Shakespeare, Burgtheater Wien (Akademietheater)
  • 2007: Triumph der Liebe vum Pierre Carlet de Marivaux, Dytschs Theater Berlin
  • 2008: Groß und klein vum Botho Strauß, Dytschs Theater Berlin
  • 2009: Maria Stuart vum Friedrich Schiller, Schauspiilhuus Züri (Schiffböu)
  • 2009: Jenůfa vum Leoš Janáček, Bayerischi Staatsopere München (eerschti Oopereninszenierig vu dr Reschiseeri)
  • 2010: Was ihr wollt vum William Shakespeare, Schauspiilhuus Züri
  • 2010: Malaga vum Lukas Bärfuss, Schauspiilhuus Züri
  • 2010: Fegefeuer in Ingolstadt vu dr Marieluise Fleißer, Schauspiilhuus Züri
  • 2011: Platonow vum Anton Tschechow, Schauspiilhuus Züri
  • 2011: Leonce und Lena vum Georg Büchner, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2011: Der ideale Mann vu dr Elfriede Jelinek nach Oscar Wilde, Burgtheater Wien (Akademietheater)
  • 2012: Richard III. vum William Shakespeare, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2012: Baumeister Solness vum Henrik Ibsen, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2012: Der Menschenfeind vum Molière, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2013: Liliom vum Franz Molnár, Burgtheater Wien
  • 2013: Die schwarze Halle vum Lukas Bärfuss, Schauspiilhuus Züri (Schiffböu)
  • 2013: Der Prozess vum Franz Kafka, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2014: Elektra vum Richard Strauss, Semperoopere (musikaalischi Laitig: Christian Thielemann)
  • 2014: Diener zweier Herren vum Carlo Goldoni, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2014: Drei Schwestern vum Anton Tschechow, Schauspiilhuus Züri (Pfaue)
  • 2015: Die Affäre Rue de Lourcine vum Eugène Labiche, Burgtheater Wien
  • 2022: Das weite Land vum Arthur Schnitzler, Ruhrtriennale Bochum[9]

Uuszaichnige[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • 2004: Yylaadig vu ire Inszenierig Onkel Wanja zum Berliner Theaterdräffe
  • 2016: Schwyzer Theaterbryys
  • 2021: Uuszaichnig mit em Nestroy-Theaterbryys in dr Kategory Beschti Reschy fir Automatenbüfett am Akademietheater[10]
  • 2021: Yylaadig vu ire Inszenierig Automatenbüfett zum Berliner Theaterdräffe
  • 2022: Hans-Reinhart-Ring

Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Kathrina Erizar: Barbara Frey. In: Andreas Kotte (Hrsg.): Theaterlexikon der Schweiz. Band 1. Chronos, Zürich 2005, ISBN 3-0340-0715-9, S. 635.
  • Barbara Frey, in: Internationales Biographisches Archiv 05/2010 vom 2. Februar 2010, im Munzinger-Archiv (Artikelaafang frei abruefbar)

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Interview mit dr Herlinde Koelbl, in: Zeit Magazin Nr. 48, 22. Novämber 2018, S. 86.
  2. 2,0 2,1 2,2 Frey, Barbara im Munzinger-Archiv, abgruefen am 3. November 2012.
  3. Kathrina Erizar: Barbara Frey. In: Andreas Kotte (Hrsg.): Theaterlexikon der Schweiz. Band 1. Chronos, Zürich 2005, ISBN 3-0340-0715-9, S. 635.
  4. 4,0 4,1 Regula Freuler: Die Fassadenstürmerin. NZZ am Sonntag. 11. Septämber 2005, S. 65.
  5. Barbara Villiger Heilig: Hoffnungsträgerin. Von der Regisseurin zur Intendantin In: Neue Zürcher Zeitung. 14. April 2007, S. 57.
  6. Urs Bühler: Barbara Frey bleibt. Einnahmen gestiegen. In: Neue Zürcher Zeitung. 30. Januar 2014, S. 17.
  7. Die Landesregierung Nordrhein-Westfalen Pressemitteilung vom 3. Juli 2019: Barbara Frey wird Intendantin der Ruhrtriennale für die Spielzeiten 2021 bis 2023
  8. Stephanie Drees: Hans-Reinhart-Ring 2022 für Barbara Frey. Abgruefen am 8. September 2022 (de-de).
  9. Alexander Menden: "Das weite Land" bei der Ruhrtriennale - Keine Sicherheit auf Erden. In: sueddeutsche.de. sueddeutsche.de, 21. August 2022, abgruefen am 5. Oktober 2022.
  10. Nestroy: Maertens und Beckmann prämiert. In: ORF.at. 21. November 2021, abgruefen am 21. November 2021.