Ulrich Falkner
Dialäkt: Baseldütsch |
Dr Ulrich Falkner (* 1466 z Baasel, † 1551 z Baasel) isch e zümftige Baasler Politiker gsi, bis er im Bangsioonesturm alli Ämter verloore het.
Lääbe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Ulrich Falkner isch 1466 z Baasel uf d Wält choo as Soon vom Heinrich Falkner, wo as Zumftmäister vo dr Himmelzumft im Baasler Root gsässe isch, und vo dr Küngold Isenflam. 1496 het er d Margaretha Tschan, d Dochder vom Baasler Brunnmäister Hans Tschan, ghürotet. Vo Bruef isch er Sattler gsi, und het as Wirt zum Goldige Schoof gschafft. Wie si Vater isch er bi dr Handwärkerzumf Zum Himmel zümftig gsi, und vo 1506 aa au bi dr Herezumft Zu Wiilüt. 1507 isch si Soon Heinrich uf d Wält cho. Dr Falkner isch as Lütnant 1513 bim Novarazuug[1] und 1520 bim Pfäffigerhandel drbii gsii.
Politischi Karriere
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Vo 1507 bis 1508 isch er Groossroot und Zumftvorstand gsi. 1508 isch er bis 1515 Zumftmäister worde und vo 1516 bis 1519 isch er für d Wiilützumft im Root gsässe.[2] In dere Zit isch er vo 1509 bis 1510 und wider vo 1514 1520 Sibner gsi, vo 1515 bis 1519 Häimlige, vo 1516 bis 1520 Fümfer, 1516 Appellazioonsher, vo 1518 bis 1521 Drizääner. Er isch Mitgliid in 99 diplomatische Gsandtschafte vom Root gsi, vor allem in äidgenössische Aagläägehäite.
Vo 1519 bis 1521 isch er Oberstzumftmäister gsi und het die brofranzöösischi Bardei aagfüert. Er isch so dief im Bangsiooneskandal verwigglet gsi, ass es em si Boste kostet het. 1525 isch er wider ins Gfängnis choo, wil er im Hans Gallizian si Frau Maria bi iirer Feede gege d Stadt understützt und wider ghäimi Bangsioone aagnoo het und isch erst noch elf Wuche uusechoo, won er versproche het, sich z bessere.[3]
Dr Ulrich Falkner isch 1551 z Baasel gstorbe.
Kwelle
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Samuel Schüpbach-Guggenbühl: Falkner, Ulrich. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
Fuessnoote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Peter Ochs: Geschichte der Stadt und Landschaft Basel, Band 5, Decker, 1821, S.287
- ↑ Johann Jakob Leu: Allgemeines helvetisches, eydgenössisches oder schweitzerisches lexicon, Band 1, bim Hans Ulrich Denzler, 1747, S. 204
- ↑ Peter Ochs: Geschichte der Stadt und Landschaft Basel, Band 5, Decker, 1821, S.367