ש
(Witergleitet vun Sin (Hebräisch))
Sin oder Schin isch de einundzwonzigscht Buechschtab im Hebräische Alphabet. Er het de Zahlewert 300. S Zeiche steht fir zwei Luut, [ʃ] un [s]. E Punkt rechts iberm Buechstab markierts als Schin, e Punkt uf de linke Syte als Sin. Bim althebräische Stommesnome Issachar isch unklar, weli Variant vun de Ussproch richtig isch. Us dem Grund wird s Wort ohni en sonige Punkt gschribe. Dr Punkt wird in unvokalisierte Text, wies im moderne Ivrit ieblich isch, allgmein wegglosse.
Gschicht
[ändere | Quälltäxt bearbeite]S Sin isch e Konsonant, wu di schriftlich Form im phönizische Alphabet uf d schtilisiert Darstellung vun em Zohne zruck geht. Schen (שן) bedytet 'Zohn' uf Hebräisch. S griechisch Sigma un s lateinisch S gihn uf de gliche Urschprung zruck.
Bispil
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- שמש (schemesch): Sunne
- שבת schabbat, latynisiert: Sabbat
- שלמה Salomo, im hytige Ivrit Schlomo
- שושנה schoschanna = Lilie, umgspr. Rose: Susanna
- שטן Satan ("Widersacher")
- שם schem: Sem
- שמואל schmu'el = Gott het erhört: Samuel
- שמעון Simon
- שמשון Simson
- שרה Sara ("Prinzessin")
Zeichekodierung
[ändere | Quälltäxt bearbeite]| Unicode UTF-16 | U+05e9 |
| Unicode-Nôme | HEBREW LETTER SHIN |
| HTML | ש |
| ISO 8859-8 | 0xf9 |