Muuse

D Charlotte von Stein, im Goethe si Muuse

E Muuse (altgriech. Μοῦσα) isch e Person, wo en andere Menschen zu kreative Läistige inspiriert. Vilmol si Muuse Fraue und Manne in dr Umgääbig vo Künstler und Künstlerinne.

Muuse wärde sit dr Antike as göttligi oder genialischi Inspirazioonskwelle für Künstler erwäänt (Muusekuss; vo dr Muuse küsst). Dr Ursprung isch die antiki Vorstellig, ass Lüt Ideä nit sälber entwickle, sondern ass si vo usse chömme, vo Götter oder ebe vo Muuse.

E bekannts Muusebild isch im Raffael si Darstellig vom Parnass mit em Apoll und de Muuse und berüemte Dichter, won er vo 1509 bis 1510 gmoolt het, in de Stanze (stanza della segnatura) vom Vatikan z Rom.

Härkumft

Dr Begriff Muuse goot uf d Muuse in dr griechische Müthologii zrugg. In dr antike Müthologii si d Muuse Kwellenümfe gsi – nüün Schwöstere, wo dr griechisch Vatergott Zeus mit dr Kwellegöttin Mnemosyne (Göttin vo der Erinnerig) zügt het. D Muuse begläite dr Apoll, dr Gott vo de schööne Künst. Dä dirigiert sä und huldigt em Zeus mit ene uf em griechische Bärg Helikon (latiinisch: Parnass).

Dr griechischi Dichter Hesiod beschribt d Götterwält und au d Muuse in sim Wärk Theogonie.

Nöizit

In dr Nöizit het mä aagfange, au daatsächligi Persoone as Muuse z bezäichne – mäistens Fründinne vo Künstler, sältener au Manne. Si inspiriere d Künstler dur iire Charakter, iiri Usstrahlig, ihri menschligi Zuewändig, dur en erotischi Beziejig, mäistens dur e Kombinazioon vo alle deene Faktoore.

E baar vo deene Fraue, wo as Muuse wirke und wo hüfig au sälber als aagseeni Künstlerinne zu Ruem choo si, si in d Gschicht iigegange, so zum Bischbil d Charlotte von Stein, d Amanda Lear, d Dora Maar, d Alma Mahler-Werfel, d Marietta di Monaco, d Emmy Hennings, d Camille Claudel, d Gala Éluard Dalí, d Jeanne-Claude und d Anita Pallenberg.

Fuessnoote

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Muse_(Beziehung)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.