Kanaan (biblischi Person)

Dä Artikel erlüütered di biblischi Person Kanaan, für anderi Bedüütige lue Kanaan (Begriffserchlärig).

Der Kanaan (hebräisch כְּנַעַן) isch e Figur us em Alte Testamänt u us em Tanach. Är isch der Sohn vom Ham, ds Grosschind vom Noah u der Stammvater vo de Kanaaniter.

Biblischi Überliiferig

Der Kanaan isch ds erschte Grosschind vom Noah wo üs i der Bibel vorgstellt wird. Lut der Bibel isch är nach der Sintfluet uf d Wält cho. Will aber d Bibel nur bim Stammboum vom Sem Altersagabe macht, isch es sehr schwirig das nache z prüefe. Der Kanaan het no es paar Brüetsche gha, der Kusch, der Mizrajim u der Put.

Nach der Sintfluet isch der Kanaan der leidtragendi vom ne Zwüschefall zwüschem Noah u em Ham gsi. Der Noah het e Räbbärg pflanzt. Woner vom Wy probiert het, het ne der Wy psofe gmacht u der Noah isch blut im Zält blybe lige. Der Ham, der Vater vom Kanaan, het du sy blut Vater gseh, u het das em Sem u em Japhet verzellt. Die hei es Tuech gno, hei je es Ändi uf ihri Schultere gleit u sy rückwärz i ds Zält. So hei si ihre Vater zuedeckt. Wo der Noah erfahrt was der Ham ihm ata het, verfluecht är der Kanaan. Vo jitz a muess der Kanaan der Chnächt vom Sem sy. (1Mose 9,20–27 ELB)

Der Kanaan het lut der Völkertafele zwee Söhn gha, der Sidon u der Het. Zudäm muess är no wyteri Chind gha ha.

Är gilt nämlech als Stammvater vo denä Völker: (1Mose 10,15–21 ELB)

d Jebusiter
d Amoriter
d Girgaschiter
d Hiwiter
d Arkiter
d Siniter
d Arwaditer
d Zemariter
d Hamatiter

D Gschlächter wärde aber ou sehr gärn under em Begriff Kanaaniter zämegfasst.

Wenn das der Kanaan gstorben isch seit d Bibel nid.

Literatur

Fritz Reinecker, Gerhard Maier, Alexander Schick, Ulrich Wendel: Lexikon zur Bibel CSM R. Brockhaus, 2. Auflage, Witten 2015 ISBN 978-3-417-26550-7 Syte 662-663
Karl Tümpel: Chanaanos. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band III,2, Stuttgart 1899, Sp. 2109.