S Huus zum Silberbärg

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Koordinate: 47° 33′ 37,8″ N, 7° 35′ 34,1″ O; CH1903: 611604 / 267766

s Huus zum Silberbärg
Dialäkt: Baseldütsch

S Huus zum Silberbärg isch e historischs Woonhuus im Stiil vom Barock und befindet sich an dr Utegass 11 im Chläibaasel. Es isch äins vo de Baasler Kulturgüeter, wo für d Region vo Bedütig si. Hüte isch s Däil vom Alterszentrum zum Lamm vom Bürgerspiddaal Baasel.

Gschicht[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Uschnitt us dr Stadtaasicht vom Matthäus Merian em Eltere im 17. Joorhundert[1]
D Gass wo am nöggste parallel zum Rhii verlauft, isch d Rhiigass, die neggsti Parallelstrooss isch d Utegass, die überneggsti d Räbgass. Die ersti Kweerstrooss bachuf vo dr Rhiibrugg, wo d Rhiigass mit dr Räbgass verbindet, isch s Schoofgässli. S Huus zum Silberbärg lit am oobere Egge Schoofgässli/Utegass.

Dr Silberbärg wird 1363 zum erste Mol erwäänt. Im Lauf vo sinere Gschicht isch er immer wider emol e Gasthuus gsi. So si wääred de Verhandlige über d Ufnaam vo Baasel in d Äidgenosseschaft äidgenössischi Gsandti, vor allem vo Luzärn dört abgstiige (Lutz 2004, S. 317). 1709 het s dr woolhabend Bankiee und Strumpffabrikant Peter Werthemann kauft und zum e barocke Woonhuus lo umbaue. E Däil vo dr eltere Bausubstanz wien e Stützpfiiler, wo d Jooreszaal 1591 druf stoot, isch im Nöibau integriert worde und wäge däm het s Geböid en Asymmetrii. Im Innere cha mä seer schööni Stuckdeckene gsee und in de Schweizer Kunstdenkmäler wirds as äins vo de erhaltene Chläibaasler Bürgerhüüser beschriibe, wo in Hiisicht uf d Geschicht und s Geböid am prominäntiste sig.

1861 isch s Huus in Bsitz vom Armekollegium vo Baasel choo und die het dört en Aarbets-Aastalt iigrichdet. In iirer Ornig vo 1873 wird under anderem bestimmt, ass jedi Arbäitergruppe en Ufseher wurd haa, wo wurd ufbasse, ass sich die Armegnössige wurde benee.

1917 het d Noochfolgerorganisazioon, die Freiwilligi Armepflääg, au s Huus zum Lamm nääbedraa kauft, die bäide Geböid mit eme Middelbau verbunde und dört Schloofzimmer und Ufenthaltsrüüm iigrichdet. Im Barder isch e Suppechuchi ufdoo worde, wo bis noch em Zwäite Wältchrieg Bedürftigi verpflägt het. Bis zu vier duusig Liter Suppe am Daag si wääred de Chriegsjoor verdäilt worde und erst wo sich die wirtschaftligi Laag het afo verbessere, isch d Suppechuchi nodinoo überflüssig worde und 1948 het mä d Suppenaastalt Silberbärg zudoo.

S Altershäim het aber witer existiert und isch schliesslig in de 1980er Joor vom Büro Schachenmann und Berger renowiert worde und mä het im Silberbärg au wider e bitzeli vo sinere früenere Grosszügigkäit zrugggee, wie dr Saal im Barder zäigt.

Kwelle[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Litratuur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Eugen A. Meier: Basler Arbeitsrappen, Birkhäuser Basel, 1984, S. 354
  • Lutz, Markus (1814): Basel und seine Umgebungen neu beschrieben um Eingebohrne und

Fremde zu orientieren. 2. Ufl. Basel.

  • Lutz, Thomas (2004): Die Altstadt von Kleinbasel. Profanbauten. Bern: Ges. für

Schweizerische Kunstgeschichte (Die Kunstdenkmäler der Schweiz, 103).

Fuessnoote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Die ganz Aasicht vo dr Stadt Baasel vom Matthäus Merian em Eltere vo 1642.