Fritz Oser

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Dr Fritz Oser (* 15. Juli 1937 z Hofstette; † 5. Septämber 2020 z Frybùùrg im Üechtland[1]) isch e Schwyzer Pedagoog, Psicholoog un Hochschuelleerer gsii.

Lääbe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Vu 1952 bis 1957 het dr Oser s Leererseminaar z Soledurn bsuecht un het 1962 s Diploom as schwyzerische Musikleerer gmacht. Derno het er an dr Universiteet Baasel Filosofy (bim Karl Jaspers), Pedagoogik un Sproochwisseschaft studiert un 1963 bis 1964 an dr Sorbonne un am Institut Catholique de Paris z Paris (Filosofy, franzeesischi Literatuur, Theology un Musikwisseschaft). Anne 1964 het er syni Stuudie mit em Diploom as Sekundarlehrer abgschlosse. Im Joor 1966 het er en Leerufdraag an dr Theoloogische Fakulteet z Lozärn fir Psicholoogischi Didaktik un Methoodik kriegt, 1969 het er an dr Universiteet Züri studiert. Anne 1972 isch dr Oser Assischtänt am Pedagoogische Inschtitut vu dr Universiteet Züri woore, wun er 1975 syni Dissertazioon vorglait het iber «Das Gewissen lernen. Probleme intentionaler Lernkonzepte im Bereich der moralischen Erziehung». Noch eme Foorschigsprojäkt in dr USA het si dr Oser 1979 habilitiert un isch 1981 oordelige Profässer fir Pedagoogik an dr Universiteet Frybùùrg im Üechtland woore. Anne 2007 isch er emeritiert woore.

Modäll vu dr Entwicklig vum religieese Urdail[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Oser goot vu dr Aigeständigkait vum religieese Urdail gegeniiber em moraalische uus. No sym Modäll durlauft dr Mänsch bis zue fimf Stapfle vu dr Entwicklig vum religieese Urdail:

  • 1. Stapfle (ca. 6 bis 12 Joor): «Deus ex machina – Gott chaa alles.» S Letschtgiltig, was immer s fir e Foorm het, bschitzt oder losst im Stich, git Chranket un Gsundhait etc. S het diräkte Yyfluss uf alli Lääbewääse, au uf dr Mänsch. Dr Wille vum Letschtgiltige mueß mer erfille, sunscht bricht d Bezieig zuen em ussenander.
  • 2. Stapfle (ca. 8 bis 18 Joor): «Do ut des – Ich giib, ass du gisch». Mer cha Yyfluss nee uf dr Wille vum Letschtgiltige, z. B. dur Bätte. Wämer syym Wille folgt, wird mer guet bhandlet.
  • 3. Stapfle (ca. 10 bis 25 Joor): «Gott duet un Mänsch duet». Dr Mänsch wird as vollständig sälbschtverantwoortli gsääne. S Letschtgiltig isch e Greeßi usserhalb vum Mänschlige. S het sy aige Akzioonsfäld, sy Ganzhaitligkait het e Freihait, en Sinn un e Hoffnig, wu ganz andersch sin wie die vum Mänsch. S Letschtgiltig isch Represäntant vu dr Grundoornig vum Lääbe un dr Wält.
  • 4. Stapfle (ab 16 Joor): «Dr Mänsch duet, wel s Gott git». Dr Mänsch git sy Aaspruch wuf, ass er alles cha sälber laischte. S Letschtgiltig wiirkt dur d Mänsche, ass dr Mänsch cha handle, entschaide unlieb haa, isch e Gschänk vu Gott.
  • 5. Stapfle: «Kommunikatiiv-religieesi Praxis». Transzendänz un Immanänz, s Hailig un s Profaan, s Eebig un s Ändlig durdringen enander. Dr Mänsch bruucht kai Bindig me an e religieesi Gmainschaft, är fielt si as uubedingt aagnuu. S Letschtgiltig bildet d Voruussetzig un dr Sinn fir e jeedes Handle.

Schrifte[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Die Jesus-Beziehung. 7. Band der Reihe modelle. Eine Reihe für den Religionsunterricht. Curriculum RU 1. Schuljahr. Drittes Werkbuch. Walter] Olten 1973 (2. Auflage 1975, ISBN 3-530-57796-0)
  • mit em Wolfgang Althof: Moralische Selbstbestimmung. Modelle der Entwicklung und Erziehung im Wertebereich. Ein Lehrbuch. Klett-Cotta, Stuttgart 1992, ISBN 3-608-95816-9.
  • mit em Christian Grethlein: Religionspädagogik. De Gruyter, Berlin/ New York 1998, ISBN 3-11-014549-9.
  • mit em Wolfgang Edelstein un em Peter Schuster: Moralische Erziehung in der Schule. Beltz, Darmstadt 2001, ISBN 3-407-25246-3.

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Fritz Oser. gedenkzeit.ch, abgruefen am 13. September 2020 (Dodesaazaig).
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Fritz_Oser“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.