Christa de Carouge

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

D Christa de Carouge (* 6. Augschte 1936 z Basel; † 16. Jänner 2018; burgerlige Name Christa Furrer) isch e Schwyzer Koschtimdesaineri un international renommierti Modeschepferi gsii.

Lääbe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

D Christa Furrer isch zäme mit vier Gschwistrig z Züri ufgwachse. Ihri Mueter isch e Schnyyderi gsii, ihre Vater dr Schef vu dr chalte Chuchi im Zürcher Fimf-Stäärn-Hotel Baur au Lac.

Si het dr Vorkurs vu dr Chunschtgwäärbschuel Züri (di hitig Zürcher Hochschuel vu dr Chinscht ZHdK) bsuecht un het no Zwischestazione in mehrere Grafikatelier bi dr Wäärbeagäntur Gisler & Gisler gschafft. Anne 1963 het si dr Rudi Hegetschweiler ghyrote. Ab 1965 het si as Modidisaineri gschafft. Z Gämf hän di baide di seli erfolgrych «Boutique pour Monsieur» gfiert un bal druf e zweete Laade «La Garçonne». D Chundschaft het si um ihri Waar grisse, di baide hän im Iberfluss gläbt. Anne 1971 het si si schaide loo: «Myy Mann het si z vyyl Mätresse glaischtet». Vu ihrem zweete Mann, eme St. Galler Textilfachmann, het si si no grad emol nyyn Moonet drännt. Im Johr 1978 het si ne aige Atelier im Gämfer Vorort Carouge ufgmacht. D Christa Furrer het si derno, no Ruggsprooch mit em domoolige Burgermaischter, entschlosse, dr Chinschtlername Christa de Carouge aaznee. Anne 1983 het si ihri erscht Kollektion ganz in Schwarz bresäntiert. Dr Atelierlaade in dr Müli Tüüfebrunne z Züri het si fimf Johr speter ufgmacht. Ab 2004 het si nume no in dr Stadt an dr Limet gläbt un gschafft. Ihre ussergwehndlige Moodischaue sin mee Performance gsii.[1] Mit uusgstaitem wyssem Salz, lääbige Schoof, eme Bett us hundert griene Salaatchepf het si s Publikum iberrascht. Ihri umfassend Chlaiderkollekzion isch in Schwaarz ghalte, d Chalider chenne in Schiichte iberenander drair wääre. Di praktisch schwaarz Chlaidig isch ihre Markezaiche gsii.[2] D Carouge doderzue: «Schwarz isch d Kunzäntrazion us s Wääsentli». Di bruuchte Matriaalie wie Syyd, Wull- un Böuwullstoff sin zmaischt us dr Schwyz gsii, ab un zue vu Peking oder Marrakesch. Mänkmol het si au tibetanisch Root oder deckt Wyss yygsetzt.[3] Ändi 2013 het si ihre Gschäft in dr Müli Tüüfebrunne zuegmacht. D Desaineri het au im Danz- un Theaterberaich gstaltet, het Workshop gee un het Uusstellige gmacht. Im Novämber 2017 isch im Chunschthuus Zug en Uusstellig ufgmacht wore, wu vu ihre kuratiert woren isch. Die Uusstellig het e Gsamtschau iber ihre Schaffe im Textildisain bote.

Im Jänner 2018 isch d Christa de Carouge an Chräbs gstorbe.[4]

Bresantazione/Performance/Modischaue[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • 1983 Présentation en noir, erschti Kollektion, Palladium, Gämf
  • 1984 Hommage au Japon, Grand Casino, Gämf
  • 1987 Modeschau des Syndicate Avantgarde Fashion Trends, Züri
  • 1988 Cortège, Umzug dur d Stroße vu Carouge
  • 1991 Performance en blanc – contre la guerre du golf, Carouge
  • 1993 la route de la soie, Museum vu Carouge
  • 1993 Le mouton noir, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 1994 Tibet, Musée d’art moderne et contemporain de Genève, Miller’s Studio Züri
  • 1996 Packeis, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 1997 Homeless, Miller’s Studio Züri
  • 2000 La sacre du printemps, Carouge
  • 2002 Swiss Fashion Show, Toni Areal Züri
  • 2003 Oper, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2004 Zug-Berlin retour, Zug
  • 2004 Zündstoff, Tanzperformance, Miller’s Studio Züri
  • 2005 Brotteilätä, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2006 Kimono – Japan, Züri
  • 2007 Metamorphose, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2008 Collections permanentes, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2008 Steiniger Tiefgang, Felsenfest Bivio
  • 2008 Jubiläums-Show, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2009 Stilleben, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2009 Baustelle, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2010 Rote Symphonie, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2011 Über den Wolken, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2011 Stil leben, Müli Tüüfebrunne, Züri
  • 2013 Die letzte schwarze Kollektion, Miller’s Studio, Züri

Biecher iber d Christa de Carouge un ihre Schaffe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Werner Blaser, Lars Müller (Hrsg.): Habit – Habitat, Christa de Carouge. Lars Müller Verlag, Baden 2000, ISBN 3-907078-16-0.
  • Bettina Flitner: Frauen mit Visionen - 48 Europäerinnen. Mit Texten von Alice Schwarzer. Knesebeck, München 2004, ISBN 3-89660-211-X, S. 54–57.
  • Georg Weber: Christa de Carouge – Schwarz auf Weiss. Römerhof Verlag, Zürich 2013, ISBN 978-3-905894-21-9.

Uusstellige[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • 1995 La réserve de la Patronne, Centre d'Arts Appliqués z Gämf (Wanderuusstellig)

Uuszaichnige[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • 1995 Prix de l'artisanat de Genève
  • 2010 Glory Award, Glory in dr Kategory «Style»
  • 2013 nominiert fir dr SwissAward, Kultur

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Nadia Steinmann: Musemsreif. In: Hochparterre. Zeitschrift für Architektur und Design, Heft 11, 1995.
  2. Peter Wächter: Ein «schwarzes Schaf» mit Erfolg. In: Textil-Revue. 2003.
  3. Bettina Flitner: Frauen mit Visionen - 48 Europäerinnen. Mit Texten von Alice Schwarzer. Knesebeck, München 2004, ISBN 3-89660-211-X, S. 56.
  4. Jürg Zbinden: Ewiges Schwarz – Nachruf auf Christa de Carouge, NZZ Online, 17. Jänner 2018.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Christa_de_Carouge“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.