Dr Augustinerorde
Dr Orde vo de Augustiner-Eremite (lat. Ordo Eremitarum Sancti Augustini, abkürzt OESA), sit 1963 Augustinerorde (Ordo Sancti Augustini, abkürzt: OSA), isch dr vierti groossi Bättelorde im Spootmiddelalter gsi – noch de Franziskaner, Dominikaner und Karmelite. Si Naame isch vom Chillevater Augustinus vo Hippo choo und er folgt de Augustinusreegle. D Ordensdracht bestoot us eme schwarze Habit, eme Gürtel us Lääder und ere schwarze Kabuze. Dr Bapst Johannes XXIII. het 1963 dr Zuesatz „Eremite“ im Naame lo striiche, wil s eremitische Lääbe scho bald noch dr Gründig kä Kennzäiche vom Orde me gsi isch.
Gschicht
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Orde isch entstande, wo sich im Joor 1256 die Toskanische Eremite, d Janbonite, d Brictinenser, d Wilhelmite und d Eremite vom Häilige Augustinus zämmegschlosse häi, und isch vo Aafang aa nid eremitisch gsi. In dr erste Helfti vom 14. Joorhundert het dr Orde si erste Blüetezit gha, vo öbbe 1350 aa het häi d Mönch wie die vo andere Orde au de Reegle immer weniger gfolgt. E Reformbeweegig, d Obserwante, het sich bildet, wo au dr Martin Luther Mitgliid gsi isch. D Reformazioon het dr Augustinerorde schweer droffe. In vile Gebiet häi sich d Hüüser ufglööst, wie zum Bischbil z Baasel, wo 1528 d Stadt reformiert worde isch, alli Ordensbrüeder us em Kloster usdräte si und dr Klosterbsitz dr Stadt vermacht häi. Noch em Konzil vo Trient, em Tridentinum, häi Reforme dr Orde grettet und er isch wider gwaggse. 1750 isch er am grösste gsi und het öbbe 20'000 Mitgliider in 1500 Konvänt gha. Mit dr Franzöösische Revoluzioon und dr Sekularisazion wo si mit sich brocht het, het dr Orde e Hufe Mitgliider und Hüüser verloore. Hüte het er no 2800 Mitgliider in 483 Hüüser.
Litratuur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Adolar Zumkeller: Art. Augustiner-Eremiten. In: Theologische Realenzyklopädie. 4 (1979), S. 728–739.
- Adalbero Kunzelmann: Geschichte der deutschen Augustiner-Eremiten, 7 Bände; Würzburg 1969–1976.
- Franz Karl Praßl: Augustiner-Eremiten. In: Oesterreichisches Musiklexikon. Online-Uusgab, Wien 2002 ff., ISBN 978-3-7001-3077-2; Druckausgabe: Band 1, Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, Wien 2002, ISBN 3-7001-3043-0.
Weblingg
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Augustinerorden“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |