Berru
| Berru | ||
|---|---|---|
| ||
| Region | Grand Est | |
| Département | Marne | |
| Arrondissement | Reims | |
| Kanton | Bourgogne | |
| Kommünàlverbànd | Grand Reims | |
| Koordinàte | 49° 16′ N, 4° 9′ O | |
| Heche | 109–262 m | |
| Flech | 13,65 km2 | |
| Iiwohner | 599 (1. Jänner 2020) | |
| Bevelkerungsdicht | 44 Iiw./km2 | |
| Code Postal | 51420 | |
| INSEE-Code | 51052 | |
| Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch |
Berru 
[bɛʁy](info) ìsch a frànzeescha Gmainda mìt 599 Iiwoohner (Schtànd: 1. Januar 2020) ìm Département Marne ìn dr Regioon Grand Est (vor 2016: Champagne-Ardenne). Sa gheert zem Arrondissement Reims un zem Kàntoon Bourgogne. D’ Iiwoohner nännt m’r Berruyates [bɛʁyjat](info) (fìr d’ Fràuija) un Berruyats [bɛʁyja](info) (fìr d’ Manner).
wu ’s lììgt[ändere | Quälltäxt bearbeite]
s’ Gmaindagebiat vu Berru
Berru lììgt äbba niina Kilomeeter oscht-nordeeschtlig vum Schtàdtzäntrum vu Reims. Umgaa wìrd Berru vu da Nochbergmainda Caurel ìm Norda, Lavannes ìm Norda un Nordoschta, Époye ìm Oschta, Beine-Nauroy ìm Süüdoschta, Nogent-l’Abbesse ìm Süüda, Cernay-lès-Reims ìm Wäschta un Süüdwäschta so wia Witry-lès-Reims ìm Nordwäschta.[1]
Uff’m Gmaindabooda lììgt d’ Ärheewung Mont de Berru (270 m). Àm Nordrànd vum Hììgel sìnn Raablander vum Wiibàuigebiat Champagne, wu vor àllem Chardonnay gepflànzt wìrd.[2]
wia d’ Beväälkerung äntwìckelt hàt[ändere | Quälltäxt bearbeite]
| Joohr | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2018 |
| Iiwoohner | 279 | 287 | 296 | 320 | 459 | 454 | 497 | 594 |
| Kwalla: Cassini un INSEE | ||||||||
wàs doo z’ sah ìsch[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- d’ romàànischa, reemisch-kàthoolischa Màrtiinskìrìch (Saint-Martin) üss’m 12./13. Joohrhundert, wo zitter 1921 àls Histoorisch Dankmool mìt’ra nàzionààla Bediitung klàssifiziart ìsch.[3] Ìn dr Kìrìch sìnn s’ Holzkrüzifix üss’m 16. Joohrhundert so wia dr verguldana Sìlwerkälch üss’m Joohr 1575 àls Objakta bii da Histoorischa Dankmooler mìt’ra nàzionààla Bediitung klàssifiziart.[4][5] Üsserdam ìsch d’ Holzschtàtüüta vum hl. Màrtiin üss’m 18. Joohrhundert àls Histoorisch Dankmool mìt’ra regionààla Bediitung iig’schtuuft.[6]
- dr diitscha Soldààtafrììdhoof, wu 17.556 Soldààta-n-üss’m Äärschta Waltkriag beardigt sìnn. Ar ìsch ìm Àwrìl 1923 vu da frànzeescha Militäärbeheerda-n-ààg’lajt worra.[7][8][9]
- s’ Kriagerdankmool, fìr d’ frànzeescha Soldààta vum Äärschta un Zwaita Waltkriag eehra. ’S ìsch àm 8. Nowamber 1931 iig’wäijt worra.[10][11][12]
- ànna 2016 hàt s’ Dorf biim Nàzionààla Wattb’warb vu da gebliamta Schtädt un Därfer d’ Üsszaichnung „2 Blüama“ bikumma.[13]
- uff’m Mont de Berru ìsch a Wàchthüüs üss’m Äärschta Waltkriag. ’S ìsch Tail vum B’fäschtigungsnätzwark, wo dr Genrààl Séré de Rivières um d’ Schtàdt Reims hàt loo bàuija.[14]
-
d’ Màrtiinskìrìch -
dr Sìlwerkälch üss’m 16. Joohrhundert -
s’ Roothüüs -
s’ Kriagerdankmool
sunschtigs[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Ìn a pààr Nochbergmainda sìnn Schtroossa noh-n-em Dorf Berru g’nännt (rue de Berru): z’ Reims,[15] z’ Witry-lès-Reims,[16] z’ Caurel,[17] un z’ Nogent-l’Abbesse.[18]
Noh-n-em Ort ìsch d’ Primààtagàttung Berruvius g’nännt, wo doo ìn dr Cernay-Formàzioon äntdäckt worra-n-ìsch. Sa hàt ìm Paläozään un ìm Eozään (58,7 un 55,8 Millioona Joohra vor unsra Zitt) glaabt.[19]
Lìteràtüür[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- Charles Bosteaux-Paris: Histoire de Berru et du Mont-de-Berru au point de vue géologique et paléontologique. Matot-Braine, 1897 (französisch, 284 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- Édouard Fourdrignier: Les Casques gaulois à forme conique. L'influence orientale (Etude comparative des casques trouvés à Cuperly, la Gorge-Meillet et Berru). Bousrez, Tours 1880 (französisch).
- Charles Bosteaux-Paris: Résultat des fouilles faites dans six cimetières gaulois pendant les années 1903, 1904, 1905 et 1906 à Prosnes, Lavannes, Heutrégiville, Caurel et Berru. Pàriis 1908 (französisch).
- Alexandre Bertrand: Le casque de Berru : note lue à la soc. des antiquaires de France. Bureaux de la Revue archéologique, 1875 (französisch, 10 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
- Charles Bosteaux-Paris: Découvertes de stations paléolithiques et néolithiques au mont de Berru. 1886 (französisch, 5 S., Association française pour l'avancement des sciences, congrès de Nancy, 1886).
- Émile Cauly: Le Mont Berru. In: Bulletin de la Société archéologique champenoise. Band 3, Nr. 4, Dezember 1909, ISSN 1145-7295 (französisch).
- J.-M. Aumonier et André Eck: Notice sur la constitution géologique de la Montagne de Berru : précédé d'un rapport à l’Académie de Reims. Hachette, 2018, ISBN 978-2-01-991725-8 (französisch, 86 S., Iigschränkti Vorschau uf books.google.de – Erstausgabe: 1873).
Lüag àui[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Weblìnks[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Berru – Sammlig vo Multimediadateie- Schtàtistik ìwwer d’ Gmainda Berru biim INSEE (frànzeesch)
Ainzelnoohwiisa[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- ↑ Dia Informàzioona sìnn üss’m Àrtìkel Berru ìn dr hoochdiitscha Wikipedia ìwwernumma worra.
- ↑ Le vignoble champenois et son histoire. In: L’Union. 10. August 2021, archiviert vom Original am 10. August 2021; abgruefen am 8. April 2024 (französisch): „Cette vaste région viticole aux 94 communes viticoles laisse aussi place à la diversité avec des secteurs où le chardonnay domine (Mont de Berru) ainsi que le meunier (Massif de Saint-Thierry, Vallées de la Vesle et de l’Ardre).“
- ↑ Eglise ìn dr Base Mérimée vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue (crucifix) : Christ en croix ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ calice ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ statue : Saint Martin ìn dr Base Palissy vum frànzeescha Kültüürminìschterium (frànzeesch)
- ↑ Berru. In: Kriegsgräberstätten: Orte der Erinnerung, des Gedenkens und des Lernens. Volksbund, abgruefen am 8. April 2024.
- ↑ Le cimetière militaire allemand de Berru (Marne). Reimser Schüalàkàdemii, archiviert vom Original am 8. April 2024; abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ Bétrice Keller: Berru : le cimetière militaire allemand. In: Front de Champagne. Abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ Martine Aubry: Monument à Berru. In: Les monuments aux morts : France – Belgique – autres pays. Üniwärsiteet Lille, abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ 51 - Marne. In: Dictionnaire des monuments aux morts. 11. November 2013, archiviert vom Original am 20. Dezember 2018; abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ Berru : Les morts aux guerres. In: Guides de ballades. Archiviert vom Original am 8. April 2024; abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ M. F.: De nouvelles distinctions pour les villages fleuris de Champagne-Ardenne. France 3 Grand Est, 8. November 2016, archiviert vom Original am 8. April 2024; abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ La liste des édifices de la ceinture de Reims. In: L’Union. 26. Juli 2021, abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ rue de Berru — Reims - 51454. In: adresse.data.gouv.fr. Abgruefen am 8. Mai 2024 (französisch).
- ↑ Rue de Berru — Witry-lès-Reims - 51662. In: adresse.data.gouv.fr. Abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ Rue de Berru — Caurel - 51101. In: adresse.gouv.fr. Abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ Rue de Berru — Nogent-l'Abbesse - 51403. In: adresse.gouv.fr. Abgruefen am 8. April 2024 (französisch).
- ↑ Donald E. Russell: Un primate nouveau du Paleocene superieur de France. In: Geobios. Band 14, Nr. 3, Juni 1981, S. 399–405, doi:10.1016/S0016-6995(81)80182-9 (französisch).