Anton Hermann Albrecht

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
dr Anton Hermann Albrecht

Dr Anton Hermann Albrecht (* 5. Mai 1835 z Fryburg; † 10. Februar 1906 z Dinglinge; Pseudonym: Anton Hermann) isch e dytsche evangelische Theolog un Dichter gsii.

Lääbe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Albrecht isch e Suhn vum Schrynermaischter Christian Albrecht gsii. Dr Anton Albrecht het si fir e gaischtlige Beruef entschide. An dr Universitet Fryburg het er kadolischi Theology studiert, derno an dr Universitet Basel Altphilology. Anne 1859 het er si entschide, zum evangelische Glauben iiberzdrätte un het derno z Basel un z Haidelberch evangelischi Theology studiert. Noch em Studium hat er as Vikar z Spöck, z Michelberg un z Schöllbrunn gschafft. Speter het er e Stell as Bfaarverwalter z Fahrenbach iiberchuu. Anne 1865 isch er Bfaarverwalter z Gölshausen wore. Im nämlige Johr het er d Sophie Karoline Schneider ghyrote, d Doochter vum Flaschner Eduard Schneider, wu vu Lohr gsii isch. Zum Bfaarer isch er z Huchenfeld anne 1868 wore, 1873 isch er uf Eutingen gruefe wore un 1878 isch er uf s Chlainechems zoge un isch dert Bfaarer gsii bis anne 1885. In däre Zyt het er aafange dichte. Vu 1888 bis 1893 isch er z Laufe Bfaarer gsii, derno isch er pänsioniert wore. Bis zue sym Dood isch er z Lohr un z Dinglinge blibe.

Är het het vor allem regionalgschichtligi Verzellige un Stuck gschribe, derzue Haimetgedicht. 1878 het er unter em Titel E Maje us em Oberland alemannischi Gedicht vereffetligt.

Am 2. Mai 1937 isch am Bfaarhuus im Chlainechems e Mahnschtai fir dr Albrecht aabrocht wore. Är drait d Ufschrift „In diesem Hause lebte Hermann Albrecht 1878 bis 1885, der Erzähler des Markgräflerlandes“. Am 3. Mai 1964 isch im Chlainechems e nei evangelisch Gmaindshuus böue wore, s drait dr Name „Hermann-Albrecht-Huus“.

Wäärch[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Der Fall Jerusalems. 1868
  • Bruder Ludwig, der Wasgauer. 1872
  • Der Schwedenjunker. 1873
  • König Eoban. 1875
  • E Maje us em Oberland. 1878
  • Der Präzeptoratsvikari. 1881/82
  • Die Häfnetjungfer. 1884
  • Ins neue Land. 1890
  • Hebel-Biographie. 1905
  • Anno Sechsundneunzig. 1905
  • Des Markgrafen Leibmedicus – Erzählung aus den Tagen des Türken-Louis. 1882. Neiuusgab Verlag Friedrich Resin, Weil am Rhein 1984

Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Bruno Richard Rabus: Anton Hermann Albrecht. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). (Online)
  • Franz Brümmer: Lexikon der deutschen Dichter und Prosaisten vom Beginn des 19. Jahrhunderts bis zur Gegenwart. Bd. 1. 1885. S. 11
  • Bruno Richard Rabus: Anton Hermann Albrecht (1835–1906), In: Das Markgräflerland, Band 1/2000, S. 93–99
  • W. E. Oeftering: Anton Hermann Albrecht, In: Badische Biographien: VI. Teil: 1901-1910, herausgegeben von A. Krieger und K. Obser; im Auftrage der Badischen Historischen Kommission, Heidelberg, 1935, S. 232–239 (Digitalisat)
  • Karl Seith: Die Enthüllung der Hermann-Albrecht-Tafel in Kleinkems. In: Das Markgräflerland, Heft 3/4 1937, S. 112–113 Digitalisat
  • Anton Hermann Albrecht, der Dichterpfarrer, an seinen Freund, Pfarrer Georg Längin in Karlsruhe. In: Das Markgräflerland, Heft 3/4 1937, S. 113–115 Digitalisat

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Anton_Hermann_Albrecht“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.