Text:Sophie Haemmerli-Marti/Wienechtsbuech/Silväschterfür
Silväschterfür[1]
Hüt göhmmer am zwölfi uf d Gisliflue[2]
Mit zämebättlete Stude,
Die schleikemer alli bis zoberscht ue,
S mues läderen, aß eim drab gruset,
S mues zünde bis zunderscht is Baselland,
S Silväschterfür vo der Jurawand.
Denn schüttlesi dunden enandere d Händ
Und dänke: bim tusige Wätter,
So lang as mer settigi Buebe händ,
Goht s Schwizerland nid usem Ätter.[3]
Jez Gschmeus und Chnebel und Tannechris dri,
S mues äneha bis am Morgen am drü!
Kwelle[Quälltäxt bearbeite]
Sophie Haemmerli-Marti: Wienechtsbuech. Bärn 1913
Fuessnoote[Quälltäxt bearbeite]
- ↑ S Azünte vomene Füür isch en alte Bruuch a Silväschter, wo’s hüt no all Joor öppe z Länzbrg git.
- ↑ D Gisliflue isch e höche Gupf vom Jura nordweschtlech vo Länzbrg.
- ↑ Ätter bedüütet zerscht «Haag» und dernäbe au öppe: «s Gfüeg vom Huus»; s Wortbild “us em Ätter goh” meint do so vil wie «zämekrache». Lueg bim Artikel Etter vom Schwiizerischen Idiotikon.