Text:Sophie Haemmerli-Marti/Wienechtsbuech/Silväschterfür

Silväschterfür^[1]

Hüt göhmmer am zwölfi uf d Gisliflue^[2]
Mit zämebättlete Stude,
Die schleikemer alli bis zoberscht ue,
S mues läderen, aß eim drab gruset,
S mues zünde bis zunderscht is Baselland,
S Silväschterfür vo der Jurawand.

Denn schüttlesi dunden enandere d Händ
Und dänke: bim tusige Wätter,
So lang as mer settigi Buebe händ,
Goht s Schwizerland nid usem Ätter.^[3]
Jez Gschmeus und Chnebel und Tannechris dri,
S mues äneha bis am Morgen am drü!

Kwelle

Sophie Haemmerli-Marti: Wienechtsbuech. Bärn 1913

Fuessnoote

↑ S Azünte vomene Füür isch en alte Bruuch a Silväschter, wo’s hüt no all Joor öppe z Länzbrg git.
↑ D Gisliflue isch e höche Gupf vom Jura nordweschtlech vo Länzbrg.
↑ Ätter bedüütet zerscht «Haag» und dernäbe au öppe: «s Gfüeg vom Huus»; s Wortbild “us em Ätter goh” meint do so vil wie «zämekrache». Lueg bim Artikel Etter vom Schwiizerischen Idiotikon.

[1] S Azünte vomene Füür isch en alte Bruuch a Silväschter, wo’s hüt no all Joor öppe z Länzbrg git.

[2] D Gisliflue isch e höche Gupf vom Jura nordweschtlech vo Länzbrg.

[3] Ätter bedüütet zerscht «Haag» und dernäbe au öppe: «s Gfüeg vom Huus»; s Wortbild “us em Ätter goh” meint do so vil wie «zämekrache». Lueg bim Artikel Etter vom Schwiizerischen Idiotikon.

[1]

[2]

[3]