Ruinè Radegg
| Ruinè Radegg | ||
|---|---|---|
 Oschtsitè vo dè Ruinè | ||
| Entstehigsziit: | 13. Johrhundert | |
| Burgetyp: | Höèburg, Hörnlilaag | |
| Erhaltigszuestand: | Ruinè | |
| Ständischi Stellig: | Freyhèrrè vo Radegg (nit gsichèrèt) | |
| Geografischi Lag: | 47° 39′ 6,1″ N, 8° 30′ 23,8″ O | |
| Höchi: | 560 m ü. M. | |
| ||
D Ruinè Radegg isch öppè 1200 baut un um 1300 ummè gschliffè worrè. D Hörnliburg ghört zuè dè Pmaand Wilchingè im Schwyzer Kanton Schaffuusè. Sy lyt uff 560 m ü. M. hoch übber m Wangèdal uff èm Hörnli vum Rossbärg. S Hörnli kait uff drei Sitè gäch s Loch ab bis zum Dalboddè vum Wangèdal, wo öppè 170 m witter unnè lyt.
Gschichtè[ändere | Quälltäxt bearbeite]
I dè Johr 1923 bis 1937 isch d Ruinè Radegg erforscht worrè. Trotzdèm weiss mò wènnig übber irèn Bau un s Schliifè sowiè übber dè Burghèrr, d Hèrrè vo Radegg. Sèllèm sy Gschlècht wörd bim Heinrich Scado 1188 zum èrschtè Mòl erwäänt. Öppè 1225 wörd èn Ritter „Rudolf nobilis dictus Schade de Radegg“ urkundlich uffgfüürt. Er söll nit nöcher uusgfüürti Bezièhigè mit èm Kloschter Rhynau pflegt haa. Im 13. Johrhundert hèt i dè Gegènd näbbèm Freyhèrr vo Radegg no è zweiti Familliè mit èm glyychè Nammè. Diè bürgerlichi Familliè Schad vo Radegg hèt sich im Spôtmittelaalter z Schaffuusè nidderglõ. Sèll macht è gsichèrti Zuèorning vo dè einzelnè Personè zuè dè Ruinè Radegg. S Freyhèrrègschlecht isch um 1333 ummè uusgschtorbè. Nõch èm Johann Jakob Rüeger sin d Randegger vowandt gsi mit dè Burghèrrè vo dè Burgè Randeck, Randèburg un èm Schloss Randegg.
D Muèrräscht, wo mò hüt no aaluègè cha, sin nit vor 1200 baut worrè. Ob dèvor a sèllèrè Stell schu èn Bau uss Holz gschtandè isch, cha mò nit uuszschlièssè, isch abber nit belait. D Burg isch vomuètlich schu kurz nõch 1300 kabutt gmacht worrè, woby unklar isch, wer sèll gmacht hèt. Voschiddèni Kalchschtaa sin uff dè Innèsitè grötet. Sèll lòt uff èn Brand schlièssè. Èn Grund für s Schliifè chönnt sy, dass d Radegger um 1270 ummè möglicherwyys vosuècht hèn, s Kloschter Rhynau vor dè Aaschprüch vo dè Vögt vo dè benõchbòrtè Hèrrè vo Kränkingè z schützè. Usserdèm sin bi Uusgrabigè Pfyylschpitzè un Armbruschtbolzè gfundè worrè.
Literadur[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- Thomas Bitterli-Waldvogel: Schweizer Burgenführer.
- Heinrich Boxler: Radegg. In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
- Heinrich Boxler: Schweizer Beiträge zur Kulturgeschichte des Mittelalters. Nr. 22, 1995, S. 111–112.
- Werner Meyer (Red.): Burgen der Schweiz. Band 5: Kantone Zürich und Schaffhausen.
Weblinggs[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Ruine Radegg – Sammlig vo Multimediadateie- Kantonsarchäology Schaffhuusè: Ruinè Radegg
- Burgèwält: Burg Radegg
- D Saag vom „Kätterli“ vum Otto Uehlinger uff Mundart
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Ruine_Radegg“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |