Rudolf Stark (Altphilologe)

Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Dr Rudolf Stark (* 13. Juli 1912 z’ Saargemìnn; † 22. Juli 1966 z’ Saarbruck) ìsch a ditscher klàssischer Sprochwìssaschàftler un Ünivärsitetsprofasser gsìì.

si Lawa un sina Kàrriar

Dr Rudolf Stark ìsch z’ Koblenz ufgwàchsa. Ar ìsch ìns Kaiserin-Augusta-Gymnàsium ìn d’ Schüal gànga. Ar hàt ànna 1931 ’s Àbitür bschtànda. Dernoh hàt’r d’ klàssischa Sprochwìssaschàft, d’ Gschìcht un d’ Religionswìssaschàft gschtüdiart àn da Ünivärsiteta vu Göttinga un Berlin. Z’ Göttinga han ìhn dr Hermann Fränkel, dr Kurt Latte un dr Max Pohlenz beiflusst. Dr Stark ìsch ànna 1936 Dokter worra; si Hàbilitàzionsschrìft hàt’r gschrìewa unter em Max Pohlenz un em Ulrich Knoche. Dernoh ìsch dr Stark wìssaschàftlicher Mìtarwaiter gsìì àm Thesaurus Linguae Latinae, ema Wärterbüach vu dr làtinischa Sproch. Àm 1. Mai 1937 ìsch’r Mìtglìed worra vu dr NSDAP. Àb em 18. Àwril 1939 ìsch’r Lehrer gsìì àls Lehrgàngstailnammer àm Beethoven-Gymnasium z’ Bonn.

Àm Ààfàng vu dr Zwaita Waltkriag hàt dr Stark sina Kàrriar müassa unterbracha, fìr ìn d’ Àrmee ge kàmpfa. Ar ìsch fìr a kurza Zitt Kriagsgfànganer gsìì. Noh-n-em Kriag hàt’r ìm Harbscht 1945 uf Köln gwàndelt. Do ìsch’r Lehrer ìn’ma Gymnàsium gsìì, un àb 1947 Lehrbeufftràgter àn dr Ünivärsitet. Àm 1. Àwril 1949 hàt ma-n-ìhn àls üsserordentliger Profasser vu griachischa Literàtür un Sproch ernannt àn dr Universität vum Saarlànd, wo-n-ewa grìnda worra ìsch. Dr Stark hàt ànna 1955 z’ Göttinga d’ Hàbilitàzion bikumma, un ìsch schpeeter ordentliger Profasser worra. Ar hàt vor àllem gforscht um d’ griachischa un làtinischa Literàtür vu dr àrkaischa Zitt bis ìm schpeetera Àltertum. Ànna 1964 hàt’r d’ Zittschrìft Palingenesia grìnda.

Ar hàt àui um d’ üràlta Schtààtslehr gforscht: um d’ Beditung vu dr res publica, d’ àltremischa Diktàtür, ìm Cicero sina Àbschtìmmung vum Begrìff „Schtààt“, un ìn da Reemer ìhra Mehrhaitsprìnzip. Ar hàt àui a Kommentàr vun em Aristode sinera Politik wälla schriewa, àwer hàt as nìt känna màcha.

Dr Rudolf Stark ìsch schu längscht schwarkrànk gsìì. Ar ìsch ànna 1966 gstorwa, ìm Àlter vu 54 Johra. Noh sim Tod hàt si Schialler Peter Steinmetz a groosser Tail vu sinera Forschung um d’ üràlta Politik un Reedakunscht veräffentligt.

a Üsswàhl vu sina veräffentligta Wark

• Res publica. Göttingen, 1937 (49 S.).  (Hàbilitàzionsschrìft)
• Aristotelesstudien: Philologische Untersuchungen zur Entwicklung der aristotelischen Ethik. Beck, Münche 1954 (117 S.). 
• La “politique” d’Aristote (= Entretiens sur l’Antiquité classique. Band 11). Fondation Hardt, Vandœuvres GE 1965 (französisch, 298 S.). 
• Rhetorika: Schriften zur aristotelischen und hellenistischen Rhetorik (= Olms-Studien. Band 2). G. Olms, Hildesheim 1968 (485 S.).  Mìt Vorwort vum Peter Steinmetz.
• Rudolf Stark, Peter Steinmetz: Politeia und Res publica : Beiträge zum Verständnis von Politik, Recht und Staat in der Antike. Dem Andenken Rudolf Starks gewidmet. Hrsg.: Peter Steinmetz (= Palingenesia. Band 4). F. Steiner, Wiesbaden 1969 (380 S.). 

Literàtür

• Peter Steinmetz: Rudolf Stark †. In: Gnomon. Band 39, 1967, S. 102–104. 

Externa Links

• Literatur vu un iber Rudolf Stark im Katalog vu dr Dütsche Nazionalbibliothek (ditsch)
• Dr Stark Rudolf in dr Datebank Saarland Biografien (ditsch)
• Personàlkàrta und Personàlboga ìm Àrchiv vu dr Bibliothek fìr d’ Bìldungsgschìchtliga Forschung (BBF) (ditsch)

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Rudolf_Stark_(Altphilologe)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.