Mousse Boulanger

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
d Mousse Boulanger (1981)

D Mousse Boulanger (* 3. November 1926 as Berthe Sophie Neuenschwander z Boncourt, doodmool Kantoon Bärn; † 16. Jänner 2023 z Payerne; haimetberäächtigt z Langnau im Emmental) isch e Schwyzer Schriftstelleri un Raadioschurnalischti gsii.

Lääbe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Sisch e Doochter vum Otto Hermann Neuenschwander, eme Mechaaniker, un dr Bertha Neuenschwander geb. Naumann gsii. Si isch uf d Kantoonschuel Pruntrut gange un het deert anne 1945 s Handelsdiploom gmacht. Derno isch si uf e Schauspiilschuel gange. Bi re Uffierig vun eme Stuck vum von Tschechow z Gämf anne 1953 het si dr Schauspiiler Pierre Boulanger (1928–1978) chänngleert, anne 1955 hän si ghyroote.[1]

Zäme mit irem Mann het si vu 1956 bis 1978 e Hufe Sändige fir s Weschtschwyzer Raadio gmacht. Au noch em Dood vu irem Mann 1978 het si als wyter fir dr Raadio as Kultiuurschurnalischti gschafft. Mir ire Raadiosändige, Artikel in Zytschrifte, Rezitazioons-Oobe un Ufdritt in Schuele het si vyl due fir s literaarisch Schaffe in dr Romandy. Ab 1967 het si aigeni Gediichtbänd, Proosawäärch un Chinderbiecher vereffetligt.

Si isch Mitgliid vum Verain Association vaudoise des écrivains (AVE) gsii. Vu 1978 bis 1982 het si dr Schwyzerisch Schriftstellerverband (SSV) bresidiert. Si sich au Bresidänti vu dr Kummissioon vu dr Schwyzerische Landesbibliotheek gsii un zytwyys Mitgliid vu dr Jury fir dr Literatuurbryys vu dr Société jurassienne d'émulation.

Si het im waadtländische Mézières glänt un iscm am 16. Jänner 2023 im Alter vu 96 Johr z Payerne gstoorbe.[2]

Uuszaichnige[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • 1997: Prix des écrivains vaudois

Wäärch[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Liirik[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Tendre pays, poèmes, Jarnac 1967
  • Reflets, poèmes et nouvelles, Lausanne 1973
  • Ce qui reste du jour, Bagnols-sur-Cèze 1975
  • Poèmes-missives, Rochessauve-en-Ardèche 1985
  • Poèmes à l’homme, Lausanne 1988
  • L’Écuelle des souvenirs, récit-poème, Lausanne 2000
  • J’attends les algues sur la pierre, Grand-Saconnex 2005
  • Aussi mince que l’oiseau, poèmes, Lausanne 2007
  • Le Collier des solitudes, Grand-Saconnex 2008
  • Sagesse de l’arbre, Grand-Saconnex 2013
  • L’Oisellerie, Grand-Saconnex 2017

Proosa[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • L’Arbre aux oiseaux, contes pour grandes personnes, Lausanne 1978
  • Promenade avec Gustave Roud, entretiens recueillis par Mousse Boulanger, Quimper 1987
  • Si ce n’est le passant, récits, Yverdon-les-Bains 1991
  • L’Oiselière: histoire d’ailes, Grolley 1994
  • La Petite Emma, témoignages, Grolley 1996
  • Noël de toujours: souvenirs, brèves, contes, Grolley 1998
  • Et si la poésie n’existait plus? Excursion en contrées poétiques, Grolley 2002
  • La Déchéance, roman, Lausanne 2004
  • Légende de la Gruyère. L’ours et la grue, Yens-sur-Morges 2005
  • Du sang à l’aube, roman, Lausanne 2010
  • Les Frontalières, récit, Lausanne 2013

Chinderbiecher[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Je m’appelle Suzanne, récit pour enfants. Schweizerisches Jugendschriftenwerk (OSL, Band 1459), Zürich 1978
  • Cœur d’or, le petit lapin blanc, conte, Lausanne 1990
  • La Pierre magique, album pour enfants, Saint-Pierre-de-Clages 2007
  • La Souris bleue, Lausanne 2007

Literatuur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Corine Renevey: Mousse Boulanger. Femme poésie: une biographie. L’Aire, Vevey 2021, ISBN 978-2-88956-191-9.

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Fueßnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Pierre Boulanger. In: Andreas Kotte (Hrsg.): Theaterlexikon der Schweiz. Band 1. Chronos, Zürich 2005, ISBN 3-0340-0715-9, S. 253 f.
  2. Une passeuse des lettres romandes s’en est allée. In: 24heures.ch. 16. Januar 2023, abgruefen am 17. Januar 2023 (französisch).