Fast offener Zentralvokal
Erscheinungsbild
(Witergleitet vun IPA ɐ)
Fascht-offnige Zentralvokal | ||
---|---|---|
IPA-Nummere | 324 | |
IPA-Zeiche | ɐ | |
IPA-Bildli | ||
Teuthonista | ||
X-SAMPA | 6 | |
Kirshenbaum | &" | |
De fascht-offnig Zentralvokal isch en Vokal vo dr menschliche Sprooch, wo in mangi Sprooche vor dr Wält vorchunt. S Zeiche im IPA defür isch ɐ.
Imene Deil alemannischi Dialäkt tritt de Vokal als Luutung vum Schwa uff. Im Hochdütsche gits de Vokal als Vokalisierig vum -er in „Vatta“ oder „aba“. Im Alemannische gits des ursprüngli numme ganz im Oschte, in Gegende vo Vorarlberg. Z Dütschland isch es hüt aber unter em Yfluss vum Hochdütsche au verbreitet.
Artikulation
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Es isch en Zentralvokal. D Zung isch also in dr Mitti vum Mund, uff halbem Wäg zwüscheme Vorderzungevokal un eme Hinterzungevokal .
- Es isch en fascht-offene Vokal. D Zung isch fascht so wyt unte im Mund wie bimene offnige Vokal, aber nit ganz.
- Di Lippe-Rundig für de Vokal isch im IPA nit definiert.
Verbreitig
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Sprooch | Wort | IPA-Transkription | Bedütig | Bemerkig | |
---|---|---|---|---|---|
Seislertütsch | Fageta | [ˈv̥ɑˌg̊ɛtɐ] | |||
Elsässisch | Schwowa | [ˈʃʋoʋɐ] | |||
Schwäbisch | Wocha | [ˈʋɔxɐ] | |||
Hochdütsch | Mutter | [ˈmʊtɐ] | 'Muetter' | als Vokalisierig vo /er/. Nit immer im Südweschte vo Dütschland un nie im Schwiizer Hochdütsch. | |
Chinesisch | Kantonesisch | 心/sam1 | [sɐm˥] | 'Härz' | |
Änglisch | Kalifornie[1] | nut | [nɐt] | 'Nuss' | De Vokal isch friener mee wie [ʌ] ussgsproche worde, un wird meischt hüt no so transkribiert. |
Received Pronunciation[2] | |||||
Portugiesisch | Brasilianisch[3] | saca | [sakɐ] | 'Sack' | |
Vietnamesisch | ăn | [ɐn] | 'ässe' |
Bi Symbolpaare schtellt s jewiils linke Symbol de ungrundeti und s rechte Symbol de grundeti Vokal dar. |
Fuessnote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Ladefoged, Peter (1999), "American English", Handbook of the International Phonetic Association, Cambridge University Press, p. 41–44
- ↑ Roca, Iggy; Johnson, Wyn (1999), A Course in Phonology, Blackwell Publishing. pp.186
- ↑ Barbosa, Plínio A.; Albano, Eleonora C. (2004), "Brazilian Portuguese", Journal of the International Phonetic Association 34 (2): 227–232,