Zum Inhalt springen

Frédéric Hoffet

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Dr Frédéric Hoffet (* 18. Oktoower 1906 z’ Kurzel, Bezirk Lothrìnga; † 14. Mai 1969 z’ Schtroossburi) ìsch a elsassischer Rachtsànwàlt, evànggeelischer Pfàrrer un Schrìftschtäller gsìì. Ar hàt mehrera Essays uff Frànzeesch g’schrììwa. Ar hàt friahjer dr Psöidonüüm Frédéric Urmatt b’nutzt.

sii Laawa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Frédéric Hoffet schtàmmt vun’ra elsassischa Fàmìlia. Ar ìsch dr Suhn vum Pfàrrer Charles Hoffet un vu dr Berthe Aldinger,[1] un dr Brüader vum Diafgrundforscher un Àltschtaizittschpeziàlìscht Josué Hoffet.[2] Ar ìsch z’ Metz ìns Gümnààsium gànga un hàt d’rnooh evàngeelischa Gotteslehr àn da Hoochschüala vu Schtroossburi, Montpellier un Näi York g’schtudiart.[1] Ar ìsch z’äärscht vu 1931 bis 1940 Pfàrrer z’ Àltkìrìch gsìì; d’rnooh ìsch’r Pfàrrer z’ La Bourboule ìm Département Puy-de-Dôme gsìì.[3] Wahrem Zwaita Waltkriag hàt’r z’ Clermont-Ferrand Racht gschtudiart. Ànna 1947 hàt’r sìch àls Rachtsànwàlt z’ Schtroossburi nììderg’loo.[1]

Dr Hoffet ìsch bsunderscht bekànnt fìr sii Büach Psychanalyse de l’Alsace („Psüchoànàlüüsa vum Elsàss“), wo-n-a „unvermaidliga Schtüdia vu dr elsassischa Doppelhait un Kültüürdrama“ ìsch.[4] Ìn dam Büach hàt’r behàuipta, àss d’ Elsasser waaga-n-ìhra kùmpläxa G’schìcht zwìscha Frànkrììch un Diitschlànd a „doppelta“ Seela häjga, wu „d’ frànzeescha Elemanta vu dr elsassischa Seela d’ Ürelemanta vu germàànischa-n-Ürschprung ìwwerlààgert“ häjga. D’ Elsasser säjga somìt grundsatzlig Diitscha blììwa, àwwer dr frànzeescha-n-Iifluss häjg sììe Schtiil gebroocht. Fìr sìch ìn aina vu baida Lander integriara, sotta d’ Elsasser Taila vun ìhrer Kültüür verbarga; domìt häjga sa-n-a Mìnderwartikaitskùmpläx äntwìckelt, wo dr Hoffet àls „Züagheerikaitsschteerung“ bezaichnet. Dr elsassischa-n-Otonomìschmus lüagt’r àls a „Minoriteetskültüürverschììdahait“ (particularisme) àà, dänn dia politischa Beweegung säjg a „Uffabààrung vu da pàtholoogischa Tendanza vu dr elsassischa Seela“. Ar hàt àwwer g’sajt, àss d’ Elsasser s’ Frànkrììch z’ vììl meega, fìr sìch a vollschtandiga Salbschtandikait wìnscha. Ìm Büach hàt àui dr Hoffet ìwwer d’ Laawendigkait vu dr elsassischa Schprooch g’rädd — zallamols hann äbba 80 Prozant vu da Elsasser Diàläkt kännt. Ìn siina Àuiga hatt nìcks d’ Laawendigkait vum Diàläkt känna schtoppa.[5] S’ Büach ìsch noh dr äärschta Veräffentligung ànna 1951 mehr àss 20.000 mol verkàuift worra[5] un ìsch sogààr ìns Jàpàànischa-n-ìwwersätzt worra.[3] Noh siim Tood ìsch s’ Büach bis 2020 fìmf mol wììder gedruckt worra; ìn dr lätschta-n-Üssgààb sìnn Zaichnunga vum Tomi Ungerer z’ sah.[5][6][7] Ahnlig hàt àui dr Hoffet s’ Büach Psychanalyse de Paris g’schrììwa.[8][9]

Ànna 1931 hàt dr Frédéric Hoffet d’ Marielene Teutsch g’hiiroota, wo eewafàlls Pfàrrera worra-n-ìsch. Àui ìhr Suhn Jean-Louis Hoffet ìsch Pfàrrer worra un ìsch àui elsassischer Regionààlroot gsìì.

siina Wark

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • àls Frédéric Urmatt: La Damnation de Georges Bruckner. Grasset, 1936. — s’ Büach ìsch mìt’m Priis vum Lìterààrischa-n-Elsass üsszaichent worra.[10]
  • àls Frédéric Urmatt: Les possédés du Saint-Esprit. 1938.
  • L’impérialisme protestant : considérations sur le destin inégal des peuples protestants et catholiques dans le monde actuel. Flammarion, 1948 (archive.org).
  • Psychanalyse de l’Alsace. Alsatia, 1951. — ànna 1973 ìsch’s näi mìt’ma Vorwort vum Germain Muller gedruckt worra.
  • Psychanalyse de Paris. Grasset, 1953.
  • L’équivoque catholique : précédé d’une lettre ouverte à François Mauriac sur le nouveau cléricalisme. Fischbacher, 1956.
  • La politique romaine et la démission des protestants, précédé d’une introduction sur la crise de la laïcité. 1962.
  • La guerre des colonels. La Nuée Bleue, 2022, ISBN 978-2-7165-0929-9 (216 S.). — ’s ìsch a Romààn[11]

Lìteràtüür ìwwer’na

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • Bernard Vogler: Frédéric Hoffet. In: André Encrevé (Hrsg.): Dictionnaire du monde religieux dans la France contemporaine. 5 : Les Protestants. Beauchesne, Pàriis 1993, ISBN 2-7010-1261-9, S. 253–254 (französisch).
  • Gilles Pudlowski: Frédéric Hoffet. In: Dictionnaire amoureux de l’Alsace. Éditions Plon, Pàriis 2010, ISBN 978-2-259-20947-2, S. 349–353 (französisch).
  • Christian Wolff: Frédéric Hoffet. In: Nouveau dictionnaire de biographie alsacienne. Band 17. Fédération des sociétés d’histoire et d’archéologie d’Alsace, S. 1629 (französisch).
  • Christian Wolff: Frédéric Hoffet. In: Patrick Cabanel, André Encrevé (Hrsg.): Dictionnaire biographique des protestants français de 1787 à nos jours. 3 : H-L. Les Éditions de Paris/Max Chaleil, 2022, ISBN 978-2-84621-333-2, S. 148–149 (französisch).
  • Jean-Paul Sorg: Frédéric Hoffet, écrivain satirique. In: L’Ami hebdo. 6. Dezember 2023 (französisch, ami-hebdo.com [abgerufen am 30. April 2024]).

Ainzelnoohwiisa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Vogler 1993
  2. ↑ Psychanalyse de l’Alsace, S. 216
  3. ↑ 3,0 3,1 Portrait d’auteur. Pasteur et avocat. In: Dernières Nouvelles d’Alsace. 19. Oktober 2018, archiviert vom Original am 30. April 2024; abgruefen am 30. April 2024 (französisch).
  4. ↑ Jean-Paul Schimpf, Robert Muller: Parlons alsacien. L’Harmattan, Pàriis 1998, ISBN 2-7384-7178-1, S. 246 (französisch).
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Régine Wilhelm: Nouvelle parution de la "Psychanalyse de l'Alsace" : les Alsaciens sur le divan. France 3 Grand Est, 2. November 2018, archiviert vom Original am 5. Juli 2023; abgruefen am 30. April 2024 (französisch).
  6. ↑ Sabine Pfeiffer: Le bestseller "La psychanalyse de l'Alsace" réédité pour la 5e fois. France 3 Grand Est, 6. Oktober 2020, archiviert vom Original am 30. April 2024; abgruefen am 30. April 2024 (französisch).
  7. ↑ Y.B.: Une « Psychanalyse » très actuelle. In: L’Alsace. 19. August 2018, abgruefen am 30. April 2024 (französisch).
  8. ↑ Émile Henriot: Une "psychanalyse" de Paris. In: Le Monde. 13. Januar 1954 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 30. April 2024]).
  9. ↑ Psychanalyse de Paris. In: Le Monde. 24. Dezember 1953 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 30. April 2024]).
  10. ↑ Jean-Marie Mayeur, Yves-Marie Hilaire (Hrsg.): Dictionnaire du monde religieux dans la France contemporaine. Band 2. Beauchesnes, Pàriis 1987, ISBN 2-7010-1141-8, S. 209 (französisch).
  11. ↑ Jean-Paul Sorg: La guerre des colonels, un livre hilarant et explosif de Frédéric Hoffet. In: L’Ami hebdo. 13. Februar 2023, archiviert vom Original am 28. März 2023; abgruefen am 30. April 2024 (französisch).
Vun "https://als.wikipedia.org/w/index.php?title=Frédéric_Hoffet&oldid=1052788"