Fäldsalat
| Fäldsalat | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nüsslisalat (Valerianella locusta) | ||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Wüsseschaftlige Name | ||||||||||||
| Valerianella | ||||||||||||
| Mill. |
D Pflanzegattig Fäldsalat (Valerianella; alemannischi Näme) ghört zur Underfamilie vo de Baldriangwächs (Valerianaceae). D Gattig umfasst öbbe 80 Arte in Eurasie, Nordafrika und Nordamerika. Dr bekanntist Verdräter isch dr Gwöhnlig Fäldsalat (Valerianella locusta). Anderi Arte si dr Zähnti Fäldsalat (Valerianella dentata), dr Zwärg-Fäldsalat (V. pumila).
Dr Gwöhnlig Fäldsalat[ändere | Quälltäxt bearbeite]
De Gwöhnlig Feldsalat het im Alemannische, aber au schuscht in dütschsprochige Biet ganz en Huufe verschidnige Näme. So siat mer em zwische Lohr un Achere Ritscherli, in de Schwiiz meischt Nüssler oder Nüsslisalat, im Badische Sunnewirbeli, z Schwoobe Ackersalat, z Eschtriich Vogerlsalat und in de Pfalz Wingertsalat.
Dr Nüsslisalat wird für d Herbst- und Winterärnt Ändi Juli bis Middi Septämber gsääit, Pflanze, wo me spöter sääit, wärden erst im Früehlig druf rif. Saate noch Ändi Februar oder Afang Merz schiesse gärn us. Dr Nüsslisalat wird je noch Witterig vo Bilzchrankete wie em ächte Mähldau oder em Falsche Mähldau befalle, gegen beidi Chrankhete git s toleranteri Sorte, wo me cha aapflanze.[1] Dr Nüsslisalat het dreimol sovil Vitamin C wie Chopfsalat, isch riich an Beta-Karotin, B6, B9, Vitamin E, und Omega-3-Fettsüüre. Am besten isch s, wenn men en vor em Blüehje günnt.[2]
Fuessnote[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- ↑ F. Böhning: Rat für jeden Gartentag, Leipzig, 1981
- ↑ Ed. David A. Bender (2005) Dictionary of Food and Nutrition, Oxford University Press
Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]
- Fischer, M. A., Adler, W. & Oswald K.: Exkursionsflora für Österreich, Liechtenstein und Südtirol, Linz, 2005, ISBN 3-85474-140-5
Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]
Commons: Fäldsalat – Sammlig vo Multimediadateie