Erhart Ermatinger
| Dialäkt: Schwäbisch |
Dr Erhart Ermatinger, (* 16. Februar 1900 z Winterthur, † 14. Juli 1966 z Arnheim en dr niiderlendischa Provinz Gelderland) ischt a Schweizer Kombonischt, Musikschriftsteller ond Hochschuellehrer – de meischt Zeit en Zirich – gwäa.
Aus seim Leaba
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Erhart Ermatinger ischt am 16. Februar 1900 z Winterthur em gleichnamiga Bezirk vom Kanton Zirich uff d Welt komma. Nôch seim Abitur hôt’r ôôgfanga, am Zircher Konservadorium Musik zo studiira. Deet isch dr Philipp Jarnach sei wichdigschder Lehrer gwäa. Omgang hôt’r en Zirich abr au mit-em italienischa Musiker Ferruccio Busoni ghet, wo-nen nôch Krefda gferdret hôt. Wia-nr mit seim Studiom ferdich gwäa ischt, hôt dr Ermatinger beim Zircher Stadttheater a Stell als Korrepetitor kriagt. Em Jôhr 1925 hôt’s-en nôch Freiburg em Breisgau vrschlaga, wo-nr Ondrricht en Musiktheorii gäa hôt. De negscht Stazioo vo seim Schaffa ischt Berlin gwäa, wo-nr 1926 Mitarbeider vo dr Allgemeinen Musikzeitung wôrra ischt. En dera Berliner Zeit hôt dr Ermatinger da sidalemanischa Kombonischda Heinrich Kaminski kennaglernt, wo an starka Eifluss uff-en ausgiabt hôt. Viir Jôhr schbäter hôt’r em hollendischa Städtle Nederhemert a Ôstellong kriagt, abr wiidr viir Jôhr druff ischt’r en sei Hoimet nôch Zirich zruckkehrt, wo-nr als Chorleider ond freischaffender Kombonischt gwirkt hôt. 1945 schliaßlich hôt’r am Konservadorium vo dera Stadt a Stell als Dozent fir Musiktheorii kriagt, wo-nen bis zo seira Pensionirong ausgfillt hôt.
Dr Ermatinger isch em nuia Trend vo dr Musik emmr skebdisch gegenibrgschdanda. So hôt’r zom Beischbiil mit-em Arnold Schönberg ond seira Zwelf-Ton-Musik et viil am Huat ghet. Am 14. Juli 1966 hôt dr Ermatinger em hollendischa Arnheim em Aldr vo 66 Jôhr seine Auga fir emmr gschlossa.
A kloina Auswahl vo seine Werk
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Schrifda
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Bildhafte Musik (1928)
- Zerfall und Krise des nachklassischen Musiklebens (1939)
Kombosiziona
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Gijsbrecht von Amstel, a Opr en viir Uffzig (1947)
- Drei Sinfonia
- Oi Klaviirkonzert
- Oi Streichquardedd
- A greeßra Ôzahl vo Chorwerk, Motedda ond Kantaada
Quella
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Friedrich Herzfeld: Das Lexikon der Musik, Verlag Ullstein GmbH, Frankfurt am Main – Berlin – Wien (1976)
- Der Musik-Brockhaus, F. A. Brockhaus, Wiesbaden + B. Schott’s Söhne, Mainz, 1982, ISBN 3-7653-0338-0
- Lueg d Weblink