Christoph Anton Walser
Dr Christoph Anton Walser (* 9. Juni 1783 z Breagaz; † 28. Mai 1855) isch e Vorarlbärger Prieschter un Dichter gsii.
Lääbe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Walser isch z Breagaz uf d Volksschuel gange un no vu 1795 bis 1801 z Fealdkirch un z Linz uf s Gimnasium. No dr Matura het er vu 1801 bis 1806 z Innschbruck Filosofy un Theology studiert. Är isch in s Prieschterseminar z Meersburg ufgnuu wore un am 8. Merz 1807 zum Prieschter gweit wore. No isch er Beneficiat z St. Gallenstein z Breagaz wore, wun er bis zue sym Dood am 28. Mai 1855 bliben isch. Anne 1809 isch er Katechet vu dr Volksschuel wore, 1817 Director vu dr k. k. Kraishauptschuel. Anne 1825 isch er Stadtpfaarer vu Breagaz wore, 1836 Decan un k. k. Districtsschulinspector un speter gaischtlige Root vu Brixen. Anne 1853 het dr Walser z Breagaz di erscht Chinderschuel z Vorarlbärg ufmache loo, dodmol het mer die no „Kinderbewahranstalt“ gnännt.
Näbe syre gaischtlige Arbet het er au Gedicht gschribe, in sym Breagazer Dialäkt un au uf Hochdytsch. Vereffetligt het er nume anonym, erscht no sym Dood isch e Dail vu sym Nooloss im Vorarlbärger Volkskaländer unter sym Name erschine, vyl isch au verlore gange. Dr Walser giltet as erschte Dialäktdichter z Vorarlbärg. Mer chännt en vor allem fir sy Gedicht „Frühling“ un fir sy Mundart-Epos „Ehrgutta“, wun er d Saag vu dr Ehrgutta ufgnuu het, wu d Stadt Breagaz anne 1408 vor dr Belagerig dur d Appezäller grettet heeb. Des Epos isch anne 1827 im Allgemeine Nationalkalender für Tirol und Vorarlberg erschine. Syni Pfarrchronik, wun er vu 1825 bis 1855 gfiert het, het dr V. Kleiner ab 1909 im Vorarlberger Katholische Volkskalender uusegee. Sy Nooloss lyt im Vorarlbärger Landesmuseum.
E Suhn vu syre Schweschter isch dr Kaspar Hagen (1820–1885) gsii, wu mer au as Dialäktdichter chännt.
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Engelbert Winder: Die Vorarlberger Dialectdichtung. Innsbruck 1890, S. 23—39. (Digitalisat)
- Hermann Arthur Lier: Walser, Christoph Anton. In: Allgemeine Deutsche Biographie 41 (1896), S. 16 (Online-Version)