Gràmmatik vum Milhüüser Dialekt/Hìlf
Da Text uf Milhüüser-Elsassisch ìsch gschrìewa noh-n-era àlta Version vu dr Orthal-Schrìftàrt (wo vum Edgar Zeidler grìnda worra ìsch).
Dia Schrìftàrt nìmmt s Hoochditscha àls Referanz.
('s ìsch d Stàndàrdsproch, un 's hàt mehrera Vorteila: Verwàndschàft mìt em Elsassischa, güeta Kenntnissa uf Hoochditsch ìn dr Gegend, Schrìftbìld vu da elsassischa Wärter wo àns Hoochditscha màhnt...)
Do ìsch a kleina Erklärung, fer dr Text besser känna z'versteh.
Dr „ie“ funktionniart gàr nìt wia ìn dr Dieth-Schrìftàrt, àwer wia uf Hoochditsch.
Dr „e“ noh-n-em „i“ bedittet àss da „i“ làng üsgsprocha wìrd: (IPA: [iː])
Zum Beispiel:
- Beispiel Beispiel exemple: wìrd ìm Elsàss meischtens üsgsprocha exàct wia uf Hoochditsch. (IPA: [ˈbaɪ̯ʃpiːl])
- Wien Wien Vienne (Hàuiptstàdt vum Eeschtrich): wìrd aui wia uf Hoochditsch üsgsprocha. (IPA: [viːn])
Dr „e“ noh-n-em „ì“ bedittet àss da „ì“ làng üsgsprocha wìrd: (IPA: [eː])
Zum Beispiel:
Vìelmols ìm Àlemànnischa gìtt's a Diphtong fer d Wärter wo uf Hoochditsch d lànga Vokàl „ie“ enthàlta. Do wìrd dia Diphtong nìt „ie“ schriiwa, ma müeß's schriiwa wia ma's üssprìcht (phonetisch): „iä“ oder „iè“, oder „ia“ z'Milhüüsa.
- Briaf Brief lettre (IPA: [ˈbʀɪ̯af])
- Liad Lied chanson (IPA: [ˈlɪ̯ad])
- verdiana verdienen gagner (un salaire)
Vìelmol ìm Àlemànnischa gìtt's a lànger i fer d Wärter wo uf Hoochditsch a Diphtong enthàlta.
Do sott ma nìt „ie“ schriiwa, dàs schribt ma numma wenn uf Hoochditsch aui a „ie“ ìsch, fer s Schrìtfbìld z'bhàlta.
Ma müeß's „ii“ schriiwa. So bhàltet ma àm beschta s gliicha Schrìftbìld zwìscha d beida Sprocha.
- Wii Wein vin (IPA: [viː])
- bliiwa bleiben rester
- Triiwel Trauben raisin
- Fiir Feuer feu
- Giiga Geige violon - ànderscht às - Gigabyte Gigabyte gigaoctet
- gliich gleich pareil - ànderscht às - glich gleich, sofort tout de suite
- Biichta Beichte confession - ànderscht às - Dìchter Dichter poète
- Siida Seide soie - ànderscht às - SIDA AIDS SIDA
Wenn uf Elsassisch a kurzer „i“ üsgsprocha wìrd, wìrd a kurzer „i“ gschrìewa (aui wenn ìm hochditscha Wort a Diphtong steht).
Diphtong
[Quälltäxt bearbeite]Wenn a Wort uf Elsassisch a lànga Vokàl hàt, un s Wort uf Hoochditsch àm gliicha Plàtz a Diphtong hàt, noh ìsch's Wort uf Elsassisch mehr lasbàr wenn ma àm Plàtz vu dr ditscha Diphtong aui zwei Vokàla schribt.
- Büüch Bauch ventre - ànderscht às - rüch rau rude rough
- Müüra Mauer mur
- Müüs Maus souris
- Hiisla Häuschen maisonnette
- fiicht feucht humide
- tiir teuer cher
- fiin fein fin
- Liim Leim colle
- Priis Preis prix
A Üsnàhm gìtt's fer d Wärter wo uf Hoochsitsch mìt dr Diphtong „ei“ ààfànga.
- Iis oder Is? Eis glace
- Iigàng oder Igàng? Eingang entrée
- Iistellung oder Istellung? Einstellung réglage
Do seht ma àss „Ii“ àm Ààfàng vu'ma Wort nìt so lasbàr ìsch (amol scho fer d Elsasser). Àlso schribt ma uf Elsassisch: Is, Igàng, Istellung...
Logischerwiis müeß ma dernoh àlla àndra Forma vu dana ditscha Diphtong „ei“, wo dur a einzelta „i“ ersetzt wara, aui mìt'ma einzelta „i“ schriiwa:
- istella einstellen embaucher
- Sa stella Litt i. Sie stellen Leute ein. Ils embauchent des gens.
- Ìch wìrr igstellt. Ich werde eingestellt. Je suis embauché.
Üsnàhma
[Quälltäxt bearbeite]As gìtt noch àndra Üsnàhma, üs ésthetischa Grìnda.
Zum Beispiel, àlla Dialekt-Unterstìtzer ìm Elsàss kenna dr Sàtz:
„ A Friahjohr fer unseri Sproch.“ Ein Frühling für unsere Sprache. Un printemps pour notre langue.
Logischerwiis dat ma „fìr unseri Sprooch“ schriiwa, àwer dàs war jetzt züe ìwerràschend. Noh schribt ma hàlt witterscht „fer“ un „Sproch“, ìn àlla àndra elsassischa Text.
Un ìn jedem Fàll wo d logischa Schrìft züe unésthetisch wìrd, därf ma a Üsnàhm màcha (numma nìt ìwertriiwa).
Meischtens, wenn zwei Konsonnànta noh-n-era Vokàl stehn, bedittet's àss d Vokàl kurz üsgsprocha wìrd.
S Unterschìed zwìscha „ß“ un „ss“ geht uf s gliicha Prìnzip: dr „ß“ làuift wia-n-a einzelta Büechstàwa.
Noh da Diphtong wìrd aui meischtens a „ß“ verwanda.
- heißa heißen s'appeler (IPA: [ˈhaɪ̯sa])
sp, st
[Quälltäxt bearbeite]Exàct wia uf Hoochditsch, wenn „sp“ oder „st“ àm Ààfàng vum Wort steht, wìrd's „schp“ oder „scht“ üsgsprocha.
Dàs gìltet àwer numma àm Ààfàng vum Wort (wia uf Hoochditsch). Wenn „schp“ oder „scht“ noochhar ìm Wort kummt , noh müeß ma's mìt „sch“ schriiwa.