Benutzer:Schofför/nf

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

nf isch e Folg vo Buechstabe, wo i de dütsche Sprooch no öpe vorchunnt, im Alemannische maischtens as mf usgsproche werd.

Byspil:

nf as Endig[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Um d Mitti vom 20. Johrhundert isch i de Medien es Rätsel uftaucht, wo di säbe vier dütsche Wörter gsuecht hät, wo mit nf ufhöred. As richtigi Antwort hät dänn gulte: fünf, Genf, Hanf und Senf – uf Mundart; fümf, Gämf, Hamf und Sämf. Sit de 21. Uusgob vom Duude isch Sernf as föfts Wort dezue cho. De Name vo de Engadiner Gmaind S-chanf zelli nööd, wels äbe es rätoromanisches und käs dütschs Wort segi.[1] Aber sogär daa werd uf Rätoromanisch wie au i de bündner Mundart as Stschamf uusgsproche.

Fuessnoote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Welche Wörter enden auf nf? uf faql.de, abgruefen am 26. Juni 2016