Barbara Renz

D Barbara Klara Renz (* 12. Dezämber 1863 z Altestadt; † 1. April 1955 z Dillinga) isch e dytschi Ethnologi, Religionswisseschaftleri un Frauerächtleri gsii.

Lääbe

D Renz isch z Altestadt as zehnts vu elf Chinder vum Buur Karl Anton Renz uf d Wält chuu, het aigeständig sechs Sproche glehrt un het 1887 d Matura abglait. Doderzue het si uf Züri mieße, wel Fraue z Bayern dodmol zum Abitur nonig zuegloo gsii sin.

Derno het si an dr Sapienza Universitet z Rom Filosofy, Literatur un Psychology studiert, derwylscht si ihre Unterhalt mit Privatunterricht bstritte het. Ihre remische Doktorgrad het si derno au z Bayern derfe drage, drotz ass si nit an ere Universitet het derfe schaffe.

Anne 1892 isch zum Schaffe si in d USA uusgwanderet, het aber dert erfahre, ass si au dert erscht mit dr amerikanische Staatsburgerschaft in fimf Johr het derfe forsche. No Ablauf vu däre Zyt, wu si zmaischt as Privatlehreri gschafft het, het si si aber entschlosse, in d Haimet retuur z goo.

Si het si derno in dr burgerlige kadolische Frauebewegig z Minche fir d Frauebildig engaschiert, mit Glychgsinnte wie dr Ellen Ammann, dr Pauline Gräfin Montgelas un dr Marie Zettler, un het Vordreg zue filosofische, sozial-karitative un bolitische Theme ghalte.

Scho vor ihrem Ufenthalt in dr USA het si d Brinzässi Therese vu Bayern chänneglehrt, mit däre het si ab do ne läbeslangi Fryndschaft verbunde. Boodi Frauesin Autodidaktinne gsii un än si fir s Rächt vu Fraue un Maidli uf Bildig yygsetzt. Au sin si boodi an dr Kulturwisseschafte inträssiert gsii. Wu d Barbara Renz blant ghaa het, e velkerkundligi Zytschrift uusezgee, het d Brinzässi Gäld zuegsteckt fir d Finanzierig. E Hufe Illuschtrazione in dr Piblikation vu dr Renz sin us drSammlig vu dr Wittelsbacheri gsii.

Anne 1902 isch si mit ihrem Brueder, em Theolog Franz Renz (1860−1916), uf Münster gange, wu däm an dr Universitet e Brofässur aabote woren isch. D Barbara Renz het dert e Zwygstell vum Kadolische Frauebund grindert un het an dr Universitet derfe Oobevorläsige halte.

Derno isch si mit em Brueder uf Breslau zoge, wu si di velkerkundlige Studie vum Hermann Heinrich Ploss Das Kind in Brauch und Sitte der Völker nei uusegee het. Noch em Dod vu ihreBrueder isch si retuur gange uf Dillinga. Do het si dr lokal Kadolisch Frauebund grinde, isch 1925 as Abgordneti fir di Bayerische Volkspartei in dr Dillinger Stadtrot gwehlt wore un het Vordreg iber Velkerkund, Frauebildig un Bolitik ghalte.

Si het aafangs dr Nationalsozialismus kritisiert un het aaprangeret, ass er d Frauen us em effetlige Lääbe verdrängt het. Wu dr Adolf Hitler an dr Macht chuu isch, het si si aber zruggzoge. Anne 1955 isch si im Alter vu 91 Johr z Dillinga gstorbe.

Laischtige

D Barbara Renz het si in drei verschidene Fachbiet uuszaichnet. Si het si uusdrickli fir d Glychstellig vu dr Frau in dr Gsellschaft un in dr kadolische Chilche yygsetzt, vor allem fir s Räch vu Maifdli un Frau uf Uusbildig un Studium.

Mit ihrem Brueder Franz het si em kadolische Modärnismus aaghert, ere Bewegung, wu d Uufäälbarkait vum Papscht aazwyflet het un wu dr chrischtli Glaube nit im Widerspruch zue modärne wisseschaftlige Chänntnis gsääne het.

Si het si mit drSimbolik vu Baum un Schlang in dr Mythe vu verschidene Velker bscheftigt. Si het si vor allem dr Frog gwidmet, wurum s Simbol vu dr Schlang, wu mer in vor- un nitchrischtlige Kulture as Bild vu dr positive Chraft, vu Kreativitet un Sexualitet chännt, zum eerschte Mol in d Bible (1 Mos 2 un 3) as Uusdruck vum Beese ufdritt.

Zue däm Thema het si iber dryssg Johr lang gforscht, het aber wel si kai Gäld ghaa het, nume ne Zämmefassig dervu im Handwörterbuch für Sexualwissenschaft un dr eerscht 1930 as Buech chenne vereffetlige.

Schrifte

Eine katholische Dr. phil. diesseits und jenseits des Ozeans. Tabor, Dillingen 1900.
Das Kind in Brauch und Sitte der Völker. Völkerkundliche Studien von Heinrich Plöß. Hrsg. und mit einem Vorwort von Barbara Renz. Th. Grieben, Leipzig 1911.
Baum und Schlange. In: Handwörterbuch der Sexualwissenschaft: Enzyklopädie der natur- und kulturwissenschaftlichen Sexualkunde des Menschen. Hrsg. von Max Marcuse. Neuausgabe mit einer Einleitung von Robert Jütte. [Nachdruck der 1926 erschienenen, 2., stark vermehrten Auflage.] de Gruyter, Berlin 2001. ISBN 3-11-017038-8
Der orientalische Schlangendrache. Ein Beitrag zum Verständnis der Schlange im biblischen Paradies. Haas & Grabherr, Augsburg 1930.

Literatur

Manfred Berger (2001): Frauen in sozialer Verantwortung. Barbara Clara Renz. In: Christ und Bildung, 47. (2001/Heft 3.) S. 27.
Manfred Berger: Barbara Renz. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 20, Nordhausen 2002, ISBN 3-88309-091-3, Sp. 1209–1216.
Hans Böhm (1978): Franz Seraph und Barbara Clara Renz. In: Jahrbuch des Historischen Vereins Dillingen an der Donau. Dillingen 1978. S. 140–177.

Weblink

Blog: Barbara Renz – ein Leben

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Barbara_Renz“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.