S Fäld in dr Füsik

Magnetischi Fäldlinie um e Staabmagnet ume, sichtbar gmacht mit Iisespöönli uf Babbiir

In dr Füsik beschribt e Fäld wien e füsikalischi Gröössi im Ruum verdäilt isch. Es cha sich um e Skalarfäld handle wie z. B. s Grawitazioonspotenzial oder s elektrostatische Potenzial, oder um e Wektorfäld wie z. B. s Grawitazioonsfäld oder s elektrische Fäld. Em Wärt vom ene Fäld am ene bestimmte Blatz säit mä mänggisch Fäldsterki.

Fälder si au sälber füsikalischi Objekt:

• Si erfülle Beweegigsgliichige, wo män e doo Fäldgliichige gsäit. D Dünamik vo Fälder wird in dr Fäldtheorii behandlet. D Beweegigsgliichige für s elektrische und s magnetische Fäld si d Maxwell-Gliichige.
• Wie d Körper häi d Fälder Energii (d Fäldenergii), Impuls und au Dräiimpuls. D Wirkig vo Chreft zwüsche zwäi Körper im leere Ruum erklärt mä eso, ass e Fäld die Gröössi vom ene Körper ufnimmt und si uf dr ander Körper überdräit.

In dr Kwantefäldtheorii isch s Fäld dr fundamentali Begriff, wo alli Äigeschafte vo dr Materie und de Chreft drus entwigglet wärde. E Fäld cha do nume in definierte Stuefe aagregt wärde, und das beschriibt mä eso, ass en entsprächendi Zaal vo Fäldkwante erzügt wärde. Alli bekannte Materiedäili bestöön us sonige Fäldkwante vo bestimmte Fälder, wääred d Chreft zwüschene dur Usduschdäili, d. h. Fäldkwante vo bestimmte andere Fälder, erkläärt wärde. Die äinzelne Fäldkwante sin die fundamentale Elementardäili.

Litratuur

• Hartmann Römer, Michael Forger: Elementare Feldtheorie: Elektrodynamik, Hydrodynamik, spezielle Relativitätstheorie. VCH, Weinheim 1993, ISBN 3-527-29065-6. 
• Otto Nachtmann: Phänomene und Konzepte der Elementarteilchenphysik. Vieweg+Teubner, 1992, ISBN 3-528-08926-1. 

Fuessnoote

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Feld_(Physik)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.