Peloponnes

Peloponnes (Πελοπόννησος)
Satellitebild
Geographische Lage
Charte vo Peloponnes (Πελοπόννησος)
Koordinaten	37° 30′ N, 22° 0′ O37.522
Gwässer 1	Egeischs Meer
Gwässer 2	Ionischs Meer, Golf vo Korinth
Flechi	21.549 km²
Vercheersaggse 2007

Dr Peloponnes (noigriech. Pelopónnisos Πελοπόννησος f.Sg. ‚Insle vom Pelops‘, Transkripzioon us em Altgriechische Peloponnēsos) isch e Halbinsle im Süde vom griechische Festland mit öbbe ere Million Iiwooner.

Die grössti Stadt isch Patras (214'580 Iiwooner) im Norde, historisch am bedütendste si aber Korinth im Oste und Sparta im Süde; Olympia nöd vergesse!

D Regioon Peloponnes

Peloponnes (noigriech. Πελοπόννησος) isch dr Naame vo äinere vo de 13 Regioone (Singular griechisch περιφέρεια periféria) vo Griecheland. Si umfasst im Wääsentlige die historische Landschafte Messenien, Arkadien, Lakonien, Argolis und d Umgääbig vo Korinth uf dr Halbinsle Peloponnes und e Stück Festland uf dr andere Site vom Isthmus. Gebiet vo dr Halbinsle, wo nid zur Regioon Peloponnes ghööre si dr Westdäil (Regionalbezirk Westgriecheland) und e baar Gmäinde im Oste (Regioon Attika).

D Geografii vo dr Halbinsle

Dr Peloponnes isch dr südligsti Däil vo dr Balkanhalbinsle, s Gebiet wo am witeste ins Middelmeer iinelängt. Dr südliggst Punkt vom Peloponnes isch s Kap Tenaro. Im Oste wird d Halbinsle vo dr Ägäis und im Weste vom Ionische Meer begränzt.

Röliefcharte vom Peloponnes

Vom Festland chunnt mä uf e Peloponnes über e Landängi, wo öbbe 6,3 km bräit isch und as dr Isthmus vo Korinth bezäichnet wird. 1893 het mä e Kanal dur dr Isthmus grabt. Dr Peloponnes gältet wäge däm aber nid as Insle, wil dr Kanal e künstligs Bauwärk isch. Sit 2004 isch dr Peloponnes au im Weste zwüsche de Ört Rio und Andirrio dur die 2,2 km langi Rio-Andirrio-Brugg mit em Festland verbunde.

Landschaftlig git s e scharfer Kontrast zwüsche de rauje, umbewoonte Gebirg, wo bis zu 2400 m hooch si, und de fruchtbare Daallandschafte und em Flachland am Meer, wo dicht besiidlet si. Im Weste lit s Flachland zwüsche Patras und Pyrgos und im Süde bi Sparta.

Ärdgschichtlig aagluegt isch dr Peloponnes ursprünglig en Insle gsi. Wo sich die Afrikanischi Blatte und die Arabischi Blatte gege Norde verschoobe häi, isch dr Peloponnes ans Festland aanedruckt worde. Das gseet mä an de vile Faltegebirg, wo geologisch gsee jung si und s Bild vo dr Landschaft brääge. Vor allem im Zentralpeloponnes (Arkadie) isch s 1500–1900 Meter hooche Bärgland schwer zuegänglig. Es git e Hufe Becki (Polje) dört, wo oberirdisch käi Abfluss häi und wo in ene zum Däil See entstande si. E Bischbil für das isch dr Stymphalischi See, wo hüte verlandet isch.

D Gipfel si im Norde vom Peloponnes bis zu 2374 Meter hooch, im Süde bis zu 2407 Meter (Taygetos). D Dääler si für griechischi Verheltniss seer fruchtbar. Geografischi und klimatischi Faktore lööse immer wider verheerendi Landschaftsbränd uf em Peloponnes us, zletscht im Summer 2007. Mänggisch si au d Mensche an de Füür gschuld.

Wil sich d Blatte immer no gege Norde verschiebe, isch dr Peloponnes näbe Italie s Gebiet vo Öiropa, wo am mäiste dur Ärdbeebe gfäärdet isch.

Litratuur

• Klaus Bötig: Griechenland: Festland und Peloponnes. DuMont, Köln 1996, ISBN 3-7701-3456-7.
• Markus Fiedler, Burkard Richter: Griechenland: Peloponnes, Athen, Delphi – Ein geographischer Exkursionsführer. BoD 2008, Delmenhorst, ISBN 3-8370-4314-2.
• Christoph F. Leon: Peloponnes (Hallwag-Führer), mit Fotografie vom Hans Weber, Hallwag, Bärn-Stuttgart 1981, ISBN 3-444-10277-1.

Weblingg

 Commons: Peloponnese – Sammlig vo Multimediadateie

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Peloponnes“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.