Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
ingwaz

ingwaz (ᛗ) isch de erschlossni urgermanisch Name vo de Ing-Ruune. Er haisst uf Altenglisch Ing und isch de Name vomene Held. Au de gotisch Buechstabe 𐍇 haisst wie d Ruune enguz, d Form entsprecht aber em griechische Chi.

D Ing-Ruune isch di zwooezwangist Ruune im alte Futhark und di sibet im dritte Ætt. Z Skandinavie isch die Ruune im 8. Joorhundert verschwunde.

Luutwert[ändere | Quälltäxt bearbeite]

D Ruune stoot i allne Traditione för de gmaingermanisch velar Nasal (IPA /ŋ/). De Luut vom gotische Buechstabe isch öbrigens nöd bikannt.

Form[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Di eltist Form isch ᛜ, jüngeri Wariante sind altenglisch ᛝ und im Iisruna-Traktat ᚬ.

Esotheerik[ändere | Quälltäxt bearbeite]

I de moderne Esotheerik biditet d Ing-Ruune innres Fiir, Schaffe und Produktivität.

Unicode[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Unicode UTF-16 U+16dc
Unicode-Nôme RUNIC LETTER INGWAZ
HTML ᛜ


Büecher[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Klaus Düwel: Runenkunde. Metzler Bd. 72; Stuggart 2001; ISBN 3-476-13072-X