ᚹ
wunjô (ᚹ) isch de erschlossni urgermanisch Name vo de w-Ruune. Er lutet uf Altenglisch wynn und au de gotisch Buechstabe "w" (𐍅) haisst uuinne. D Bidütig isch »Froid, Wunne«, de gotisch Name chönnt aber au »Waid, Wise« haisse, wie im schwitzertütsche Uusdruck »Wunn und Waid«. Z Skandinavie isch die Ruune im 8. Joorhundert verschwunde.
D w-Ruune isch die acht Ruune im Ruunealphabet und die acht Ruune vom Erste Ætt.
Luutwert
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Ruune stoot i alne Traditione för de gmaingermanisch labiali Halbvokal /w/, wo nöd wie s Tütsche sondern wie s Englische "w" (IPA: /w/) uusgsproche werd.
Wiiterlebe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Die Ruune isch z England is latiinische ABC ufgnoo worde (gross: Ƿ; chlii: ƿ) und het au de Name Altenglisch wynn und Mittelenglisch wen. Spöter isch er dur d Schriibig "w" ersetzt worde. Au s Hildebrandslied bruucht da Zaiche.
Unicode
[ändere | Quälltäxt bearbeite]| Unicode UTF-16 | U+16b9 |
| Unicode-Nôme | RUNIC LETTER WUNJO WYNN W |
| HTML | ᚹ |
Büecher
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Klaus Düwel: Runenkunde. Metzler Bd. 72; Stuggart 2001; ISBN 3-476-13072-X