Text: Briäder Grimm „Chinder- un Huusmärli“ - Der goldene Schlüssel

Briäder Grimm: Chinder- un Huusmärli (7. Uflag 1857)

Nr. 200 - Der goldene Schlüssel - Der gùldi Schlisel (Ibersetzig in dr Dialäkt vum Untere Markgräflerland)

Wù im Winder emool diefe Schnee gläägen isch, hed en aarme Bue miesen uusegoo go mid eme Schlide Holz hoole. Wùùn er s derno zämegsuechd ùn ùfglaade ghaa hed, hed er noonig wele haimgoo, wel er esoo verfroore gsii isch. Der hed wele zèèrschd e Fyyr machen ùn sich e weng wèèrme. No hed er der Schneen ewäg gschoord, ùn wùn er esoo der Booden ùfgruumd hed, hed er e chlaine, gùldi Schlisel gfùnde. No hed er dänggd, wùù der Schlisel isch, mues au s Schlos derzue syy, hed im Grùnd budled ùn hed e chlai yyse Chäschdli gfùnde. Wän der Schlisel nùme basd! hed er dänggd, s sin bschdimd choschberi Sachen in däm Chäschdli. Der hed gsuechd, aber s isch ke Schliselloch doo gsii; ändli hed er ais gfùnden, aber esoo chlai, as mer s hed chene chuum sää. Är hed s versuechd, ùn der Schlisel hed gligli basd. No hed er en aimool ùmedrild, ùn jez miemer waarde, bis er ganz ùfgschlose hed ùn der Degel ùfgmachd hed, no wääre mer erfaare, was fir wùnderbaari Sachen in sälem Chäschdli glääge sin.