Paul Éluard

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Blagette z Charenton-le-Pont

Dr Paul Éluard, eigetlig Eugène Émile Paul Grindel isch am 14. Dezämber 1895 z Saint Denis bi Baris uf d Wält cho. Er isch e Dichter gsi und eine vo de bekanntiste Poete vom Surrealismus. 1919 het er sich dr Künstlegruppe um e André Breton aagschlosse. 1921 het er dr Max Ernst droffe und si hai afo zsämmeschaffe. 1938, het er zsämme mit em Breton z Baris die Internationali Usstellig vom Surrealismus organisiert und isch no im gliiche Johr us em Breton siiner Gruppe usgschlosse worde. Wo die Dütsche im Zweite Wältchrieg Frankriich bsetzt hai, het sich dr Éluard in dr Résistance engagiert. Er isch am 18. Novämber 1952 z Charenton-le-Pont bi Baris gstorbe.

En Uswahl vo siine Wärk[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • illustriert vom Max Ernst: «Wiederholungen» (1922)
  • mit em Max Ernst: «Die Krankheiten der Unsterblichen» (1922)
  • «Hauptstadt der Schmerzen» (1926)
  • mit em André Breton: «Die unbefleckte Empfängnis» (1930)
  • «Die öffentliche Rose» (1934)
  • illustriert vom Pablo Picasso: «Die fruchtbaren Augen» (1936)
  • «Poésie et vérité» (1942)
  • François Lachenal (Hg. vo dr Schwiizer Usgoob): «Poèmes français». Usser em P. E. (Pseud. Maurice Hervent & Jean Du Haut; Vorw. zu Bd. 1 vo dr spötere Algier-Usgoob): Pierre Emmanuel, Pierre Seghers, Loÿs Masson, André Frenaud, André Tardieu (Pseud. Daniel Trevoux), Claude Sernet, Alain Borne, Louis Aragon (Pseud. Jean La Colère & Jacques Destaing; Vorw. zu Bd. 2 vo dr spötere Usgoob), Lescure, Michel Leiris (Pseud. Hugo Vic), Vercors, Kugnet, Scheler, Jean Lescre, Lise Deharme (Ps. Cinq-Cygnes), Guillevic, Blech, Vidrac, Francis Ponge, Sernet, E. Thomas, Hugnet (Ps. Malo Lebleu), und Edith Thomien. A la Porte d'Ivoire, Lausanne u. a. 1943 (Gedicht über d Résistance).
    • Spöteri ähnligi Usgoob: «L'Honneur des poètes» Edit. Atlantica, Rio de Janeiro 1944 (Uswahl) & Office français d'édition, Alger 14. Juli 1943 - Bd. 1: Minuit, Paris 1945 & Brüssel 1946.- Bd. 2: «Europe. L'Honneur des poètes 2» Minuit, 1. Mai 1944; 1946. Neuusgoob: Club des amis du livre progressiste 1964
  • verdont vom Edward Staempfli: «Les Sept Poèmes d'Amour en Guerre» (1943)
  • verdont vom Francis Poulenc: «Figure humaine» Kantate für Doppelchor a cappella (1943)
  • illustriert vom Joan Miró: «A toute Épreuve» (1958)

Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]