Orhan I.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Dr Orhan I., (osmanisch اورخان غازی‎, İA Orḫan Ġāzī, türkisch Orhan Gazi; * 1281 z Reyhanli/Bilecik; † vermuetlig 1359 z Bursa, noch andere Kwellen † 1362), isch dr Soon vom Osman I. und däm sinere Frau Rabia Malchatun, Tochter von Scheich Edebali, gsi.[1] Er isch Sultan vom Osmanische Riich vo 1326 bis zu sim Dood gsi.

Si Lääbe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Charte vo de Eroobrige vom Orhan I.

Dr Orhan I. isch dr erst osmanisch Herrscher gsi, wo sich dr Ditel Sultan gee het. Sini Fraue si d Nilüfer Hatun, Dochder vom Yarhisar-Burgherr, d Teodora Hatun, Dochder vom Kantakuzenos und d Asporça Hatun, Dochder vom Andronikos III. gsi.

Under em Orhan häi d Osmane groossi Däil vom nordwestlige Chläiasie erooberet: 1326 isch Bursa noch ere joorelange Belaagerig, wo no under em Osman aagfange het, gfalle, 1331 Nikaia (hüte İznik), 1337 Nikomedeia, s hütige İzmit. Witer im Oste het er 1354 Angora erooberet, wo denn allerdings no eender umbedütend gsi isch, s hütige Ankara.[1] Dr Orhan het Bursa vo 1326 bis 1365/1366 zur Hauptstadt vo de Osmane gmacht. Är sälber, si Vater Osman I. und dr Sultan Mehmed I. si in Bursa begraabe. Wo dr Orhan Sultan worde isch, isch s Osmanische Riich 16'000 km² grooss gsi. Dreiedrissig Joor spööter het s Riich e Flechi vo 95'000 km² gha, säggsmol so vil.

Sit dr Erooberig vo Gallipoli vo de Byzantiner im Joor 1354 het s Osmanische Riich au Gebiet uf em öiropäische Kontinänt umfasst und d Dardanelle kontrolliert. Dr Hacıkemaleddinoğlu Alaeddin Pascha isch under em Orhan vo 1320 bis 1331 dr erst Groosswesir vom Osmanische Riich gsi. Si Noochfolger isch dr Suleiman Pascha gsi, dr eltist Soon vom Orhan, wo 1357 gstorbe isch und eso nit im Orhan si Noochfolger as Sultan worde isch.

Dr Orhan isch in Osmanische Müthe vilmol as Gründer vo de Janitschare bezäichnet worde. Modärni Historiker gönge aber drvo us, ass erst si Noochfolger Murad I. doodrfür verantwortlig gsi isch.[2]

Litratuur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Ferenc Majoros, Bernd Rill: Das Osmanische Reich 1300–1922. Die Geschichte einer Großmacht. Marix, Wisbade 2004, ISBN 3-937715-25-8.
  • Josef Matuz: Das osmanische Reich. Grundlinien seiner Geschichte. 4. Uflaag. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2006, ISBN 3-534-20020-9.
  • Gabriel Effendi Noradounghian: Recueil d’actes internationaux de l’Empire Ottoman 1300–1789. Tome I. Paris, Neufchâtel 1897. (Reprint: Kraus, Nendeln 1978, ISBN 3-262-00527-4)

Weblingg[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Orhan – Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnoote[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. 1,0 1,1 Ferenc Majoros, Bernd Rill: Das osmanische Reich 1300–1922, Regensburg 1994, ISBN 3-7917-1369-8, S. 100 ff.
  2. Kinross, S. 48–52.