Meischter Eckhart

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

Dr Meischter Eckhart (* um 1260 bi Erfurt, † 1328 z Avignon) isch en mittelalterliche Theolog und Mystiker gsii.

Er isch us ritterlichem Gschlecht gsi, het zeerscht freii Künscht (artes liberales) schtudiert, vor er uf Theologii choo isch. Schpööter isch er Theologii-Professer und Prediger gsii. Er het aber au immer mystischs Schrifttum publiziert. Teils hets die offizielli Chirche akzeptiert, teils nit.

Umschtritten isch öppe siini Uussaag gsii, de „Seelegrund“ seg nid wie alles Gschöpflich vo Gott erschaffe, sondern göttlich und ungschaffe – im Seelegrund seg d Gottheit schtändig sälber daa. Hüüffig het der Eckhart d Ideee vo de nöiplatonische Tradizioon uufgriffe.

Gäge s Änd vo siim Läbe isch er aagchlaget woorde, er sei en Häretiker, en Chätzer. Aber no vor s Urteil gschproche woorden isch, isch er gschtoorbe.

Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Meister Eckhart: Vom Wunder der Seele. Eine Auswahl von Predigten und Traktaten. Hrsg. von Friedrich Alfred Schmid Noerr. Reclam, Ditzingen 1986, ISBN 978-3-150-07319-3.
  • Kurt Flasch: Meister Eckhart. Philosoph des Christentums. Beck, München 2010, ISBN 978-3-406-60022-7.
  • Alois Maria Haas, Thomas Binotto: Meister Eckhart der Gottsucher. Aus der Ewigkeit ins Jetzt. Kreuz, Freiburg im Breisgau 2013, ISBN 3-451-61230-5.
  • Kurt Ruh: Meister Eckhart. Theologe, Prediger, Mystiker. 2. Auflage. Beck, München 1989, ISBN 3-406-33885-2.
  • Gerhard Wehr: Meister Eckhart. Mit Selbstzeugnissen und Bilddokumenten. 7. Auflage. Rowohlt, Reinbek 2008, ISBN 978-3-499-50376-4.
  • Norbert Winkler: Meister Eckhart zur Einführung. Junius, Hamburg 1997, ISBN 3-88506-944-X.

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Meischter Eckhart – Sammlig vo Multimediadateie