Maria Popescu

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy

D Mari(oar)a Popescu (* 4. Sebdämber 1919 z Bukarest; † 3. Novämber 2004 im Kanton Wallis) isch Opfer vom ne Schwiizer Juschdizskandaal worde.

D Popescu isch 1945 z Gämf verhafded u wäg Gifdmord a irer Schwigermueter Lelia Popescu (gschdorbe n am 26. Juni 1945) u irem Zimmermeitli Lina Mory (gschdorbe n am 25. Juli 1945) u wäg Gifdmordversuech a irem Schwigervatter Stelian Popescu (wo en eehemalige Juschdizminischder vom rumänische König Karl II. gsii isch) aaklagd worde. Dr Grichdsmediziner François Naville hegi as „zerschdröite Brofässer“[1] wäsendlech zu irer Aachlag biidréit. Nach emne Brozäss, wo für Schwiizer Verhältniss schbektakulär gsi isch und wo dr Popescu iri Schuld ned éidüütig hed chönne bewise wärde, isch si zu re läbeslängleche Gfängnisschdraaf verurdeilt worde. D Aachlaag hed dr Gämfer Generalschdaatsanwalt Charles Cornu verdrätte. D Popescu hed nie gschdande.[2]

D Popescu hed d Ziit im Gfängnis Saint-Antoine z Gämf, im Frouegfängnis Hindelbank u i zwone wiitere n Aaschdalte verbrachd. 1950 u 1953 hed si Revisioone vom Verfare erréichd, isch aber abgwise worde. 1957 isch si uf Dränge vom Yves Maître, emne schbétere Gägner vom Pierre Jaccoud, düre Gämfer Gross Rat begnadiged worde. Ir Iiléitig zu irer Outobiografii hed dr Verleger Paul Haupt gschribe: d Popescu hed di „nackdi … brutali Würklechkéit […] vo üsne gordnete Verhältniss vo schwiizerischer Rächdschaffehéit erläbt. En Éinzufall? Gwüss“.[3]

Es hischdoorischs Brojäkd vor Uni Basu hed sech drmit beschäfdigd, weli Vorschdellige über di „delinkwänti Frou“ ir Vergangehéit „verbréited gsii si u wi d Erwartige a n e ‚normaali Wiblechkéit‘ uusgseh hei“:

„D Popescu, wo nach éigene Wort ofd as «bsungers verwärflechi u gfährlechi Frou» bordretiert worde n isch, isch ke Einzufall. De Bortretierige vo delinkwäte Froue lege meischdens di Verflächdige offe vo de Vorschdellige vo wiblecher Subjekdivität u vo normalisierende Feschdschriibigsbraktike.“[4]

Wärk[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Maria Popescu: Von Mittwoch bis Mittwoch. Übersetzung von Bee Juker. Haupt], Bern 1961.

Literatuur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Jean-Noël Cuénod: De l'Assassinat de Sissi à l'Acquittement de Mikhaïlov, Un siècle de Procès à Genève. Tribune de Genève, 1999.
  • Yolanda Eminescu: Din Istoria Marilor Procese. Junimea, Iasi 1992.
  • Antoine Jacques, Pierre Bellemare: Les Dossiers Extraordinaires de Pierre Bellmare. Fayard, 1976.
  • Maria Popescu: Von Mittwoch bis Mittwoch. Übersetzig: Bee Juker. Haupt, Bärn 1961.
  • William Matthey-Claudet. Une erreur judiciaire? L' Affaire Popesco. Imprimerie Montandon & Cie, Fleurier, Neueburg.

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Kwälle[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  1. Der Fall Maria Popescu (oder der zerstreute Professor). In: Hans Martin Sutermeister. Summa Iniuria: Ein Pitaval der Justizirrtümer - fünfhundert Fälle menschlichen Versagens im Bereich der Rechtsprechung in kriminal- und sozialpsychologischer Sicht. Elfenau, Basu 1976, S. 40-47.
  2. Jean-Noël Cuénod: Maria Popesco échappe aux geôles perpétuelles: avait-elle commis trois empoisonnements mortels? La belle Roumaine n’a jamais avoué. (Memento vom 22. Augschte 2009 im Internet Archive) Grands procès. Tribune de Genève, 2008.
  3. Paul Haupt: Geleitwort des Verlegers. In: Maria Popescu: Von Mittwoch bis Mittwoch: Mein Leben während 11½ Jahren in schweizerischen Frauengefängnissen. Übersetzig vor Bee Juker. Haupt, Bärn 1961, S. 5-6.
  4. Dominique Grisard.Von Verbrecherinnen. Uni Nova. Wüsseschafdsmagazin vor Uni Basu, 91, Juli 2002.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Maria_Popescu“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.