Zum Inhalt springen

Hillel

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dr Hillel leert die Goldigi Reegle, uf dr Knesset-Menora z Jerusalem

Hillel (dr Elter oder dr Alt; hebr. הלל הזקן, Hillel ha-zaqen; dr Überliiferig zfolg * 113 v. d. Z.; † 8 n. d. Z.) isch äine vo de bedütendste farisäische Rabbine us dr Zit vor dr Zerstörig vom zwäite Tämpel z Jerusalem gsi. Er isch im Sanhedrin vorgstande und het e Schuel zur Uslegig vo dr Häilige Schrift gründet, wo sich Juude bis hüt vilmol uf sä berüefe. Dr Rabbi Hillel isch, won er no jung gsi isch, us Babylonie uf Jerusalem choo und isch spööter dr Läiter vo dr Schuel worde, wo mä noch iim benennt het, Bet Hillel. Dr Hillel isch ums Joor 10 noch dr Zitewändi gstorbe.

Jüdischi Überliiferige über e Hillel

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Hillel het as e groosshärzige, geduldige Leerer gulte, wo zur Nöggsteliebi und Gwaltlosigkäit erzooge het und e Hufe Schüeler gha het. Si „Gegespiiler“ isch dr Schammai gsi, wo d Tora in mängger Hiisicht stränger usgläit het. Bis hüte isch, was dr Hillel gsäit het, in dr jüdische Überliiferig von ere wääsentlige Bedütig, vor allem in dr jüdische Ethik.

So wien er s gsäit het, cha mä d Tora in äinere „Goldige Reegle“ zämmefasse: «Was dir nit aagnääm isch, due das au dim Nöggste nit aa. Das isch die ganzi Tora und alles andere si nume Erkläärige.»[1]

S Huus vom Hillel

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

S Huus vom Hillel (Hebrew: בית הלל, Beit Hillel), oder au d Gleerteschuel oder d Akademii vom Hillel, isch e Schuel vom jüüdische Gsetz gsi, wo dr Hillel dr Elter z Jerusalem gründet het. D Blüetezit vo dr Schuel isch s erste Joorhundert vor dr Zitewändi gsi.

  • Israel Konovitz: Beth Shammai – Beth Hillel. Collected Sayings, Jerusalem 1965 (hebräisch)
  • Nahum Norbert Glatzer: Hillel. Repräsentant des klassischen Judentums, Frankfurt/M. 1966
  • Hermann Leberecht Strack, Günter Stemberger: Einleitung in Talmud und Midrasch. 8. Auflage. Beck, Münche 1992, S. 27–30
  • Friedrich Wilhelm Bautz: Hillel. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 2, Hamm 1990, ISBN 3-88309-032-8, Sp. 860–861.
  1. Der Babylonische Talmud. Band I. S. 522; Shabbath II,v; Fol. 31a, 12-15.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Hillel“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.