Gilbert Lascault

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Dr Gilbert Lascault LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Gilbert Lascault.wav [ʒilbɛʁ lasko] (* 25. Oktoower 1934 z’ Schtroossburi; † 19. Dezamber 2022 z’ Pàriis) ìsch a frànzeescher Schrìftschtäller, Essayìscht, Kunschtkritiker un Hochschüallehrer gsìì.

sii Laawa[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Gilbert Lascault ìsch ànna 1934 z’ Schtroossburi ìm Elsàss uff d’ Walt kumma. Siina Äältra sìnn Iisawààrahandler z’ Ìwwernahn gsìì. Wahrem Zwaita Waltkriag ìsch dr Vàtter ìn Diitschlànd gfànga gnumma worra. Noh-n-em Kriagsand hàt’r dr Lascault s’ Gschaft vu da Äältra nìt wälla ìwwernamma. Schtàttdässa hàt’r àn dr Üniwärsiteet gschtudiart. Ànna 1960 hàt’r d’ Hàbilitàzioon vu dr Filosofii bschtànda. Siina Hàbilitàzioonsschrìft hàt „S’ Ungehöijer ìn dr wäschtliga Kunscht“ (Le Monstre dans l’art occidental) ghaissa; ’s ìsch a Essay ìwwer Ästheetik, wo sii schpeeter Wark vorààgdiita hàt.

Dr Lascault hàt àb 1968 Ästheetik un Kunschtfilosoofii àn dr Üniwärsiteet Paris-X glehrt, un d’rnooh àn dr Üniwärsiteet Paris-Sorbonne sitter dr zwaita Hälfta vu da Joohra 1990. Ìn da Schtüdanta un Forscher hàt’r „Ungwìsshaitsseminààra“-n-ààgebotta.

Ìm Lascault sii Schwarpunkt ìsch Surrealismus gsìì. Züa dam Theema hàt’r mehrera Biacher verfàsst. Ar hàt àui fìr zàhlriicha Zittschrìfta gschrììwa, wia Traverses, La Quinzaine littéraire, L’Art vivant, Artstudio, XXe siècle, Beaux Arts magazine, La Revue d’esthétique un Le fou parle. Ar hàt oft àn mehrera Radiosandunga uff France Culture mìtgmàcht, wia Des Papous dans la tête, Panorama un Les Décraqués.

Dr Gilbert Lascault ìsch ànna 2022 z’ Pàriis gschtoorwa. Ar ìsch 88 Joohra àlt gsìì.

d’ Biacher, wo-n-’r gschrììwa hàt[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Le Monstre dans l'art occidental, Klincksieck 1963
  • Esthétique et psychanalyse. In: La Psychanalyse (= Le point de la question). SGPP, 1969.
  • Un monde miné, Christian Bourgois éditeur 1975
  • Enfances choisies, Christian Bourgois éditeur 1976
  • zamma mìt’m Gianfranco Baruchello, Alphabet d'Éros, Pàriis, Galilée 1976
  • Figurées, défigurées : petit vocabulaire de la féminité représentée (= 10/18). UGE, Pàriis 1977 (französisch).
  • Un îlot tempéré, Christian Bourgois éditeur 1977
  • Écrits timides sur le visible (= 10/18). UGE, Pàriis 1979 (französisch).
  • Voyage d'automne et d'hiver, Christian Bourgois éditeur 1979
  • La Destinée de Jean Simon Castor, Christian Bourgois éditeur 1981
  • Boucles et nœuds, Balland 1981
  • Alexandre Bonnier : autour d'images et d'écrits, Éditions Shakespeare International, 1982
  • Un herbier pour Marinette, 1982
  • Encyclopédie abrégée de l'empire vert, Maurice Nadeau 1983
  • Malaval, Art Press/Flammarion 1984
  • Faire et défaire, Montpellier, Fata Morgana 1985
  • Éloges à Geneviève, Romààn, Balland 1985
  • Francis Limérat et Jean-Pierre Vielfaure - Les arpenteurs de l'utopie, parcours, Corbeil-Essonnes, éditions du CAC Pablo-Neruda 1985
  • 420 minutes dans la cité des ombres (= Mots). Ramsay, Pàriis 1987.
  • Le Petit Chaperon rouge, partout, Éditions Seghers 1989
  • Les Chambres hantées, Tarabuste Éditions 2014
  • Saveurs imprévues et secrètes : anthologie des textes sur l'art, Lyon, Hippocampe éditions, 2017 (Vorwort un Täckschtüsswàhl vu dr Camille Paulhan)
  • Petite tétralogie du fallacieux (= L’Alambic). L’Arbre Vengeur, 2020.

Dr Lascault hàt àui àm Uffsàtz vu mehrera Kìnschtlerbiacher mìtgmàcht.

Lìteràtüür[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Évelyne Toussaint: Portrait. Gilbert Lascault. In: Critique d’art. Nr. 23, 2003, doi:10.4000/critiquedart.1782 (französisch).
  • Florent Georgesco: La mort de Gilbert Lascault, philosophe de l’art, écrivain et voix de France Culture. In: Le Monde. 25. Dezember 2022 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 25. Dezember 2022]).

Weblìnks[ändere | Quälltäxt bearbeite]