Friedrich Leuckart
Dr Friedrich Andreas Sigismund Leuckart (* 26. Augschte 1794 z Helmstedt; † 25. Augschte 1843 z Fryburg im Brysgau) isch e dytsche Mediziiner, Zooloog un Natuurfoorscher gsii.
Lääbe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Dr Friedrich Sigismund Leuckart isch dr jingscht Suun vum Sigismund Leuckart (1741-1826), eme Bsitzer vun ere Buechdruckerei un Helmstedter Rootsheer, un dr Johanna Sophie Regine Seemann (1757-1831) un e Änkel vum Buechdrucker Michael Leuckart. Är isch uf s Pedagoogium vu syre Vaterstadt gange, wu sy Inträssi zum Stuudium vu dr Natuur dur ain vu syne Leerer, dr Suun vum Diräkter Wiedeburg, gweckt wooren isch. Vu 1812 bis 1816 het er an dr Uniwersiteet Göttingen Mediziin un Natuurgschiicht studiert un isch deert Mitgliid vum Corps Brunsviga Göttingen woore.[1] Är het si deert au mit em speetere Zooloog Heinrich Rathke aagfryndet un isch e begaischterete Schueler vum Johann Friedrich Blumenbach gsii. Mit dr Aarbet De equo bisulco Molinae het er anne 1816 z Göttingen zum Dokte vu dr Mediziin bromewier.
Anne 1817 het dr Leuckart e greeßeri Bildigsrais aadrättem wun er dr Kontak zue wiichtige Gleerte ufgnuu het un syni Chänntnis uf em Biet vu dr Zoology verdieft het, wu ne bsundersch inträssiert het. Zeerscht het er dr Carl Gravenhorst z Breslau bsuecht. Derno isch dr ainedreiviertel Joor z Wien gsii, wun er, fryndli untersitzt vum Johann Gottfried Bremser, em Karl Franz Anton von Schreibers un dr beede Natterer, syni eerschte, im eerschte Heft vu syne Zoologische Bruchstücke vereffetligte helminthologische Untersuechig (alsi iber Wiirmer) aagstellt het. Dooderby het er vor allem zue dr parasiteete Wiirmer gfoorscht, wu mer bis deert weenig driiber gwisst ghaa het. Nocherdani isch er uf Triest un Neapel gange. Z Neapel isch er e baar Moonet blibbe un het deert gschafft. Z Paris isch er u. a. mit em Cuvier un em Pierre André Latreille in e neecheri Verbindig drätte, het druf mit em Meckel z Cette gschafft un isch 1821 fir e baar Moonet uf Helmstedt retuurchuu.
Ändi 1822 isch dr Leuckart uf Haidelberch zooge, wun er si aafangs 1823 as Brivaatdozänt vu dr Mediziin un Natuurgschiicht habilitiert het un 1829 zum usseroordelige Brofässer an dr Uniwersiteet Haidelberch ernännt wooren isch. Anne 1828 isch er zum Mitgliid vu dr Leopoldina gweelt woore. Ab em Spootjoo 1832 het er as oordelige Brofässer vu dr verglyychende Anatomy un Fisiology un au vu dr Veterineerkund an dr Uniwersiteet Fryburg gschafft. Är het au di zootoomisch-fisioloogisch Aastalt glaitet. Är isch u. a. uf Helgoland, an s Adriaatisch Meer un 1836 an d Noordseekischt vu dr Niiderland graist. Anne 1838 isch unter dr Gschäftsfierig vum G. F. Wucherer un em Leuckart di 16. Versammlig vu dr Gsellschaft vu dytsche Natuurfoorscher un Dekter z Fryburg gsii. Är het dr amtli Briicht iber d Versammlig verfasst. Är het an dr Uniwersiteet Fryburg gleert, bis er im Summer 1843 ai Daag vor sym 50 Gebuurtsdaag an ere uuhailbare Chranket gstoorben isch. Sy grooßi zootoomisch Sammlig het d Uniwersiteet Fryburg gchauft. Sy Naturgeschichte der Helminthen, wun in aim Joor het welle feerig haa, het d Chranket uns y Dood verhinderet; s isch nume dr Versuch einer naturgemäßen Eintheilung der Heminthen (1827) as Yylaitig uusechuu
Dr Friedrich Andreas Sigismund Leuckart het am 17. Mai 1838 d Anna Blank ghyroote ghaa. Sy Näffe isch dr Zooloog Rudolf Leuckart gsii.
Wäärch
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Zoologische Bruchstücke, 1819–42, 3 Hefte
- Versuch einer naturgemäßen Eintheilung der Helminthen, Heidelberg 1827;
- Einleitung in die Organiatrik und insbesondere die Zoïatrik oder Thierarzneikunde : für Vorlesungen über Thierarzneikunde und als Vorbereitung zum Studium derselben : nebst Angabe der wichtigeren allgemeinen, teutschen und ausländischen, thierarzneilichen Schriften. Heidelberg: Winter, 1832;
- Allgemeine Einleitung in die Naturgeschichte. Stuttgart: E. Schweizerbart’sche Verlagsbuchhandlung, 1832;
- Über die Verbreitung der übriggebliebenen Reste einer vorweltlichen organischen Schöpfung, Freiburg i.Br. 1835;
- Untersuchung über das Zwischen-Kieferbein des Menschen in seiner normalen und abnormen Metamorphose : ein Beitrag zur Entwicklungsgeschichte des Menschen nebst Betrachtungen über das Zwischenkieferbein der Thiere. Stuttgart: Schweizerbart, 1840.
Literatuur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Wilhelm Heß: Leuckart, Friedrich Sigismund. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 18, Duncker & Humblot, Leipzig 1883, S. 480.
- Hans Querner: Leuckart, Friedrich Sigismund. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 14, Duncker & Humblot, Berlin 1985, ISBN 3-428-00195-8, S. 371 f.
- Leuckart, Friedrich Sigismund, in: Pierer’s Universal-Lexikon. Band 10. Altenburg 1860, S. 316.
- Julius Victor Carus: Leuckart (Friedrich Andreas Sigismund), in: Johann Samuel Ersch, Johann Gottfried Gruber (Hrsg.): Allgemeine Encyclopädie der Wissenschaften und Künste, 2. Sektion, 43. Teil (1889), S. 260.
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite] Friedrich Leuckart im dütschsprochige Wikisource
- Literatur vu un iber Friedrich Leuckart im Katalog vu dr Dütsche Nazionalbibliothek
Fueßnote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Kösener Corpslisten 1960, 40/13.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Friedrich_Leuckart“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |