Zum Inhalt springen

Eie (Schopfe)

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Koordinate: 47° 38′ 50″ N, 7° 50′ 24″ O
Eie
Stadt Schopfe
Wappe vo Eie
Wappe vo Eie
Höhe: 399 m
Flechi: 4,25 km²
Iiwooner: 631 (31. Dez. 2014)
Iigmäindig: 1. Januar 1975
Postleitzahl: 79650
Evangelischi Chilche
Evangelischi Chilche

Evangelischi Chilche

Eie im Südschwarzwald isch e ehemoligs Dorf im Landchreis Lörrach un ghört hütt zu Schopfe. Es litt an de Nordsite vum Dinkelbärg un im Oste vu Schopfe.

Als Eihheim wird Eiche – genau wie Schopfe sälber – zum erschte Mol urkundlig erwähnt. In ere Schrift vu 1258 isch e Guntherus de Eichheim nochgwise, zudemm hät d'Propstäi z Witenau (Steine), wu zum Chloster St. Bläsi ghört, do 1344 e Ghöft gha. Es isch ab 1809 e selbständigi Gmeind gsi, bis es 1972 im Rahme vu de kommunale Gebietsreform uff Schopfe iigmeindet wore-n-isch.

Eie ghört all no zu de Dörfer mit landwirtschaftliger Prägig un isch vu de Sidligsform all no e tyypischs Dorf.

ehmolig Wappe vo Eie

Am Füeß vum Schild mit eme silbrige Hintergrund isch e grieni Flächi, wu e grieni Eiche mit schwarzem Stamm un griene Eichle druff stoht. S Wappe isch sit 1904 gültig un spilt uff de Ortsnamme aa.

Hauptartikel: Eiemer See

Zwüsche Eie un Hasel litt de Eiemer See. Er isch e Doline, wu zitewis mit Wasser gfüllt isch. Wiil de Chiemefüeßchräbbs (Tanymastix lacunae) do vorchunnt, stoht de See sit 1983 unter Natuurschutz. Sälle wiße, rund 2 Zäntimeter lange Chräbbs isch 1911 vu Schwizer Zoologe entdeckt wore un cha im Eiemer See numme drum übberläbe, wiil er Duureier lèggt, wu e Drucheperiode nit numme vertrage, sundern sogar bruuche zum sich chönne entwickle. E Wiibli cha bis zue 17.000 Eier lege.

Eie wird vu de Bundesstroß 317 umfahre, wu vu Norde noch Süde goht un s Dorf beriehrt. E Busverbindig schließt Eie mit em Schopfemer Bahnhof un dodemit mit em Nochverchehrsnetz vu de Iisebahn aa.

Im soziale Läbe vu Eiche hänn d Sportgmeinschaft Eie (SG Eichen) un de Gsanverein Eichen e. V. Bedütig. D SG hät ihr sportlige Schwärpunkt bim Ringe.

  • Friedrich Disch: Studien zur Kulturgeographie des Dinkelberges (= Forschungen zur deutschen Landeskunde. Bd. 192, ISSN 0375-6343). Bundesforschungsanstalt für Landeskunde und Raumordnung, Bonn-Bad Godesberg 1971 (Zugleich: Basel, Universität, Dissertation, 1967).
  • Boris Bigott: Eichen (Schopfheim, FR). In: Alfons Zettler, Thomas Zotz: Die Burgen im mittelalterlichen Breisgau, II. Südlicher Teil: Halbband A–K. Jan Thorbecke Verlag, Ostfildern 2009, ISBN 978-3-7995-7366-5, S. 171–175.
  • Franz Xaver Kraus: Die Kunstdenkmäler des Großherzogthums Baden, Tübingen und Leipzig, 1901, Fünfter Band – Kreis Lörrach; S. 177–179 online.
  • Carl Gustav Fecht: Die Großherzogl. Badischen Amts-Bezirke Waldshut, Säckingen, Lörrach, Schopfheim. Gutsch, Lörrach und Waldshut 1859, S. 462–465.
  • Gerhard Daub: Frau Lunas Hasenfest. Eierspringen in Eichen am See. ISBN 978-3906129037.
 Commons: Eie – Sammlig vo Multimediadateie