Cornelius (Bischof vu Rom)

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Hl. Cornelius, Detail us em Altar vu dr Kapäll hll. Kornelius un Cyprianus z Oberdürenbach

Dr Cornelius († Juni 253 z Centumcellae, hit Civitavecchia, Italie) isch vu Merz 251 bis Juni 253 Bischof vu Rom gsii.

Läbe[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Anne 251 isch er noch ere Sedisvakanz vu iber aim Johr, in ere churze Zyt, wu s unter em Chaiser Trajanus Decius kai Chrischteverfolgige gee het, zum Papscht gweelt worde.

Dr Novatian het em vorgworfe, ass er si bi dr früenere Verfolgig unter em Decius gege Gäld e Schyy verschafft heeb, ass er dr remische Getter gopferet heeb. Drei siditalienischi Bischef hän dr Novatian zum Gegebischof gweit. Wel dr Novation e Widerufnahm vu dr Abgheite (lat. lapsi) abglähnt ghaa het, dr Cornelius aber e mildi Haltig verdrätte ghaa het, isch s zum ändgiltige Bruch un zue dr erschte Chilchespaltig chuu. Uf ere Synod z Rom im Spotjohr 251, wu 60 Bischef dailgnuu hän, sin dr Novatian un syni Aahänger exkommuniziert wore (Novatianisches Schisma).

Dr Cornelius het d Hierarchy vu dr Chilche uusböue un het dr Cyprian guet gchännt, wu ne gege d Aagriff vum Novatian unterstitzt ghaa het. E wichtigi Quälle fir dr Stryt mit em Novatian stellt dr Briefwächsel zwisch em Cornelius un em Cyprian dar: in dr Briefsammlig vum Cyprian sin d Brief ep. 49 un ep. 50 vum Cornelius an dr Cyprian grichtet, 8 anderi Brief (ab ep. 44) sin vum Cyprian an dr Cornelius grichtet.

Unter em Chaiser Trebonianus Gallus isch er 253 uf Centuricellae (Civitavecchia) in s Exil gschickt wore, wun er au gstorben isch. Sy Bildnis isch uf eme Wandgmäld vu dr Kalixtuskatakombe z sääne.

Dr Cornelius ghert zäme mit dr Hailige Quirinus, Hubertus un Antonius zue dr „Vier hailige Marschäll vu Gott“. Är isch im Juni 253 gstorbe.

Sy Gedänkdag isch dr 16. Septämber.

Literatur[ändere | Quälltäxt bearbeite]

  • Albert Altenähr OSB: Das Grab des hl. Cornelius in der Calixtus-Katakombe zu Rom. Als Manuskript vervielfältigt, Aachen 1991.
  • Peter Jan Margry und Charles Caspers: Bedevaartsplaatsen in Nederland. Amsterdam 1987.
  • Matthias Zender: Räume und Schichten mittelalterlicher Heiligenverehrung in ihrer Bedeutung für die Volkskunde. Die Heiligen des mittleren Maaslandes und der Rheinlande in Kultgeschichte und Verbreitung. 2. Auflage, Bonn 1973.
  • Friedrich Wilhelm Bautz: Cornelius. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 1, Hamm 1975, Sp. 1130–1131.
  • John Chapman: Pope Cornelius. In: Catholic Encyclopedia, Band 4, Robert Appleton Company, New York 1908 (änglisch).

Weblink[ändere | Quälltäxt bearbeite]

 Commons: Cornelius – Sammlig vo Multimediadateie
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Cornelius_(Bischof_von_Rom)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.